เรื่องเล่าประสบการณ์หล่อน + คำสัญญาชาติที่แล้ว

นี่เป็นครั้งแรกที่เราตั้งกระทู้ค่ะ  อยากเล่ามาก เป็นเรื่องที่เกิดกับตัวเราเองล้วนๆ  จะพยายามเล่าให้เข้าใจง่ายที่สุด  เราไม่รู้ว่าอย่างเราเรียกมีเซ้นได้มั้ย เพราะไม่ได้เจอตรงๆ อาจจะเล่าไม่ประติดเพราะเหตุการณ์ค่อนข้างเยอะ งั้นเราเล่าเป็นตอนๆแล้วกัน  ถ้านึกได้เราก็จะลงนะคะ<br>
                  เริ่มกันเลย...
   ตอนที่ 1 : ตานีที่หลังบ้าน

                  เราเกิดและโตที่จังหวัดสมุทรปราการ ซึ่งแม่เราจะเชื่อเรื่องผี วิญญาณ บาป บุญ แบบนี้อยู่แล้วค่ะ  จะเล่าให้เราฟังตลอดเลย ตอนเด็กเรากลัวงูมากกว่าผีอีก เราไม่เชื่อไม่กลัวเพราะว่าไม่เคยเห็น   บ้านเราเป็นเทาว์เฮาน์ค่ะ บ้านก็จะติดๆกัน แล้วบ้านข้างๆก็มีต้นกล้วยต้นนึง ใหญ่มากๆค่ะ  ตอกแรกก็เฉยๆค่ะ  แต่พอแม่เล่าเรื่องผีตานีให้ฟังเราก็สงสัย วิ่งไปดูข้างบ้านค่ะ ยืนมองอยู่นานเลย  คือตามประสาเด็กที่ไม่ค่อยกลัวอะไร แก่นมากๆ  ทีนี้ความรู้อยากอยากเห็นทำให้เราคิดในใจว่า  "ถ้าต้นกล้วยนี้ มีผีตานีแบบที่แม่บอกขอให้เราเห็น"  (เล่าไปก็ขนลุก )
                  และคืนนั้นเอง...เราก็เห็น 555  พระเจ้าช่วยกล้วยบวชชี  ในฝันเขาใส่ชุดไทยมาอย่างสวยงามมากกก  เราเห็นปุ๊ปหลับตาสนิทเลยจ๊ะ  ไม่กล้ามองไปที่ต้นกล้วยอีกเลย  เวลาเราเดินผ่านจะรู้สึกเหมืนมีใครมองตลอด  ที่เราคิดในใจอาจจะเหมือนเราไปท้าทายเขาล่ะมั้ง   หลังจากนั้นเราก็สงบปาก สงบคำ  สงบจิต สงบใจทันใด อิอิ

                   แต่ว่าต้นกล้วยถูกอัญเชิญตัดออกไปแล้วเจ้าค่ะ  เราเลยไม่พบไม่เห็นไม่เจออีก...เวรี่ กู๊ด หลายๆๆ >...<

ตอนที่ 2 : เจ้าที่เจ้าทาง

                 มีอยู่วันนึงเราหลับค่ะ  ก็ฝันว่ามีผู้ชายชราคนนึงใส่ชุดขาวธรรมดานะคะ ไม่มีอะไรเวอร์วัง  เขาใส่เสื้อเหมือนไปถือศีลที่วัดค่ะ  เดินมาหาแม่เราแล้วยื่นกระดาษแผ่นนึงให้  หวยค่ะ 555

                 ตื่นเช้ามาเราก็บอกแม่เราทันที  เล่าลักษณะเขาให้แม่กับน้าฟัง  (น้าเราเคยเป็นร่างทรงค่ะ ไม่ได้เป็นสำนักไรงี้นะ  น้าเรารับดูดวงแล้วเวลามีปัญหาอะไร น้าเราจะเป็นร่างทรงให้ค่ะ)  น้าเราบอกเราว่าเป็นเจ้าที่ที่บ้านนี่แหละค่ะ  เขาถือศีล  ตอนแรกเราไม่รู้จริงๆเรื้องนี้  แต่ทุกครั้งที่ไหว้เจ้าที่แม่เราไม่เคยเอาเหล้าไหว้เลย มีแต่บรรดาน้ำอัดลม

                 สรุปว่าท่านเจ้าที่มาให้โชคค่ะ 555  แต่ดึกๆคนแถวบ้านเราจะเห็นบ่อยมาก  คนข้างบ้านถามแม่เราว่าตามาหรอ เห็นผู้ชายแก่ๆใส่ชุดขาว  แม่เราเงิบสิคะ   ตาเราไม่เคยมาบ้านและตาเรามรณะภาพไปแล้ว (หลวงตาเราบวชเป็นที่วัดหลวงพ่อคูณ)  ตอนแรกแม่เราก็งงๆ พอนึกได้ว่าเจ้าที่  แม่เราก็เอาน้ำแดงออกมาไหว้

ตอนที่ 3 : วิญญาณที่หน้าบ้าน

                 มีอยู่วันนึงที่บ้านเราไปทำสังฆทานที่วัด  พอทำสังฆทานเสร็จ   หลวงตาที่วัดรู้จักแม่กับพ่อเราค่ะ  เพราะพ่อแม่ชอบมาทำบุญวัดนี้ตลอด ตั้งแต่ก่อนเราจะเกิดด้วยงยซ้ำ  ท่านก็บอกว่าจะดูดวงให้  แต่ท่านไม่ค่อยดูให้ใครนะคะ   นานๆทีท่านจะดูให้ใคร   ทีนี้ท่านก็ขอดูให้พ่อเราคนเดียวค่ะ ไม่ดูคนอื่น   ท่านก็ขอวันเดือนปีเกิดพ่อ  แล้วอยู่ๆท่านก็ถามพ่อว่า  "รู้ตัวไหมว่าวิญญาณดวงนึงตามอยู่" (เราขนลุก อื้อ หื้อ)  พ่อเราก็งงๆ หลวงตาเลยบอกว่าคนๆนี้น่ะพ่อสนิทกับเขามาก  ตอนพ่อเด็กๆ เขาชอบให้พ่อขี่คอ  พ่อเรานี้อึ้งเลยค่ะ  พ่อบอกกับหลวงตาว่าเป็นพี่ชายแท้ของพ่อเอง (ก็ลุงเรานั้นเอง)  หลวงตาบอกว่าเขาเป็นห่วงน้องเลยตามมาดูแลพ่อเรา   แม่เราก็เลยถามว่าเขาเป็นห่วงอะไรเพราะเขาเสียไปเป็นสิบปี  หลวงตาเลยบอกว่าเขายังไม่ถึงคาดเลยตามมาดูแลน้องชายเขาที่บ้าน

                  แต่มีอยู่ครั้งนึงค่ะฝนตกแรงมาก ตอนนั้น้รายังเด็กอยู่ เราถามแม่ว่า "ไม่ชวนลุงเข้าบ้านหรอ" ...

ตอนที่ 4 : ลูกพระ

               หลายๆคนเคยได้ยินใช่มั้ยคะ ว่าคนที่มีลูกยาก จะชอบไปขอลูกกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตัวเองนับถือ  พ่อแม่เราก็แบบอยากมีลูกค่ะ แต่ก็ไม่ได้ขอตรงๆ  แค่บอกว่ารออยู่แบบนี้  แม่เราเป็นคนเล่าให้เราฟังเอง (ขนลุก) ซึ่งก่อนหน้านี้พ่อเราฝันว่า  มีผู้หญิงแก่ๆเอาเด็กมาฝาก แล้วบอกว่าอีกสักพักจะมารับคือ  ในฝันคือพ่อเราก็คิดว่าแม่ต้องท้องแน่ แล้วพ่อเราบอกกับผู้หญิงคนนั้นว่าไม่เอา  เขาเลยไป   และแม่เราก็ไม่ได้ท้องค่ะ  พ่อกับแม่ดีใจมากเพราะกลัวว่าจะแท้ง

               ทีนี้พ่อกับแม่เราก็ไปที่วัดตามปกติ  แล้วเข้าไปไหว้เจ้าอาวาส วัดกิ่งแก้ว (เจ้าอาวาสองค์ก่อนองค์ปัจจุบันนี้) ท่านให้พระหลวงพ่อโตมาสององค์  ท่านบอกว่าไม่ได้ให้พ่อ  ให้แม่กับตัวเล็ก  เดี๋ยวตัวเล็กก็มา... 

               แล้วแม่เราก็ท้องจริงๆ ก่อนจะท้องแม่เราฝันว่ามีจดหมายฉบับนึงส่งมาที่บริษัท  ยามเรียกให้แม่เรามาเอาจดหมาย  รายมือหน้าซองเป็นภาษาอังกฤษยึกยือมาก 55   แม่เราบอกว่าใครส่งมาให้  ยามก็บอกว่าไม่รู้   แม่ก็เปิดซองออกมาเป็นสร้อยเงินมีจี้รูปหัวใจ  หลังนั้นแม่เราก็ท้อง...


และเราต้องอธิบายก่อนว่า  ที่เราแท็กห้องถนนนักเขียน เพราะไม่อยากโดนหาว่าเขียนนิยายทำไมไม่แท็กห้องนิยาย เราเลยแท็กห้องนี้ห้องเดียวค่ะ   จะให้เรายืนยัน  นอนยัน นั่งยัน เราจะตอบว่ามันคือเรื่องจริงค่ะ  ไม่เชื่อเดี๋ยวฟ้องแม่นะ 5555
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่