คือความรู้สึกนี้เชื่อว่าใครๆ ก็พบเจอบ่อยแหละ แต่อยากถามว่า พวกคุณทำอย่างไร ใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะตัดใจได้

เพราะในความรู้สึกเรา มันเศร้าน้ำตาไหลนานมากจนเผลอหลับไปเลย ถึงจะรู้สึกโอในวันต่อมา แม้จะมีข้างคาใจอยู่บ้างก็ตาม
แต่พอมาเรียน หรือไปทำงานแล้วเจอคนที่ชอบอีกก็กลับไปอยู่ที่เดิมอีกครั้ง แบบรู้สึกเบื่อทำไมต้องมีความรู้สึกนี้!!


บางทีก็คิดอยู่ว่าถ้าอยู่คนเดียวได้ก็คงดี แต่มันไม่มีทางเป็นได้สำหรับเราเลย เพราะเมื่อเราพบกับความรู้สึกเหงาแล้วอยากเจอใครสักคน
ที่เป็นคนที่ใช่สำหรับเราอีก มันก็ยากอยู่ดีเพราะเราไม่มีทางรู้ได้เมื่อไหร่เราจะเจอ และรู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่แค่ชอบแน่ๆ

///มันยากที่จะลืม แต่เราก็ต้องเตือนสติว่างานที่เราต้องทำนั้นยังมีอยู่นะ