*** กลัว ***

กระทู้สนทนา
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


ในบางครั้งหัวใจคล้ายเริงรื่น
มีสุขยื่นมอบยิ้มเอมอิ่มฝัน
มองสิ่งใดสวยสดจนหมดวัน
ทั้งแสงจันทร์แสงดาวพริ้งพราวตา

แต่บางคราวอารมณ์ก็ตรมหมอง
ความทุกข์กองท่วมท้นเกินค้นหา
เหมือนหมอกมัวหม่นคล้อยล่องลอยมา
จะมองหาสิ่งใดกลายมืดมน

สาเหตุเพราะสิ่งใด..รู้ไหมนั่น?
ที่บางวันหัวใจคล้ายสับสน
เหมือนจมจ่อมหม่นไหม้ในวังวน
ทุกข์ระคนปวดร้าวต้องเศร้าตรม

ก็เพราะเธอ..นั่นไง..รู้ไหมนั่น
ที่ทำฉันหวั่นไหวหัวใจขม
ยามที่เธอร้างไกล..ใจระทม
ในอารมณ์อมทุกข์สิ้นสุขทรวง

หากรู้แล้วโปรดได้อย่าไกลห่าง
ทิ้งฉันให้อ้างว้างคอยห่วงหวง
"กลัว"มีใครแทรกกลาง วางกลลวง   
ทำเธอต้องติดบ่วงเลยล่วงไป

โอ้ โอ๋เธอคนดี..สุดที่รัก
ฉันสุดหักอาวรณ์ด้วยอ่อนไหว
"กลัว"ช้ำฟกอกร้าวนอนหนาวใจ
เมื่อเธอไกลรู้ไหมฉัน...ปานสิ้นลม...


"สุนันท์ยา"


สวัสดีค่ะพี่น้องทุกท่าน นานๆมาที แต่พยายามจะไม่ให้นานมากนะคะ คิดถึงทุกคนค่ะ
กลัว..ว่าทุกคนจะลืม สุ ซะก่อน...อิอิ  ไงแล้วอย่าเพิ่งลืมกันนะคะ..จุ๊บๆ

ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่านตามไลค์ และตามเม้นท์ เสมอมา  ขอบคุณ ที่ไม่ทิ้งกันค่ะรักคุณ

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่