หลังจากติดตามละครมาซักพัก จนใกล้จบ ... รู้สึกมีข้อข้องใจต่อคาแร็คเตอร์ของ หนูนา (aka คุณนารา) ในที่นี้ไม่ได้เป็นการโจมตีตัวนักแสดงว่าเล่นไม่ดีแต่อย่างใด แต่มีความ ... ความอะไรบางอย่างบอกไม่ถูกสำหรับใครก็แล้วแต่ที่มีหน้าที่ตีความคาแร็คเตอร์ หรือ บรีฟคาแร็คเตอร์ของหนูนา เหตุมันเกิดจากฉากเมื่อวานนี้ที่หนูนากำลังงอแงกับนายสิงห์เรื่องที่นายสิงห์ และ น้ารามจะไปร่วมขบวนการปราบปรามไม้เถื่อนกับเขาด้วย ก็เลยลองย้อนกลับไปดูตอนเก่า ๆ ทั้งตอนที่เริ่มเข้าไร่มาใหม่ ๆ ไล่มาเรื่อย ๆ
แอบเกิดคำถามในใจว่า ... สาวน้อยคนนั้นคือ หนูนา ทองการค้า คือ คุณนารา วรรณพาณิช ที่ฉันรู้จักแน่หรือ ?
ดูไปแล้วรู้สึกว่า เอ๋ ... จริง ๆ หนูนาเป็นแบบนี้แน่รึ คือเวลาเขินก็น่ารักน่าเอ็นดูไปตามท้องเรื่องแหละนะ แต่พอเป็นเรื่องของการทำงาน หรือ การทุ่มเถียงต่อปากต่อคำกับนายสิง หรือ เวลาที่โวยวาย ฉากอะไรประมาณนี้ มันคนละอารมณ์กับที่อ่านในนิยายแล้ว หนูนา หรือ คุณนาราตามนิยาย เธอก็เป็นเด็กน่ะ เด็กที่ยังไม่มีจริตความสาวด้วยซ้ำ สไตล์ลูกคุณหนูทำอะไรไม่เป็นก็ใช่
แต่สิ่งเหล่านั้นไม่ได้เกิดขึ้นเพราะ "โง่" เอาง่าย ๆ แบบนี้แหละ แต่เหตุมันเกิดเพราะไม่เคยหัด และ การที่ไม่เคยหัดไม่ใช่เพราะเป็นผู้ดีตีนแดงตะแคงตีนเดิน หากเป็นเพราะ "ที่บ้าน" ไม่เห็นความจำเป็นอะไรที่จะต้องหัด ด้วยเส้นทางที่คุณตาขีดไว้ให้เดิน งานใช้แรงแบบนั้นไม่ใช่ทักษะที่จำเป็น ควรเอาเวลาไปใช้ทำอย่างอื่นมากกว่า เป็นต้นว่า การเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้น เตรียมตัวเพื่อเรียนที่ต่างประเทศ คุณตาก็บอกเองว่า "ความรู้" "คุณวุฒิที่สูงขึ้น" เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับงานบริหาร ก็ว่าไปตามนั้น ซึ่งสิ่งเหล่านั้นติดต่อที่เรียน ... ก็งานซับซ้อนพอควร นาราก็ทำเองและทำได้นะ เพราะฉะนั้นไม่ใช่เด็กอ่อนเปียก ดูไม่ทันคน ทำอะไรพลาดเพราะไม่ระวังก็ไม่ใช่นารา
และในความไม่รู้ หนูนา หรือ นารา ที่เรารู้จักก็ไม่ใช่คนที่อวดฉลาด ไม่เถียงใครแบบฉอด ๆ ก็ "รับ" ในความไม่รู้ของตัวเอง และ พยายามจะช่วยจะเรียนรู้ต่อไป แม้คนอื่นจะมองว่าตัวเองกลายเป็นตัวปัญหา เจ้าตัวก็ยังยิ้มแหย ๆ พยายามทำงานทำการที่ได้รับมอบหมายอย่างแข็งขันต่อ (แอบโดนสอนงาน ... อารมณ์คนสั่งก็ประมาณว่า ... ถ้าถึงเวลาต้องสั่งใคร จะได้รู้ว่าควรสั่งยังไง จะได้ทำเป็น job description คุณนายเจ้าของไร่ไรงี้)
ด้วยความที่โตมาโดยที่รู้และเข้าใจว่า "ตัวเอง" คือความผิดพลาด เข้าใจแม่ ... ที่เห็นตัวเองเป็นสิ่งน่าตำหนิ คือ หลักฐานเชิงประจักษ์ในความผิดพลาดของวัยเยาว์ เข้าใจคุณตา ... ที่เลี้ยงตัวเองขัดเกลาให้ความดูแลเอาในใส่อย่างลูก เพราะหมายมาดเอาไว้ในใจว่าจะต้องไม่ให้เป็นอย่างที่รัศมีเป็น เข้าใจว่าตัวเองเป็นหลักฐานเชิงประจักษ์ในความผิดพลาดของการเลี้ยงดูลูกของคุณวรรณ
นาราจึงเป็นคนที่ "เข้าใจ" และ ยอมรับอะไร ๆ ได้ง่าย ไว้ต่อความรู้สึกของคนอื่น ใครพอใจไม่พอใจ และ จะต้องทำอย่างไรเพื่อลบเลือนกลบเกลื่อนแก้ไขความไม่พอใจของคนอื่น สุดท้ายถึงจะทำอะไรไม่เข้าเรื่อง เปิ่น ๆ มาตลอด แต่ด้วยความที่เป็นสไตล์คุณหนูที่ไม่เอาเรื่องเอาราวกับใคร และ มีความนอบน้อมรู้จักเด็กผู้ใหญ่ มีความเป็นมิตร "หน้าเป็น" พอสมควร คนก็เลยโกรธเจ้าหล่อนไม่ได้นานเสียที เหตุการณ์ก็เลยกลับกลายเป็นว่าคนอื่นก็เลยหลีกเลี่ยงไม่ให้เด็กหนูนาเข้าไปจุ้นจ้าน โยกงานหนีแต่หน้ายิ้ม ๆ อะไรประมาณนี้ไป ในเรื่องของการโวยวาย ... มีบ้างเวลาตกใจ แต่เจ้าตัวไม่เคยทำแบบไร้เหตุไร้ผลไม่ฟังอะไรนะ คือ จะไม่มีการเบะปากร้องไห้งอแงเอาแต่ได้ เพราะ ไม่มีจริตไง เป็นห่วงก็บอกเลยเป็นห่วง ถ้าอีกฝ่ายบอกหยุดบอกไม่ก็จบ เข้าใจ ให้ทำอะไรเพื่อความปลอดภัยของตัวเองก็ทำ ถ้าเหตุผลเข้าท่าก็ไม่ดื้อ แต่ไม่มีเหตุผลก็จะเดินทางมาหาเหตุผล ... อย่างการที่มาตามหาพ่อ เป็นต้น
แล้วนายสิงห์เองก็พบเจอสิ่งนี้เหมือนกันถึงได้ชอบหนูนา เพราะ เด็กคนนี้ใส ๆ วัยรุ่นชอบจริง ๆ จริตจก้านอะไรไม่ค่อยมีกับเขา ออกแนวน้ำใสไหลเย็นพูดหวานขานเพราะด้วยซ้ำ นายสิงห์ก็เลยชอบยั่วเล่นให้โมโหเต่าอยู่เรื่อย (ส่วนหนึ่งก็คือลองแย้บ ๆ ลองเชิง) กลายเป็นที่มาของการต่อปากต่อคำ แต่หนูนาก็ไม่เคยลามปามนะ ก็ยังเรียก "คุณ" อยู่ด้วยความเคารพ จะมีบางครั้งที่ skill การยั่วโมโหของนายสิงห์หนักข้อ จนกระทั่งเด็กสาวตัวเล็กลืมความเป็นบ่าวเป็นนายในวาจายอกย้อนไปบ้าง บางทีก็หลุดมาด "คุณนารา" ออกมา ด้วยความหมั่นไส้นายเคราหมีถึงขีดสุด แต่ในเวลาปกติ "คุณน้อง" ยังเคยรายงานคุณเมศ (ด้วยความเอ็นดูลูกผู้พี่อย่างคุณสิงห์) เหมือนกันว่า "บางทีน้องก็ว่าหนูนามาดดีกว่าพี่สิงห์อีก จนไม่รู้ใครนายใครบ่าวกันแน่"
เพราะแบบนี้เลยรู้สึกไปบางครั้งว่า ... หนูนาเวอร์ชั่นนี้ บางครั้งออกจะ emotional ไปนิดนึง หลายครั้งที่ออกจะเป็นเหตุการณ์ที่น่าเห็นใจแต่เพราะดูโวยวายทุ่มเถียงไป ... ความน่ารักเลยลดลงไปซักหน่อย รู้สึกว่าการกระทำบางอย่างเหตุผลรองรับมันไม่พอก็เลยรำคาญในหลายครั้ง และ ก็มีความรู้สึกไม่ต่อเนื่องอยู่ด้วย no offense นะ แต่บางทีแอบสงสัยว่านายสิงห์ไม่รำคาญบ้างรึ
ก็เล่าความคิดจบลงแบบห้วน ๆ อย่างนี้อ่ะนะคะ แค่อยากแชร์ความคิดเห็นล่ะ ส่วนหนูนาที่เรารู้จักคือยังไงก็คือตามกระทู้นี้
ตามรักคืนใจ (คาแร็คเตอร์รีวิว) : หนูนา ทองการค้า และ นารา ที่ฉันรู้จัก (สปอยด์)
ตามรักคืนใจ : แอบข้องใจคาแร็คเตอร์ หนูนา ทองการค้า และ นารา วรรณพาณิช เวอร์ชั่น 2015 เล็ก ๆ
ดูไปแล้วรู้สึกว่า เอ๋ ... จริง ๆ หนูนาเป็นแบบนี้แน่รึ คือเวลาเขินก็น่ารักน่าเอ็นดูไปตามท้องเรื่องแหละนะ แต่พอเป็นเรื่องของการทำงาน หรือ การทุ่มเถียงต่อปากต่อคำกับนายสิง หรือ เวลาที่โวยวาย ฉากอะไรประมาณนี้ มันคนละอารมณ์กับที่อ่านในนิยายแล้ว หนูนา หรือ คุณนาราตามนิยาย เธอก็เป็นเด็กน่ะ เด็กที่ยังไม่มีจริตความสาวด้วยซ้ำ สไตล์ลูกคุณหนูทำอะไรไม่เป็นก็ใช่
แต่สิ่งเหล่านั้นไม่ได้เกิดขึ้นเพราะ "โง่" เอาง่าย ๆ แบบนี้แหละ แต่เหตุมันเกิดเพราะไม่เคยหัด และ การที่ไม่เคยหัดไม่ใช่เพราะเป็นผู้ดีตีนแดงตะแคงตีนเดิน หากเป็นเพราะ "ที่บ้าน" ไม่เห็นความจำเป็นอะไรที่จะต้องหัด ด้วยเส้นทางที่คุณตาขีดไว้ให้เดิน งานใช้แรงแบบนั้นไม่ใช่ทักษะที่จำเป็น ควรเอาเวลาไปใช้ทำอย่างอื่นมากกว่า เป็นต้นว่า การเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้น เตรียมตัวเพื่อเรียนที่ต่างประเทศ คุณตาก็บอกเองว่า "ความรู้" "คุณวุฒิที่สูงขึ้น" เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับงานบริหาร ก็ว่าไปตามนั้น ซึ่งสิ่งเหล่านั้นติดต่อที่เรียน ... ก็งานซับซ้อนพอควร นาราก็ทำเองและทำได้นะ เพราะฉะนั้นไม่ใช่เด็กอ่อนเปียก ดูไม่ทันคน ทำอะไรพลาดเพราะไม่ระวังก็ไม่ใช่นารา
และในความไม่รู้ หนูนา หรือ นารา ที่เรารู้จักก็ไม่ใช่คนที่อวดฉลาด ไม่เถียงใครแบบฉอด ๆ ก็ "รับ" ในความไม่รู้ของตัวเอง และ พยายามจะช่วยจะเรียนรู้ต่อไป แม้คนอื่นจะมองว่าตัวเองกลายเป็นตัวปัญหา เจ้าตัวก็ยังยิ้มแหย ๆ พยายามทำงานทำการที่ได้รับมอบหมายอย่างแข็งขันต่อ (แอบโดนสอนงาน ... อารมณ์คนสั่งก็ประมาณว่า ... ถ้าถึงเวลาต้องสั่งใคร จะได้รู้ว่าควรสั่งยังไง จะได้ทำเป็น job description คุณนายเจ้าของไร่ไรงี้)
ด้วยความที่โตมาโดยที่รู้และเข้าใจว่า "ตัวเอง" คือความผิดพลาด เข้าใจแม่ ... ที่เห็นตัวเองเป็นสิ่งน่าตำหนิ คือ หลักฐานเชิงประจักษ์ในความผิดพลาดของวัยเยาว์ เข้าใจคุณตา ... ที่เลี้ยงตัวเองขัดเกลาให้ความดูแลเอาในใส่อย่างลูก เพราะหมายมาดเอาไว้ในใจว่าจะต้องไม่ให้เป็นอย่างที่รัศมีเป็น เข้าใจว่าตัวเองเป็นหลักฐานเชิงประจักษ์ในความผิดพลาดของการเลี้ยงดูลูกของคุณวรรณ
นาราจึงเป็นคนที่ "เข้าใจ" และ ยอมรับอะไร ๆ ได้ง่าย ไว้ต่อความรู้สึกของคนอื่น ใครพอใจไม่พอใจ และ จะต้องทำอย่างไรเพื่อลบเลือนกลบเกลื่อนแก้ไขความไม่พอใจของคนอื่น สุดท้ายถึงจะทำอะไรไม่เข้าเรื่อง เปิ่น ๆ มาตลอด แต่ด้วยความที่เป็นสไตล์คุณหนูที่ไม่เอาเรื่องเอาราวกับใคร และ มีความนอบน้อมรู้จักเด็กผู้ใหญ่ มีความเป็นมิตร "หน้าเป็น" พอสมควร คนก็เลยโกรธเจ้าหล่อนไม่ได้นานเสียที เหตุการณ์ก็เลยกลับกลายเป็นว่าคนอื่นก็เลยหลีกเลี่ยงไม่ให้เด็กหนูนาเข้าไปจุ้นจ้าน โยกงานหนีแต่หน้ายิ้ม ๆ อะไรประมาณนี้ไป ในเรื่องของการโวยวาย ... มีบ้างเวลาตกใจ แต่เจ้าตัวไม่เคยทำแบบไร้เหตุไร้ผลไม่ฟังอะไรนะ คือ จะไม่มีการเบะปากร้องไห้งอแงเอาแต่ได้ เพราะ ไม่มีจริตไง เป็นห่วงก็บอกเลยเป็นห่วง ถ้าอีกฝ่ายบอกหยุดบอกไม่ก็จบ เข้าใจ ให้ทำอะไรเพื่อความปลอดภัยของตัวเองก็ทำ ถ้าเหตุผลเข้าท่าก็ไม่ดื้อ แต่ไม่มีเหตุผลก็จะเดินทางมาหาเหตุผล ... อย่างการที่มาตามหาพ่อ เป็นต้น
แล้วนายสิงห์เองก็พบเจอสิ่งนี้เหมือนกันถึงได้ชอบหนูนา เพราะ เด็กคนนี้ใส ๆ วัยรุ่นชอบจริง ๆ จริตจก้านอะไรไม่ค่อยมีกับเขา ออกแนวน้ำใสไหลเย็นพูดหวานขานเพราะด้วยซ้ำ นายสิงห์ก็เลยชอบยั่วเล่นให้โมโหเต่าอยู่เรื่อย (ส่วนหนึ่งก็คือลองแย้บ ๆ ลองเชิง) กลายเป็นที่มาของการต่อปากต่อคำ แต่หนูนาก็ไม่เคยลามปามนะ ก็ยังเรียก "คุณ" อยู่ด้วยความเคารพ จะมีบางครั้งที่ skill การยั่วโมโหของนายสิงห์หนักข้อ จนกระทั่งเด็กสาวตัวเล็กลืมความเป็นบ่าวเป็นนายในวาจายอกย้อนไปบ้าง บางทีก็หลุดมาด "คุณนารา" ออกมา ด้วยความหมั่นไส้นายเคราหมีถึงขีดสุด แต่ในเวลาปกติ "คุณน้อง" ยังเคยรายงานคุณเมศ (ด้วยความเอ็นดูลูกผู้พี่อย่างคุณสิงห์) เหมือนกันว่า "บางทีน้องก็ว่าหนูนามาดดีกว่าพี่สิงห์อีก จนไม่รู้ใครนายใครบ่าวกันแน่"
เพราะแบบนี้เลยรู้สึกไปบางครั้งว่า ... หนูนาเวอร์ชั่นนี้ บางครั้งออกจะ emotional ไปนิดนึง หลายครั้งที่ออกจะเป็นเหตุการณ์ที่น่าเห็นใจแต่เพราะดูโวยวายทุ่มเถียงไป ... ความน่ารักเลยลดลงไปซักหน่อย รู้สึกว่าการกระทำบางอย่างเหตุผลรองรับมันไม่พอก็เลยรำคาญในหลายครั้ง และ ก็มีความรู้สึกไม่ต่อเนื่องอยู่ด้วย no offense นะ แต่บางทีแอบสงสัยว่านายสิงห์ไม่รำคาญบ้างรึ
ก็เล่าความคิดจบลงแบบห้วน ๆ อย่างนี้อ่ะนะคะ แค่อยากแชร์ความคิดเห็นล่ะ ส่วนหนูนาที่เรารู้จักคือยังไงก็คือตามกระทู้นี้
ตามรักคืนใจ (คาแร็คเตอร์รีวิว) : หนูนา ทองการค้า และ นารา ที่ฉันรู้จัก (สปอยด์)