ตอนวันศุกร์ ที่แถวๆรร.เรามีถนนคนเดิน แล้วก็ใกล้จะถึงปัจฉิม พี่ม.3 กะม.6 แล้วด้วย เราก็เลยจะซื้อของให้พี่คนนึงที่สอนเราทำการบ้านอยู่ตลอด  ก็เลยโทรศัพท์คุยกับย่าว่า "ขอไปหนนเดินได้มั้ย ไปกับเพื่อน" ย่าเราก็บอกว่า "ย่าไม่สบาย จะไปก็ไปสิ" ตอนนั้นเราคิดไงไม่รู้ ตัดสินใจบอกรถประจำว่า ไม่ขึ้นรถ แต่สักพัก ปู่โทรมาถามว่า "ย่าไม่สบายจะไปอยู่เหรอ" ตอนนั้น เราก็คิดว่าเราจะไม่ไปแล้ว พอไปดูที่รถประจำจอด รถก็ไปแล้ว พอไปดูหน้ารร.รถโดยสารก็ไม่มีแล้ว เราก็เลยจำเป็นต้องไปกะเพื่อน   พอกลับมาถึงบ้านก็ประมาณทุ่มนิดๆ เราก็จะขึ้นไปนอน   สักพักปู่ก็มาเคาะประตู ให้ไปดูย่าหน่อย เราก็ไป แต่ย่านอนพักผ่อนอยู่ เราก็เลยไม่ได้ไปดู  พอตื่นมา ปกติย่าเราจะเคาะประตูแต่วันนั้น ไม่มี   พอเราลงมาข้างล่าง  ย่าไม่คุยกับเราเลย  ข้าวเช้าก็ไม่มีอะไรให้เรากินเลย วันนั้นย่าไปคุยอะไรกะป้าเราไม่รู้ แล้วป้าเราก็เรียกเราไปคุยด้วย  พอไปถึงป้าเราก็ถามว่า " ไปเที่ยวทำไมย่าไม่สบาย"เราก็ตอบไปว่า  "ไปซื้อของปัจฉิมให้พี่เขา " ป้าบอกว่า " พี่เขาให้ข้าวกินเหรอ " ตอนนั้นเราน้ำตาคลอละ "ย่ามาบ่นเนี่ย อยู่บ้านไม่ทำงานบ้านเลย ทั้งๆที่ย่าไม่สบายอยู่ " เรานี่น้ำตาไหลเลย  พอกลับมาบ้าน เราก็ไม่ได้กินข้าวเย็นเลย เราขึ้นไปบนห้อง คิดวิธีง้อ ย่าเรา เราก็เลยขึ้นใส่ในกระดาษไประบายความจริงว่าเราไปทำอะไรที่ถนนคนเดิน แล้วสัญญาว่าต่อไปนี้จะทำงานบ้าน แล้วพับสอดลอดใต้ประตูห้องย่าไป พอย่าไปอาบน้ำ  เราก็ไปดูกระดาษ เจอว่ากระดาษแผ่นนั้น คลี่ออกมาอ่านแล้ว พอมาวันนี้ ไม่มีเสียงเคาะประตูเหมือนทุกวัน  ข้าวที่วางไว้บนโต๊ะก็ไม่มี  ตอนย่าเรารีดผ้าอยู่ เราก็บอกว่า " ย่า  ไปเรียนพิเศษเน้อ" ย่าก็มองหน้าแล้วก็รีดผ้าต่อ  คือเราก็น้อยใจ  ทั้งๆที่เมื่อวานคุยด้วยยังตอบเลย เราก็คิดว่า  กระดาษแผ่นนั้นไปทำอะไรให้ย่าโกรธมากขึ้นรึป่าว  

เราไม่รู้ว่าจะทำไงดี ตอนนี้ย่าโกรธเราเรื่องอะไรไม่รู้ เรื่องงานบ้าน หรือเรื่องเที่ยวเรายังไม่รู้เลย  
TT  เราจะทำไงดี ให้ย่าคุยด้วยอ่ะ TT