มีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ คือเรามีแฟนแล้วแฟนเราเพิ่งบวชพระ แม่ของแฟนเราเลยขึ้นมาอยู่กับป้า ก่อนหน้านี้แม่เค้าดีกับเรามาก จนวันที่ป้ามาอยู่เราถึงรู้อะไรหลายๆอย่าง ป้าเค้าเป็นคนขี้นินทามาก นินทาทุกอย่าง นินทาพระนินทาคนที่เจอทุกคน ตอนแรกเราก็เฉยๆนะเพราะต่อหน้าเราเค้าพูดจาดีมาก จนวันนึงเราก็เจอทุกเช้าเราต้องตื่นตี4 เตรียมตัวไปใส่บาตร ป้าบอกเราว่า ไปนอนต่อเถอะลูกเหลือเวลาอีกเยอะเดี๋ยวป้าปลุก เราก็เพลียเพราะตื่นเช้าเตรียมงานมาหลายวัน แต่มันไม่จบสิ เค้าคิดว่าเราหลับ เค้าไปบอกแม่แฟนของเราว่าปลุกเราเราไม่ตื่นแล้วขอนอนต่ออีก อันนี้เราได้ยินกับหูนินทาเป็นภาษาอีสานกันแล้วคือนินทาในบ้านที่อยุ่ด้วยกัน เราก็ไม่เปนไรเค้าอายุมากแล้วคงบ่นเป็นธรรมดา จนมาเจออีกเราขายของออนไลน์ต้องตอบลูกค่าตลอด
เราก็นั่งอยุ่ในบ้านคนละมุมกับเค้าแต่ไม่ไกลกันเลย ป้าก็นินทาอีกซุบซิบกันแต่คือมันดังอ่ะ บอกกับแม่ว่า เราไม่ได้ตอบลูกค่าเรานั่งเล่นเกมส์ แล้วก็นินทาเรากันซิบซิบต่อ เราไม่พูดไงเห็นเค้าเป็นผู้ใหญ่เราก็ให้ใจเคารพเค้าเหมือนแม่กับป้าของเรา จนเมื่อวานมาขอเฟสบุคเรา แล้วก็นั่งส่องเฟสบุคเราทั้งวัน แล้วก็นินทาหัวเราะกัน คือเราอายุ26แล้ว เหมือนเค้ามองว่าเราโง่ เราเป็นตัวตลก เพราะเราไม่พูดหรอ หรือเราต้องทำตัวยังไงกับคนแบบนี้ คือเราเสียความรู้สึกมากที่เราให้ความจริงใจ เมื่อเช้าเราตื่นมากวาดบ้านป้าก็ซุบซิบกับแม่อีกว่าต้องช่วยมันมี๊ย แม่ตอบว่าไม่ต้องไปช่วยมัน คือประโยคนี้เราเสียใจมากนะ มันเสียความรู้สึกด้วย เรารักเค้าเหมือนแม่คนนึงเป็นห่วงเค้า เราไม่ได้ต้องการให้มาช่วยเราเลย แต่คำตอบมันทำให้เราเสียความรู้สึก แม้กระทั่งตอนที่เรานั่งพิมอยู่เนี่ย ยังนินทาเลย เราเริ่มไม่ไหว เพราะต้องอยู่แบบนี้เดือนนึง นินทาเราระยะเผาขนเคานินทาได้ทั้งวัน ซึ่งเรามั่นใจนะว่าเราไม่ใช่คนขี้เกียจ เราตืนตี4 ขับรถพาเค้าไปใส่บาตรทำงานบ้าน บางทีพาไปซื้อของช็อปปิ้งทั้งวันยันค่ำมันเหนื่อยนะ เราก็ไม่เคยบ่น บางทีเราต้องไปส่งของแต่เราเลือกที่จะทำธุระของเค้าให้เสร็จ ยอมโดนลูกค้าบ่นว่าส่งช้า แต่เราก็ยังโดน บางเรื่องไม่ใช่เรื่องจริงแล้วได้ยินกับหู คือเราไม่เข้าใจเค้าต้องการอะไร. บางทีพูดดีๆกับเราอยู่แต่พอนินทาเสียงจะเบาลง แล้วซุบซิบกันต่อ คือไม่คิดหรอว่าเราจะได้ยิน เคยคิดปล่อยวางนะแบบอยากนิยทาก็นินทาไป แต่คือมันยิบย่อยทั้งวันจนเราประสาทเสีย เพราะเราได้ยินหมด นินทาแล้วเกลียดกันไม่ว่า แต่นี่นินทาเสดแล้วพูดดี เราถึงขั้นคิดว่าไม่อยากอยู่จนจะขอไปบวชพราหมณ์ไม่อยากอยู่ แต่เราอยากรอพระศึกก่อน เหตุการณ์นี้มันอึดอัดมากนะ อยุ่ด้วยกันเหมือนคนที่กอดเราแต่เอามีดแทงข้างหลังเราอยู่ เราเห็นได้ยินทั้งต่อหน้าและลับหลัง คือทำไมเค้าถึงเป็นคนแบบนี้กัน เราต้องทำแบบไหนกับคนแบบนี้คะ ตอนนี้เครียดมาก มีเหน็บแนมด้วยนะแต่เราเงียบ คิดว่าเรา(ไม่ได้คิดอะไร กลายเป็นตัวตลกไปซะงั้น ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย บางทีก็สะกิดกันแล้วซุบซิบนินทาเรา แต่เราทำเป็นไม่เห็น. เราไม่อยากเสียความรุ้สึกแต่มันอดไม่ได้จริงๆ