ขอเล่าย่อๆนะคะ ปกติน้องจะเป็นคนติดแม่มากค่ะ คือถ้ามีแม่แล้วใครมาล่อไปไหนไม่ไปแน่ๆ ติดแม่ที่1 ติดพี่เลี้ยงที่2เพราะก่อนหน้าลูกอยู่กับแม่สองคน ส่วนพ่อเทียวไปมาทุกสัปดาห์ อยู่มาวันหนึ่งพ่อป่วยหนัก แม่ต้องไปเฝ้าพ่อ จึงต้องทิ้งน้องไว้กับพี่เลี้ยง 1 สัปดาห์กว่าๆ จากนั้นน้องเปลี่ยนไปค่ะ กลับมาไม่ติดแม่เหมือนเคย ดื้อรั้น บอกอะไรไม่ฟัง กลายเป็นพี่เลี้ยงที่1 บางครั้งแม่ไปรับกลับบ้านไม่อยากกลับ ผ่านมา 2 สัปดาห์ น้องก็ยังเหมือนเดิม ช่วงนั้นแม่ทำอะไรไม่ได้เลย ทำไปก็มีแต่ขัดใจกันตลอด แม่พยายามพูดดีๆหลอกล่อสารพัดก็ไม่เป็นผล ตื่นมาร้องหาพี่เลี้ยง ประกอบกับช่วงนั้นแม่ต้องย้ายที่ทำงาน จึงถือโอกาสเลิกจ้างพี่เลี้ยง และค่อยๆให้ลูกห่างจากเขาได้ ทุกอย่างจบลงปกติ ลูกกลับมาเป็นลูกของพ่อแม่เหมือนเดิม
เมื่อย้ายมาแล้ว พี่เลี้ยงยังตามมาเยี่ยมน้องทุกเดือน ทุกครั้งที่พี่เลี้ยงมา พฤติกรรมน้องกลับเป็นเหมือนเดิมค่ะ และทุกครั้งที่มา มักจะแยกน้องออกจากพ่อแม่ ชวนไปเที่ยวข้ามวัน บางครั้งค่ำมืดก็ไม่กลับ ทั้งที่เวลาไปไหนมาไหนเราก็พาไป แต่เขาไม่ไปด้วย หลายครั้งที่เคยบอกว่าแนวทางการเลี้ยงให้มันเป็นแนวทางเดียวกันหน่อย ไม่ใช่คนหนึ่งสอนอย่าง อีกคนสอนอย่าง เด็กจะสับสน อันไหนไม่ถูกควรห้าม ไม่ใช่ตามใจ แต่เขาก็ไม่ทำ ตลอดเวลาเขาจะหาสิ่งมาหลอกล่อน้องให้น้องวิ่งตามตลอด เช่น พาไปซื้อลูกอม พาไปเที่ยว ถ้าพี่เลี้ยงพูดอะไรขึ้นปุ๊บ น้องจะวิ่งตามทันที ไม่ว่าแม่จะอธิบายหรือหลอกล่อกลับคืนด้วยวิธีไหนก็ตาม ก็ฉุดไม่อยู่ เราควรจะพูดกับพี่เลี้ยงแบบไหนดี   ตอนนี้อยู่คนละจังหวัด แต่ยังมาเยี่ยมน้องประจำ หรือไม่ก็โทรคุยกับน้องผ่านโทรศัพท์แม่ น้อง 3.6 ขวบค่ะ เข้าร.ร.แล้ว