สวัสดีค่ะ...เพื่อนๆพันทิป

ดิฉันไม่แน่ใจว่านี่ใช่อาการของโรคซึมเศร้าหรือป่าว
ดิฉันอายุ 32 ปี เดิมเป็นคนจังหวัดสระบุรี พึ่งย้ายมาอยู่กับแฟนและลูกที่จังหวัดชลบุรี ได้ 5 เดือนแล้ว ก่อนที่จะย้ายมาอยู่กับแฟน เคยทำงานบริษัทแห่งหนึ่ง หลังจากนั้นก็ลาออกมาอยู่กับแฟน อาชีพที่นี่หลักๆของครอบครัว คือ แฟนเค้าจะทำไร่ถ้าว่างจากงานไร่ก็จะขายของ ส่วนดิฉันจะเป็นแม่บ้าน ยิ่งนับวันรู้สึกเบื่อ เหงา ไม่มีเพื่อนคุย เต็มที่ก็ได้แต่โทรหาแม่ คุยระบายให้แม่ฟัง แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะทำให้ดิฉันหายเหงาหลังจากวางสายแล้ว จะคุยไลน์กับเพื่อนๆที่ทำงานเก่าเค้าก็ไม่ว่างคุยกับดิฉัน แล้วดิฉันก็รู้สึกว่าถึงคุยกันมันก็ไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว มันเหมือนความสนิทจืดจางลงไปแล้ว ส่วนเพื่อนบ้านแถวนี้ก็มีเข้ามาคุยด้วยบ้างนะค่ะ แต่ดิฉันไม่ค่อยคุย จะฟังอย่างเดียว(ดิฉันเช่าห้องอยู่) บางวันดิฉันรำคาญเสียงเด็กข้างห้องมากเลย เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวกรี๊ด เดี๋ยวตะโกน หนวดหูมาก เบื่อสุดๆ  เวลาญาติทางแฟนมาเที่ยวหาแฟนพวกเค้าจะนัดไปกินข้าวร้านข้างนอก ดิฉันไม่เคยไปเลย เพราะไม่ชอบที่จะไปนั่งฟังเค้าคุยกัน
ด้วยความที่ดิฉันเป็นคนไม่ค่อยพูดคุย และพบปะผู้คน บางครั้งทำให้ถูกตำหนิว่า หยิ่ง ไม่เอาใคร ดิฉันก็เป็นของดิฉันแบบนี้มานานแล้ว หาคนคุยถูกคอยาก ถ้าไม่ใช่ก็ไม่อยากคุยต่อ จะขอเป็นผู้ฟังอย่างเดียว แบบถามคำตอบคำ แล้วถ้าให้ดิฉันฝืนสร้างภาพทำในสิ่งที่ไม่อยากทำดิฉันทำไม่ได้ค่ะ ไม่ชอบ

ทั้งหมดนี่ดิฉันเรียกได้ว่าเป็นผู้ป่วยหรือป่าวค่ะ จะทำอย่างไรดีดิฉันไม่อยากเป็นแบบนี้ ดิฉันอยากหัวเราะทุกวัน หัวเราะชนิดที่ว่ามาจากใจ

ปล.ดิฉันเล่าไม่ค่อยเก่ง ภาษาอาจดูบ้านๆ ดิฉันขออภัยจริงๆค่ะ ขอโปรดอย่าตำหนิเลยนะค่ะ มีปัญาจริงๆไม่รู้จะปรึกษาใคร และขอขอบคุณล่วงหน้าท่านที่ให้คำปรึกษามา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ