Review :  45 years 'เจ็บ รัก เก่า'  
คำนิยาม | "หนังพูดถึงความสัมพันธ์ของคู่รัก และการก้าวก่ายในพื้นที่ส่วนตัวของอีกฝ่ายได้อย่างโคตรเจ็บ เบาบางแต่พลานุภาพทำลายล้างสูง "
คะแนนความชอบ  9.5/10  
.
เรื่องเกี่ยวกับ ?
- เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อจู่ๆ มีจดหมายมาถึงสามีว่า เจอศพของ"แฟนเก่า" ที่หายตัวไป 40 กว่าปี...
-การมาของจดหมายฉบับเดียว ทำให้ชีวิตคู่ที่คบกันมา 45 ปีของสามีภรรยาคู่นี้ต้องสั่นคลอน ทำไมจดหมายแค่ฉบับเดียวถึงทำให้ทุกอย่างที่เคยมีมาตลอด 45 ปีต้องเปลี่ยนไป?  ต้องติดตามดูค่ะ


เป็นไงบ้าง  (ไม่สปอยจ้า)

1. หนังเล่าเรื่องแค่ 1 สัปดาห์ก่อนงานฉลองครบรอบชีวิตสมรส 45  ปีของคุณลุงและคุณป้าคู่หนึ่ง  โดยวิธีการเล่าจะเรียงลำดับเป็นวันไป แต่ขอเตือนไว้เลยนี่ไม่ใช่หนังรักวัยชรา รักยืนยง รักล้นใจ รักเราไม่เก่าเลย ขนาดนั้น (แต่ละชื่อสะกิตติ่งคนชอบฟังเพลงวัย 30 อัพทั้งนั้น) หนังเรื่องนี้มีความดาร์กและร้าวลึกแฝงอยู่

2. ยอมรับว่าเดี๊ยนใช้เวลาปรับจูนตัวเอง ในการดูประมาณครึ่งชั่วโมง ก็เริ่มรู้สึกถึงสัญญาณอันตรายจากการมาของจดหมายฉบับนี้  พอเครื่องติดเท่านั้นแหล่ะจ้า องค์ป้าชาร้ล็อตต์ แรมปลิงเข้าสิงร่างอิชั้นทันทีจ้า

3. ฉันว่าถ้าป้าแกเป็นคนไม่คิดอะไร ป้าแกก็คงไม่เจ็บขนาดนี้  แต่เชื่อว้าหลายคนรวมถึงอิฉัน "เป็นคนมีเซ๊นส์แรง มีสัญชาติญาณสูง" ในการปะติปะต่อเรื่องราวหลายอย่างเข้าด้วยกัน  

4. ซึ่งเมื่อเราประกอบจิ๊กซอว์เรื่องราวทั้งหมดเข้าด้วยกัน นั่นแหล่ะ!  คือความเจ็บจริงบังเกิด เจ็บแบบเจ็บสัสๆ ถ้าฉันเป็นอีป้านี่คงเจ็บไปอีกสามสี่ชาติ  เจ็บระดับที่ พี่ปั๊ป โปเตโต้ต้องมาร้องเพลง "นี่แหล่ะคือความเสียใจ" ให้เพื่อป้าโดยเลยทีเดียว

5. หนังพูดถึงประเด็นความสัมพันธ์ของคู่รัก และการก้าวก่ายเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวของอีกฝ่ายได้อย่างเจ็บ และน่ากลัว มีผลต่อความรู้สึกของคนดูอย่างรุนแรงเหลือเกิน เกินใจของคนจะทน ต้องร้อนรนตะเกียกตะกาย (หยุดร้องเพลงวงไมโครแล้วมารีวิวต่อค่ะ)  รุนแรงในระดับคนที่รักกันมาเกือบ 50 ปี ต้องแตกร้าวภายในเวลาแค่ไม่ถึงสัปดาห์

6. ยิ่งถ้าเรา "ไม่ได้เป็นรักแรกของแฟนเรา" แล้วพาแฟนไปดู   เดี๊ยนว่ามีหลอนเป็นคู่แน่ๆ  

7. ฉากจบของหนังทำให้ฉันนึกถึงเรื่อง the lobster (คือไม่ได้เหมือนนะ แค่นึกถึง) แต่หนังไม่ได้มาแรงๆ และเทคนิคการเล่าเรื่องฉึบฉับแบบนั้น ตรงกันข้ามที่หนังความเนิบๆ เบาๆ ต๊ะต่อนยอน มันเหมือนคนที่เป็นมะเร็งระยะเริ่มต้น ระยะที่หนึ่ง ถึงระยะสุดท้าย ค่อยๆดูดซึมออสโมซิสเชื้อร้ายผ่านเนื้อเยื่ออย่างช้าๆ  และทรมานอย่างเจ็บปวดก่อนที่จะตายลงไปในที่สุด (อันนี้เปรียบเทียบนะคะ ในหนังไม่ได้มีใครเป็นมะเร็งตาย เดี๋ยวหาว่ากูสปอยอีก 55555 )  

8. จริงๆ อยากจะสปอยใจจะขาด แต่เดี๊ยนว่า ไม่ควรรู้ดีกว่า ไปตายห่าคาโรง สะใจดี  แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าหนังจะรีเลทกับทุกคนนะบอกไว้ก่อน เพราะหนังมีความเป็นหนังยุโรปสูง  (หนังเรื่องนี้สัญญาติอังกฤษจ้า)

9. ในแง่ของการจัดองค์ประกอบของภาพ การเลื่อนกล้องต่างๆ มีสัญลักษณ์หลายอย่างซ่อนอยู่ เหมาะกับคนเรียนทำหนัง หรือดูหนังคุณภาพ ซึ่งเอาตรงๆ บางอย่างฉันก็ไม่เข้าใจหรอก แต่ก็ไม่ได้ทำให้อรรถรสในการดูเรื่องนี้ลดลงเลย

10.ส่วนหนึ่งเพราะรีเลทกับความรู้สึกตัวละครมาก เหมือนโดนคุณป้าชาร้ล็อตต์ แรมปลิงเข้าสิงยังไงยังงั้น แต่ก็เข้าใจฝั่งคุณลุงนะ คือเรื่องบางเรื่องเราพูดไปก็ไม่ได้คิดอะไรไง ..... แต่ความเปราะบางของแต่ละคนมันก็ไม่เท่ากันป่ะ โอ๊ยยยยย ยิ่งเขียนรีวิวยิ่งปวดร้าว 55555

11. ชาร์ล็อตต์ แรมปลิง ปังมาก เล่นน้อยแต่กระทบจิตใจระดับดินถล่ม ฟ้าทลายพ่อตายแม่ยายเสีย การแสดงแบบเล่นน้อยแต่โดนมากเนี่ยหาดูได้ยากจริงๆ  ควรค่ากับรางวัลนักแสดงนำหญิงจากเทศกาลหนังเมืองคานส์ ล่าสุดนางเพิ่งได้รางวัลนักแสดงนำหญิงจาก  Alliance of Women Film Journalist มาครองอีกสถาบัน สมควรกับการได้เข้าชิงออสการ์ดารานำหญิงแล้วหล่ะ

21 มกราคม นี้ ในเครือ Major Cineplex, Sf Cinema City, House rama RCA  แต่รอบฉายน่าจะน้อย แนะนำให้เช็คโปรแกรมหนังและโรงให้ดีๆ
ตัวอย่าง https://www.youtube.com/watch?v=sxpoJo9HIqk

สรุป
- นี่ไม่ใช่หนังรักคนแก่ โลกสวย แต่มีความดาร์กและร้าวลึกอย่างแรง   และด้วยความเรียบๆ เบาๆ อาจต้องคอนเซนเทรดในการดูเป็นอย่างสูง
-  ชอบมาก เดี๋ยวหนังเข้าจะไปดูอีกรอบ คะแนนความชอบ 9.5/10