เรื่องมันมีอยู่ว่าเราต้องไปงานบวชพี่ชายที่เป็นญาติที่ต่างจังหวัด  ซึ่งห่างจากจังหวัดที่เราอยู่ประมาณ 280 กม. แล้วต้องนั่งรถตู้กันไปทีนี้ทางแม่ของลูกชายที่บวชนัดกันไว้เวลาตี 3 ล้อหมุน พ่อ แม่ แล้วก็เราเลยต้องตื่นตั้งแต่ตี 2 เข้าใจใช่มั๊ยคะว่าร่างกายมันล้า มันช้อค มันมึน ไม่อยากตื่น ไอเราก็คิดไว้ว่าเอาวะตูค่อยไปนอนบนรถแล้วกัน พอเรามาถึงที่นัดหมาย คนในรถก็รอ รอ รอ เปิดหนังก็แล้ว เพลงก็แล้ว พวกป้าๆทั้งหลายก็ยังไม่โผล่มา มนุษย์ป้าทั้งหลายกลับมาตี 5 คุณพระเจ้าาาาาา บ้านป้านาฬิกาตายหรอคะ หรือว่าสามีป้าไม่ปลุก แต่ด้วยความที่เราเป็นเด็กก็พูดไรมากไม่ได้  เดี๋ยวจะโดนว่าพ่อแม่ไม่สอนบ้างไรบ้างเยอะแยะ  แต่เรื่องมันพีคตรงที่  พอป้าๆทั้งหลายย่างกรายขึ้นรถมาก็ทักทายพวกป้าด้วยกัน เราก็นะมากันสักทีตูจะได้นอนแล้ว นายหัวก้ปิดไฟรถ เคลื่อนล้อ เราก้เตรียมตัวจะนอน แต่อีป้าก้ยังไม่หยุดพูด พูดอยู่นั่นแหละ นินทาคนนี้ พูดถึงคนโน้น บ้านนี้ลูกสาวไม่เรียนไปหาผอัว ....ราคายางตกต่ำ
นายกไปเข้าข้างทักษิณไม่ช่วยเหลือเกษตรกรบ้างไรบ้างสารพัด


เราอึดอัดมากๆอยากจะพูดว่าป้าๆคะช่วยกรุณาเงียบเสียงหน่อยได้มั๊ยคะ หนูจะนอน หนูตื่นตี ๒ ป้าตื่นตีเท่าไหร่ ก็พูดไม่ได้ เพราะถ้าพูดไปเค้าก็จะมองเราว่าเป็นแค่เด็กที่ก้าวร้าว ทีนี้เราทายว่าปากแบบป้าคงเอาเรา พ่อ แม่เราไปนินทากับคนอื่น

เกิดเป็นเด็กนี่ก้ลำบากนะคะ  ไม่สามารถจะพูดอะไรได้ตรงๆ เพราะบ้านเรามีคติที่ว่าเป็นเด็กต้องเคารพผู้ใหญ่


ขอกราบพวกมนุษย์ป้าทั้งหลายจริงๆคะ