ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกว่านี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรก และไม่ใช่เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเจ้าของไอดีโดยตรง เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับพี่ชายของเรา และเรื่องราวมันมีอยู่ว่า
ผมขอเล่าประสบการณ์โดนบอกเลิกก่อนจบม.6ให้อ่าน มันเป็นอะไรที่แย่มาก ผมแอบชอบน้องคนนี้มานาน ตั้งแต่น้องเค้าอยู่ม.ต้นแล้วหละ พอน้องเค้าขึ้นม.ปลายมา ผมก็แอบตามน้องเค้าบ่อยๆ คอยสืบ ชื่อเฟส ถามไอดีไลน์จากเพื่อนน้องเค้า จนเราสองคนได้คุยกัน แรกๆก็ไม่มีไรมากหรอก ก็คุยกันไปเรื่อยๆ คุยไปคุยมาก็มีหยอดใส่น้องเค้าบ้างเป็นบางเวลา คุยจนน้องเค้าถามผมว่า "นี่พี่ชอบหนูใช่ป่าวคะ" ผมก็ตอบน้องเค้าไปตรงๆว่า "ใช่ พี่ชอบน้อง พี่จีบได้ป่าว?" ในใจผมนี่สั่นมาก หวั่นไหวกับคำตอบที่จะได้ฟัง น้องเค้าบอกแค่ว่า "คุยไปเรื่อยสิ หนูก็ไม่ได้ปฏิเสธสักหน่อย" คืนนั้นผมนอนไม่หลับเลย มันดีใจมากๆ ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เพิ่งเจอมาในวันนั้น เราสองคนคุยกันจนตกลงคบกัน เป็นแฟนกัน ในวันที่ xx/xx/2558 ช่วงเวลาที่เราเป็นแฟนกัน เป็นสิ่งที่ผมจดจำได้ทุกเรื่องราว ทุกวันครบรอบผมจะทำสิ่งในที่น้องไม่คาดคิดเสมอ บางครั้งน้องเค้าก็ตกใจในสิ่งที่ผมทำ เราคบกันมีความสุขตลอด ทะเลาะกันบ้างเป็นบางครั้ง แต่เราก็กลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม
แล้ววันที่ผมไม่คิดว่าจะเกิดก็มาถึง เราคบกันได้เกือบจะ6เดือน วันพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันครบรอบเดือนที่6 น้องทักไลน์มาหาผมประมาณทุ่มกว่าๆ "แกว่างป่ะ เรามีเรื่องอยากคุยด้วย จริงจังนะ" ผมก็ไม่แปลกใจเพราะน้องเค้าเคยทักมาปรึกษาเรื่องจริงจังในชีวิตบ่อยครั้ง ผมก็ตอบไปปกติ แต่คำตอบที่น้องตอบผมมามันไม่ปกติเหมือนเดิม (ปกติ จะมีอีโมหรือสติ๊กเกอร์น่ารักๆต่อท้าย) น้องเค้ามาปรึกษาเรื่องการคบกันของเรา2คน
ผมเริ่มหวั่นนิดๆในใจ ต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ น้องเค้าได้แต่บอกว่า "แกเปลี่ยนไปๆๆๆ" อยู่หลายครั้งในบทสนทนาคืนนั้น ผมก็ได้แต่ถามทุกครั้ง "เราเปลี่ยนไปยังไงทำไมแกไม่บอก เรายังรักแกเหมือนเดิมนะ" บอกครั้งแล้วครั้งเล่า น้องเค้าก็ไม่ฟัง ได้แต่ตอบผมมาว่า "หนูไม่รู้" ผมไม่มั่นใจว่า การสนทนาครั้งนี้จะจบอย่างไร ผมเลยปล่อยไม่ตอบไลน์น้องเค้าสักแปป ผมรอจนประมาณ3ทุ่มกว่า ไลน์ผมก็เด้ง น้องเค้าทักมาบอกแค่ว่า "เราเลิกกันเถอะ" ...แค่4คำ ผมถึงกับกระวนกระวาย ทักไปถามน้องเค้า เลิกทำไม ทำไมถึงบอกเลิก ผมทำอย่างนี้ทั้งคืนล่วงเลยไปจนเกือบตี2 น้องเค้าก็ตอบแค่ว่าหนูไม่รู้ๆๆๆ จนผมเลิกความพยายามที่จะรั้งไว้ วันรุ่งขึ้นน้องเค้าเรียกผมไปคุย ผมแอบดีใจเราอาจกลับมาคืนดีเหมือนเดิม แต่สิ่งที่ผมคิดมันผิดทุกอย่าง น้องเค้าฝากของทุกอย่างที่ผมให้น้องทุกวันครบรอบ ทุกวันสำคัญมาคืนผมทุกอย่าง แล้วได้แต่บอกกับผมแค่ว่า "หนูขอโทษ" ..... สิ้นคำที่น้องบอกผม ผมก็รู้สึกเคว้ง ทำไรไม่ถูก เคว้งอยู่นาน เป็นเดือน สุดท้ายผมก็ทำใจกับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ (ทุกวันนี้ผมยังสงสัย น้องเค้าบอกเลิกผมทำไม ไปร.ร.น้องเค้าก็เอาแต่หลบหน้าผม)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณมากครับที่อ่านมาถึงจุดนี้ได้ ตั้งกระทู้นี้มาอยากระบายครับ
(ระบาย)เพื่อนๆพี่ๆเคยโดนรุ่นน้องบอกเลิกก่อนจบม.6มั้ย?
ผมขอเล่าประสบการณ์โดนบอกเลิกก่อนจบม.6ให้อ่าน มันเป็นอะไรที่แย่มาก ผมแอบชอบน้องคนนี้มานาน ตั้งแต่น้องเค้าอยู่ม.ต้นแล้วหละ พอน้องเค้าขึ้นม.ปลายมา ผมก็แอบตามน้องเค้าบ่อยๆ คอยสืบ ชื่อเฟส ถามไอดีไลน์จากเพื่อนน้องเค้า จนเราสองคนได้คุยกัน แรกๆก็ไม่มีไรมากหรอก ก็คุยกันไปเรื่อยๆ คุยไปคุยมาก็มีหยอดใส่น้องเค้าบ้างเป็นบางเวลา คุยจนน้องเค้าถามผมว่า "นี่พี่ชอบหนูใช่ป่าวคะ" ผมก็ตอบน้องเค้าไปตรงๆว่า "ใช่ พี่ชอบน้อง พี่จีบได้ป่าว?" ในใจผมนี่สั่นมาก หวั่นไหวกับคำตอบที่จะได้ฟัง น้องเค้าบอกแค่ว่า "คุยไปเรื่อยสิ หนูก็ไม่ได้ปฏิเสธสักหน่อย" คืนนั้นผมนอนไม่หลับเลย มันดีใจมากๆ ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เพิ่งเจอมาในวันนั้น เราสองคนคุยกันจนตกลงคบกัน เป็นแฟนกัน ในวันที่ xx/xx/2558 ช่วงเวลาที่เราเป็นแฟนกัน เป็นสิ่งที่ผมจดจำได้ทุกเรื่องราว ทุกวันครบรอบผมจะทำสิ่งในที่น้องไม่คาดคิดเสมอ บางครั้งน้องเค้าก็ตกใจในสิ่งที่ผมทำ เราคบกันมีความสุขตลอด ทะเลาะกันบ้างเป็นบางครั้ง แต่เราก็กลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม
แล้ววันที่ผมไม่คิดว่าจะเกิดก็มาถึง เราคบกันได้เกือบจะ6เดือน วันพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันครบรอบเดือนที่6 น้องทักไลน์มาหาผมประมาณทุ่มกว่าๆ "แกว่างป่ะ เรามีเรื่องอยากคุยด้วย จริงจังนะ" ผมก็ไม่แปลกใจเพราะน้องเค้าเคยทักมาปรึกษาเรื่องจริงจังในชีวิตบ่อยครั้ง ผมก็ตอบไปปกติ แต่คำตอบที่น้องตอบผมมามันไม่ปกติเหมือนเดิม (ปกติ จะมีอีโมหรือสติ๊กเกอร์น่ารักๆต่อท้าย) น้องเค้ามาปรึกษาเรื่องการคบกันของเรา2คน
ผมเริ่มหวั่นนิดๆในใจ ต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ น้องเค้าได้แต่บอกว่า "แกเปลี่ยนไปๆๆๆ" อยู่หลายครั้งในบทสนทนาคืนนั้น ผมก็ได้แต่ถามทุกครั้ง "เราเปลี่ยนไปยังไงทำไมแกไม่บอก เรายังรักแกเหมือนเดิมนะ" บอกครั้งแล้วครั้งเล่า น้องเค้าก็ไม่ฟัง ได้แต่ตอบผมมาว่า "หนูไม่รู้" ผมไม่มั่นใจว่า การสนทนาครั้งนี้จะจบอย่างไร ผมเลยปล่อยไม่ตอบไลน์น้องเค้าสักแปป ผมรอจนประมาณ3ทุ่มกว่า ไลน์ผมก็เด้ง น้องเค้าทักมาบอกแค่ว่า "เราเลิกกันเถอะ" ...แค่4คำ ผมถึงกับกระวนกระวาย ทักไปถามน้องเค้า เลิกทำไม ทำไมถึงบอกเลิก ผมทำอย่างนี้ทั้งคืนล่วงเลยไปจนเกือบตี2 น้องเค้าก็ตอบแค่ว่าหนูไม่รู้ๆๆๆ จนผมเลิกความพยายามที่จะรั้งไว้ วันรุ่งขึ้นน้องเค้าเรียกผมไปคุย ผมแอบดีใจเราอาจกลับมาคืนดีเหมือนเดิม แต่สิ่งที่ผมคิดมันผิดทุกอย่าง น้องเค้าฝากของทุกอย่างที่ผมให้น้องทุกวันครบรอบ ทุกวันสำคัญมาคืนผมทุกอย่าง แล้วได้แต่บอกกับผมแค่ว่า "หนูขอโทษ" ..... สิ้นคำที่น้องบอกผม ผมก็รู้สึกเคว้ง ทำไรไม่ถูก เคว้งอยู่นาน เป็นเดือน สุดท้ายผมก็ทำใจกับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ (ทุกวันนี้ผมยังสงสัย น้องเค้าบอกเลิกผมทำไม ไปร.ร.น้องเค้าก็เอาแต่หลบหน้าผม)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณมากครับที่อ่านมาถึงจุดนี้ได้ ตั้งกระทู้นี้มาอยากระบายครับ