12 กุมภาพันธ์ 2556
23:00 น.<เข้าเวร>

เจ๊บ๊อง ได้รับจดหมายของเจ๊เมื่อวานนี้เองนะ เป็นไงๆไปเที่ยวกับเพื่อนๆที่ไหนบ้าง เที่ยวก็อย่าบ่อยจนเกินความจำเป็นนะ ช่วยพ่อแม่ประหยัดเงินด้วย ได้ยินแล้วก็ดีใจนะเจ๊เปิดโอกาสให้มิตรภาพจากเพื่อนๆได้เข้ามาทำให้เจ๊มีความสุขอะ เป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยที่เราเชื่อมมิตรภาพกับบุคคลที่เราร่วมทำงาน ร่วมสังคม เราจะไม่โดดเดี่ยวในสังคมเลยโดยเฉพาะในสังคมของการศึกษาล้วนแล้วแต่ต้องพึ่งกันและกัน ไม่มีใครหยัดยืนได้อย่างสันโดษในสังคมนี้หรอก ไม่มี ถึงจะมีแต่พอถึงจุดๆหนึ่งที่ไปไม่รอดก็ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขเรื่องราวที่ผ่านมาได้อีก เจ๊ทำถูกต้องแล้วครับ เจ๊ก็ได้รู้ด้วยตัวเจ๊เองแล้วใช่มั๊ยว่าผลของการเปิดใจรับมิตรภาพมันมีคุณค่ามหาศาลเพียงใด ขอให้รักษามิตรภาพเหล่านั้นไว้ให้นาน นานเสมอไปเลยนะ

แล้ว!!! ถ้าเจ๊บ๊องกลับบ้าน แล้วผมจะส่งไปหายังไงละ กลัวจดหมายไปค้างอยู่ที่หอเจ๊พอดี กลัวเจ๊กลับบ้านก่อนจดหมายมาถึง แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก การรอคอยในสิ่งที่เราต้องการนั้น ที่โรงเรียนนายสิบทหารบกได้เปิดสอนหลักสูตรนี้ด้วยแหละ ฝึกให้อดทนที่จะหักห้ามใจ อดทนที่จะเฝ้ารอคอยในสิ่งที่จะมาหาเราแต่ยังมาไม่ถึง ฝึกให้เราต้องขาดจากโลกภายนอกแต่ก็ติดต่อทางจดหมายได้ ผมก็ยังไม่จบหลักสูตรที่ว่ามาแบบสมบูรณ์แบบเลยแต่ก็เกือบ 50% ไปแล้ว

แง่ๆชิงบอกรักก่อนเลยหรอ เราว่าจะเซอร์ไพร์เจ๊ก่อนนะเนี่ยก็ไม่เคยโดนบอกรักก่อนซะด้วยสิ เมื่อวานก็เลยนอนยิ้มจนเผลอหลับไปเลย ทำตัวไม่ถูกเลย โดนครเฒ่าบอกรักก่อนเนี่ย แต่ก็ไม่เป็นไรๆยินดีที่จะรับฟัง เพราะเฝ้ารอที่จะฟังมาเสมอแหละ แค่ไม่ได้บอกก่อนไม่ได้ทวงถาม แต่ดูจากการเอาใจใส่ก็รู้แล้วละนะ ส่วนตัวผมก็คงไม่ต้องพูดอะไรมากหรอก ก็รู้สึกแบบที่เจ๊รู้สึกไม่น้อยไปกว่าเจ๊ก็แล้วกัน พูดอย่างนี้คงจะรู้แล้วใช่มั้ยล่ะยัยบ๊อง การที่คนแก่ทำตัวน่ารักเนี่ยทำให้คนคนนั้นกลายเป็นคนที่พิเศษและคนที่น่ารักมากมากเลย รู้ตัวหรือเปล่า

ก็ขอบอกผ่านเพลงนี้ไปเลยละกันนะ

ก๊คนมันบ้านไกล **แย่จัง ขอโทษนะมัวแต่ดูครู พอดีครูเดินมาตรวจ เลยเขียนผิด ดีนะครูไม่ว่าอะไร อิอิ ยืนเวรเขียนจดหมาย เอาไหม่ๆ

ก็คนมันอยากเจอ ก็เลยมาเฝ้ารอ ตามคำขอของหัวใจ มีมาแต่ตัว แค่ตัวกับหัวใจ และดอกไม้เก็บมาให้เธอ...

*ก็คนมันบ้านไกล กว่าจะได้พบเจอ กว่าดอกไม้จะถึงมือเธอก็เลยดูชอกเฉาลงไป ช่างดอกไม้มัน "ฉันรักเธอ" *ต่อให้ตะวันลบเลือน ดาวและเดือนลับลา คำที่ว่า"ฉันรักเธอ" จะไม่มีวันลดลง ต่อให้ดอกไม้ร่วงโรยหล่นไป แต่ในหัวใจไม่มีร้างลา

เขียนไม่ได้จบเพลงนะเอาแค่คำที่จะบอกมาให้ อิอิ คงไม่ว่านะถ้าจะบอกผ่านเพลงไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้เจอกัน วันไหนสักวัน แล้วจะบอกให้ฟัง(ความตั้งใจทำสูงนะเนี่ย)

เก็บเอาภาพแห่งความฝัน เก็บมาอยู่ในใจฉันฝันถึงเธอทุกวัน เก็บเอายิ้มที่แสนหวานถักทอเรียงเป็นคำหวาน พูดให้เธอได้ฟังอยู่เสมอในความทรงจำ ฝังใจยังติดตราตรึง บอกมันออกไปในหัวใจ *อยู่ในใจเสมอไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงไปจากนั้นเลย ฉัน...รักเธอ ฉัน...มีแค่เพียงเธอ *อยู่ในใจเสมอแม้คืนและวันจะแปรเปลี่ยนผันไปสักเท่าไรยังมีแค่เธอในใจ แม้ความจริงเราสองต้องไกล แต่หัวใจไม่เปลี่ยนแปลง และเธอจะยังคงอยู่ในใจของฉัน "ไม่เปลี่ยนแปลง"

แง่ๆสาวเซี่ยงไฮ้