เรียนหนังสือมาโง่มากพยายามมากแต่ก็เหมือนน้อยมาก ตั้งแต่เล็กจนโตได้รับการไว้ใจได้แข่งขันคัดลายมือเรียงความหลายอย่าง ในสายตาคนอื่นเราดูเก่งมาก. เพราะพูดเก่งกล้าแสดงออก แต่เรื่องเรียนวิชาการเราแย่มาก. เรียนพิเศษก็เยอะราคาแพงสถาบันดีๆแต่ก็โง่แบบเดิม. ความจำสั้นมากภาษาแทบไม่ได้เลย คณิตหนักทากสิบตกอยู่ม.ปล่อย20ไม่เคยได้ถึง5คะแนนทั้งๆที่เรียนพิเศษไม่เคยทำอะไรสำเร็จไม่เคยทำให้พ่อแม่ภูมิใจเลยควรอยู่ต่อมั้ยค่ะชีวิตแบบนี้เก่งแต่ไรสาระบ้าบอวันๆก็เราไม่ชอบหารเรียนแบบประเทศไทยที่เรียนแบบเรียนๆแล้วไม่ได้ใช้บวกกะสมองกากๆของเราทำให้ท้อมากพยายามมากจิงกับเรื่องเรียนเรียนรรดีๆก็มีแต่เด็กเก่งๆไม่ทันใครเหนื่อยมากค่ะ ไม่รู้จะเอากำลังใจจากใหนแล้วอยากให้พ่อแม่ภูมิใจก็ไม่ได้ ทำให้ตัวเองภูมืใจยังไม่ได้เลย จะเริ่มใหม่ทุกๆครั้งที่สอบก็ทำไม่ได้ ครูที่รรก็คิดว่าเราเก่งเพราะชอบช่วยงานแต่พอผลงการเรียนออกเค่ก็ตำหนิติเราจนท้อมาก พยายามตื่ยตี3มาอ่านหลังอื่นมันก็ลืมๆม่เข้าใจตัวเองเลยค้ะช่วยหน่อยค่ะเครียดไม่อยากอยู่บนโลกจริงๆ
เกิดมาในชีวิตไม่เคยทำอะไรสำเร็จเลยทั้งๆที่บ้านก็มีครบทุกอย่าง เข้ามาอ่านหน่อยค่ะ