ผมพูดรวมๆก่อนนะครับ ไม่ได้ว่าใคร แต่อยากให้ระมัดระวังและมีสติในการขับขี่ ทั้งรถยนต์และมอเตอร์ไซด์ โดยเฉพาะมอเตอร์ไซด์มีสติมีสมาธิให้มากๆ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นมาคุณมีโอกาสบาดเจ็บสูงกว่ารถยนต์ครับ

เข้าเรื่องนะครับ เมื่อคือเวลาเกือบๆเที่ยงคืน ผมวิ่งถนนกาญจนาภิเษกมุ่งหน้าเพชรเกษม ผมวิ่งอยู่ทางคู่ขนานมาไกลมากก่อนจุดเกิดเหตุ
คือตั้งแต่ทางเข้ามาจากเส้นบรมฯ พอก่อนถึงสะพานกลับรถตรง พาซิโอ้ มันจะมีสะพานข้ามคลองเล็กๆก่อนหน้านั้นสัก 100 เมตร

ผมขับมาด้วยความเร็ว 100-110 กม./ชม. ขึ้นสะพานข้ามคลองเล็กๆ พอขึ้นไปได้นิดนึง
มอไซด์ 2 คัน คันนึงพ่อแม่ ลูกเล็กถูกอุ้มอยู่ อีกคันผู้ชาย 2 คน คนซ้อนอุ้มกล่องใบใหญ่อยู่
เลี้ยวออกมาจากซอยแล้วปาดมา 3 เลนเลย จะขึ้นสะพานกลับรถ ไฟเลี้ยวไม่เปิด มีคนแม่ที่อุ้มเด็กโบกมืออยู่

ประเด็นคือ
1 คุณปาด 3 เลน ไม่ให้สัญญาณไฟ โบกมืออย่างเดียว ใครจะเห็นครับ ถนนมืดนะครับ
2 คุณปาด 3 เลน ตรงทางลงสะพานข้ามคลอง ทำให้มีจุดบอดทางสายตา 2 ครั้ง
       1 ก่อนขึ้นสะพาน รถยนต์ไม่มีทางเห็นรถที่อยู่อีกฝั่งได้ดีพอ เพราะงั้นจะโฟกัสได้เลนตัวเอง เพราะรถมันเก๋งมันเตี้ย ไม่ได้สูงเหมือนกระบะ
       2 ช่วงขึ้นสะพาน หน้ารถเชิด ทำให้ช่วงมองเห็นด้านหน้าหายไปแว๊บนึง

พอผมเห็นผมก็เบรคเต็มกำลังพร้อมดิฟไฟและบีบแตร พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ไม่หลบหรือรีบไปอะไรสักอยาก คุณเปลี่ยนมาเลนขวาสุดพร้อมชะลอจนเกือบจอดตีนสะพาน *0* ผมนี่หักหลบพร้อมเบรคจนลั่นถนนเลย ถ้าวันนั้นผมขับกระบะนะ คงไปจูบเสาไฟฟ้าแน่ๆ หักหลบพร้อมเบรคจังหวะลงสะพาน = =

ที่สำคัญที่สุดคือ คุณไม่ห่วงลูกคุณเลยสักนิด ผมขับรถขึ้นสะพาน ใจนี่ไม่ได้คิดอะไรแล้วนะ แล้วก็ไปจอดแวะ MC donald คุณขี่ตามมาเฉย เลี้ยวรถเข้ามามองหน้า ผมนี่เดินลงจากรถเลย แล้วก็มองหน้ากลับไป ถึงได้ขี่ออกไป คือสังคมมันไม่ได้โลกสวย สบายๆตลอดนะคุณ ถ้าสมมติไม่ใช่ผม เป็นคนอารมย์ร้อนๆ มีปืนขึ้นมาทำไง คุณขี่มามองหน้า เค้าควักปืนยิงคุณเลย ตายนะครับ

ปล. ไม่มีใครอยากให้เกิดอุบัติเหตุครับ ไม่มีใครอยากให้เกิดการสูญเสียใดๆ เพราะงั้นมีสติดีๆ พยายามอย่าให้ตัวเองเป็นสาเหตุของความเสี่ยง ต่อตัวเอง และผู้อื่น เพราะสมมติว่า คันที่วิ่งมาเร็วกว่านี่ (มีแน่นอนเพราะเที่ยงคืนถนนโล่ง ใครๆก็ขับเร็ว) หรือรถที่มีเบรคหรือช่วงล่างไม่แน่นพอ เค้าอาจชนคุณ หรือชนเสาไฟฟ้าได้ ฝากไว้หน่อยครับ

ปล.2 อย่าปาดรถตีนสะพานทางลงใดๆนะครับ มุมอับเยอะ และเบรคยาก