เคยมีข้างชีวิตกันมั้ยคะ?
เหมือนอย่างในเพลง “ข้างชีวิต” ของแสตมป์
“ฉันและเธอ เธอและฉัน นั้นเป็นคนสองคนที่สัมพันธ์กันอย่างซับซ้อนยากที่จะเข้าใจ
ฉันรู้จักเธอ รู้จักฉัน เหมือนมันจะมากกว่านั้นแล้วมันก็เท่านั้น ฉันไม่รู้ทำไม
เหมือนถ้าเป็นรูปถ่าย ก็คงเป็นฉันและเธอยืนอยู่กันคนละมุมไกลไกล
แต่ทุกรูปที่เธอถ่ายก็ต้องมีฉันนั้นดำรงอยู่ เพียงแต่ว่ายืนไม่ตรงกับจุดสนใจ
และที่ของฉันนั้นคงเป็นได้แค่ข้างชีวิต ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้เคียงคู่กันแนบชิดสนิท
เป็นอีกชีวิตข้างข้างกัน ไม่ใช่ชีวิตที่คู่กัน ฉันและเธอ…”
ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบไม่มีสถานะอย่างที่คนสมัยนี้นิยมกัน แต่เป็นความสัมพันธ์ที่คนสองคนยืนอยู่ข้างกันอย่างหลวมๆอย่างมีระยะห่าง แต่ในขณะเดียวกันก็ยังคงมองเห็นกัน และเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกันเสมอ ได้เป็นห่วงกัน ดูแลกัน ช่วยเหลือกัน และคุยกันได้ทุกเรื่อง อย่างที่เราเคยห่วงใยและเข้าใจกันเสมอ โดยที่ไม่ได้ทำคนสำคัญที่ยืนอยู่ข้างเราแต่ละคนรู้สึกไม่ดี เป็นการรักษาระยะห่างอย่างเหมาะสม เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มากกว่านี้ และไม่น้อยกว่านี้ และจะคงอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ
สำหรับเราแล้ว แม้เราจะไม่ได้เป็นคู่ชีวิตกัน แต่การเป็นข้างชีวิตกัน มันก็เป็นความรักที่ยั่งยืน และสวยงาม รักที่ไม่ต้องการครอบครอง รักที่มีความสุขเมื่อเห็นเขาสุข และคอยรับฟังและให้กำลังใจเมื่อมีความทุกข์ รักที่ไม่มีการทะเลาะ และมีอิสระจากกันและกัน
…ขอบคุณ”เธอ”ที่เข้ามาในชีวิต และยังคงเป็นข้างชีวิตกันมาตลอด...
นี่ก็ 6 ปีแล้วที่มีข้างชีวิต เราไม่รู้ว่าอนาคตจะยังคงเป็นอย่างนี้อยู่ไหม แต่หวังว่าจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป
มีใครมีข้างชีวิตอย่างเราบ้างมั้ยคะ? แล้วคุณมีมานานเท่าไหร่แล้ว? มาแชร์กันนะคะ
ปล. ติดแท็ก ชีวิตวัยรุ่น ความรักวัยรุ่น และวัยทำงาน เพราะเรื่องของเรายาวนานจากวัยรุ่นจนนี่อยู่วัยทำงานละค่ะ
เคยมีข้างชีวิตกันมั้ยคะ?
“ฉันและเธอ เธอและฉัน นั้นเป็นคนสองคนที่สัมพันธ์กันอย่างซับซ้อนยากที่จะเข้าใจ
ฉันรู้จักเธอ รู้จักฉัน เหมือนมันจะมากกว่านั้นแล้วมันก็เท่านั้น ฉันไม่รู้ทำไม
เหมือนถ้าเป็นรูปถ่าย ก็คงเป็นฉันและเธอยืนอยู่กันคนละมุมไกลไกล
แต่ทุกรูปที่เธอถ่ายก็ต้องมีฉันนั้นดำรงอยู่ เพียงแต่ว่ายืนไม่ตรงกับจุดสนใจ
และที่ของฉันนั้นคงเป็นได้แค่ข้างชีวิต ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้เคียงคู่กันแนบชิดสนิท
เป็นอีกชีวิตข้างข้างกัน ไม่ใช่ชีวิตที่คู่กัน ฉันและเธอ…”
ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบไม่มีสถานะอย่างที่คนสมัยนี้นิยมกัน แต่เป็นความสัมพันธ์ที่คนสองคนยืนอยู่ข้างกันอย่างหลวมๆอย่างมีระยะห่าง แต่ในขณะเดียวกันก็ยังคงมองเห็นกัน และเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกันเสมอ ได้เป็นห่วงกัน ดูแลกัน ช่วยเหลือกัน และคุยกันได้ทุกเรื่อง อย่างที่เราเคยห่วงใยและเข้าใจกันเสมอ โดยที่ไม่ได้ทำคนสำคัญที่ยืนอยู่ข้างเราแต่ละคนรู้สึกไม่ดี เป็นการรักษาระยะห่างอย่างเหมาะสม เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มากกว่านี้ และไม่น้อยกว่านี้ และจะคงอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ
สำหรับเราแล้ว แม้เราจะไม่ได้เป็นคู่ชีวิตกัน แต่การเป็นข้างชีวิตกัน มันก็เป็นความรักที่ยั่งยืน และสวยงาม รักที่ไม่ต้องการครอบครอง รักที่มีความสุขเมื่อเห็นเขาสุข และคอยรับฟังและให้กำลังใจเมื่อมีความทุกข์ รักที่ไม่มีการทะเลาะ และมีอิสระจากกันและกัน
นี่ก็ 6 ปีแล้วที่มีข้างชีวิต เราไม่รู้ว่าอนาคตจะยังคงเป็นอย่างนี้อยู่ไหม แต่หวังว่าจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป
มีใครมีข้างชีวิตอย่างเราบ้างมั้ยคะ? แล้วคุณมีมานานเท่าไหร่แล้ว? มาแชร์กันนะคะ
ปล. ติดแท็ก ชีวิตวัยรุ่น ความรักวัยรุ่น และวัยทำงาน เพราะเรื่องของเรายาวนานจากวัยรุ่นจนนี่อยู่วัยทำงานละค่ะ