ตอนที่เราเรียนมหาลัย เราเคยทำอาหารขายตอนที่ผมเรียนอยู่ ปี5 (ผมย้ายสาขาเลยต้องจบช้ากว่าเพื่อน)
มหาลัยของผมมีนักศึกษาเยอะมากๆครับ เพราะเป็นมหาลัยที่ใหญ่แห่งหนึ่ง
ตอนที่ผมทำตอนนั้น ผมทำขนมจีนน้ำยากะทิ หมูมะนาว มะม่วงมัน โดยเราจะทำแบบส่งเดลิเวอรี่ไม่มีหน้าร้านนะครับ
วันนึงผมขายได้กำไร 1.5 เท่าของต้นทุน วันไหนที่ผมไม่มีเรียนผมก็จะทำขาย
โดยผมจะโพสขายในเพจขายของของมหาลัยที่มีสมาชิกเป็นหมื่นคน
ผมสามารถขายได้หมดทุกวัน ไม่เคยเหลือเก็บไว้ ขายแค่ชุดละ 30 บาท แต่หมูมะนาวจะขาย 50 บาท เพราะต้นทุนเยอะกว่าเพื่อน
พอผมและแฟนเรียนจบมา แฟนก็ย้ายไปอยู่บ้านที่ชลบุรี โดยการช่วยพ่อแม่เธอขายของ
ที่บ้านเธอมีกิจการทำไอติมถังขายตามโรงงาน และบ้านเธอก็มีหนี้ เนื่องจาก พ่อแม่เธอซื้อบ้านหลังข้างๆที่ติดกับปัจจุบัน
ซื้อรถครอบครัวมือสอง และมีหนี้ในธนาคารอีก ผมไม่รู้ว่ามันจำนวนเท่าไหร่นะ
แต่รวมกันก็น่าจะหลักล้าน เธอไม่ชอบทำงานในออฟฟิคครับ เธอชอบการค้าขาย
ผมก็ไม่ชอบงานในออฟฟิคเหมือนกัน ผมชอบค้าขายเหมือนเธอ ผมทำงานเป็นพนักงานเอกชนได้เดือนไม่กี่บาท ไม่มีเงินเก็บ
ผมเลยโทรไปขอยืมเงินพ่อกับแม่ บอกท่านว่าผมจะกลับไปขายของที่มหาลัย
แม่ผมก็เห็นด้วย เพราะแม่ผมก็ไม่อยากให้ทำงานในออฟฟิคเหมือนกัน ครอบครัวผมเห็นด้วย แต่จะมารับผมกลับไป
แต่พ่อกับแม่แฟนกลับไม่อยากให้เธอไปกับผม เพราะว่าจะไม่มีคนคอยช่วยงานที่บ้าน
ที่บ้านเธอมีพี่น้อง 3 คน พี่ชายคนโตเปดธุรกิจซ่อม ทำสีรถยนต์ สาวนน้องสาวคนเล็กกำลังขึ้นมหาลัยปี 1 ทั้งสองคนไม่ค่อยได้ช่วยแบ่งเบาภาระที่บ้านเท่าไหร่
น้องสาวก็ขี้เกียด ชอบเถียงพ่อแม่ สาวนพี่ชายก็ยุ่งอยู่แต่ธุรกิจตัวเอง
งานบ้านงานต่างๆทั้งหมดเลยมาตกอยู่ที่แฟนผม ทุกวันนี้เธอไม่ได้มีรายได้ของตัวเองแต่อย่างใด เพราะเวลาขายของได้เธอก็ต้องให้ครอบครัว
ผมเลยชวนเธอกลับไปขายของเหมือนเดิม ได้เงินมาผมจะให้เธอช่วยส่งกลับไปที่บ้าน จะได้ช่วยผ่อนค่ารถ
แต่พ่อแม่เธอก็ไม่ยอม จนเธอกับพ่อแม่ต้องทะเลาะกัน แต่อยู่บ้านเธอก็ไม่มีเงินเก็บ
ผมอยากให้เธอมีเงินเก็บบ้าง เราจะเก็บเงินไปด้วยกัน ผมต้องทำยังไงดีครับ?