ก่อนอื่นมาทำความเข้าใจกันก่อนนะคะว่าโรคโกหกตัวเองคืออะไร
โรคโกหกตัวเอง (Pathological Liar) หมายถึง ภาวะการโกหกที่ควบคุมไม่ได้ เป็นลักษณะการบิดเบือนของน้ำหนักมุมมองข้อเท็จจริง โรคนี้อาจมีขอบเขตที่กว้างและซับซ้อน ผู้โกหกตัวเองอาจติดอยู่ในวังวนนี้เป็นเวลาหลายปีหรือกระทั่งตลอดชีวิต” (อ้างอิงจาก วิกิพีเดีย)
สมมุติฐานของโรคโกหกตัวเอง
สรุปจากงานวิจัยได้ว่า การโกหกตัวเองเป็นการหนีปัญหารูปแบบหนึ่ง และแต่งเติมสิ่งที่ขาดด้วยการจินตนาการสภาพที่อยากเป็น ผู้ป่วยโรคโกหกตัวเอง อาจมีลักษณะต่อต้าน หรือขาดสังคม ความเชื่อมั่นในตนเองต่ำ ล้มเหลวในชีวิต อาจจะมีความผิดปรกติของสมอง โดยพบว่าผู้ที่ป่วยเป็นโรคโกหกตัวเองมีปริมาณเนื้อสมองส่วน White Matter  สูงกว่าคนปรกติ 26%  (* White Matter คือ สมองเนื้อสีเทา มีหน้าที่ควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อ และการให้ความรู้สึก ทั้งประสาทสัมผัส ความนึกคิด ความจำ การเห็น การพูด การได้ยิน)
ลักษณะอาการที่บ่งชี้ว่าเข้าข่ายเป็นโรคโกหกตัวเอง
1.ไม่สามารถแยกแยะข้อเท็จจริงได้ แยกไม่ออกว่าสิ่งใดคือเรื่องจริง สิ่งใดคือเรื่องโกหก
2.หลอกแม้กระทั่งความทรงจำของตัวเอง อาทิ โพสต์บน Facebok ว่าไปเที่ยวเกาหลี ซื้อกระเป๋าชาแนลรุ่นใหม่ล่าสุดมา แต่จริงๆ แล้วไปก๊อปรูปของคนอื่นมาลง ซึ่งความคิดในหัวของคนที่มีอาการนี้ก็จะเชื่อสนิทใจว่าตัวเองไปเที่ยว ไปซื้อกระเป๋ามาจริงๆ  
3.เป็นคนที่โกหกอยู่ตลอดเวลา แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ
4.หากเห็นคนอื่นทำอะไร คนที่เป็นโรคโกหกตัวเองจะคิด หรือแสดงออกมาว่าตัวเองทำได้ดีกว่า
5.เป็นคนที่เปลี่ยนเนื้อเรื่องได้ตลอดเวลา หมายถึง พูดเรื่องนี้อยู่ก็เปลี่ยนไปเรื่องอื่นได้ โม้ไปได้เรื่อยๆ สร้างเรื่องราวใหม่ๆ ได้ตลอดเวลา
6.คิดว่าการสิ่งที่ตัวเองพูดโกหกออกไปไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
7.การโกหกของคนที่มีอาการเหล่านี้ อาจจะโกหกเพื่อให้ได้รับความเห็นใจ หรือเป็นการตอบสนองความต้องการของตัวเองเพื่อทำให้รู้สึกดีขึ้น หรือโกหกเพราะรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัย
8.ชอบอยู่กับสิ่งที่ตัวเองคิดว่าเป็นเรื่องจริง ทั้งที่จริงๆ แล้วไม่ใช่
9.แสดงอาการต่อต้านเมื่อมีคนมาตั้งคำถาม หรือท้าทายกับสิ่งที่เขา (คิดว่า) เขาทำจริงๆ
10.บางครั้งอาจจะพูดขัดแย้งกับเรื่องที่ตัวเองเคยพูดไป เพราะแต่งเรื่องจนจำไม่ได้ว่าเคยพูดอะไรออกไปบ้าง
11.สุดท้าย ไม่ยอมรับ! ว่าตัวเองโกหก

ที่มา : http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=whatsoevermization&month=09-12-2010&group=5&gblog=2

คนที่เราคบอยู่เป็นทุกข้อที่กล่าวมา...
คือเพิ่งคบกันยังไม่ถึงครึ่งปี ช่วงแรกๆอะไรก็ดีไปหมดรู้สึกว่าเขาเป็นที่โอเคเข้ากับเราได้ทุกอย่างชอบอะไรคล้ายๆกัน ทำอะไรเหมือนๆกัน
โสดมานานเหมือนกัน ชอบทำกิจกรรมเหมือนกันสิ่งที่เราพูดไปเขาจะเคยทำมาหมด เวลาไม่นานตกลงคบเป็นแฟน
แต่พอมาช่วงหลังๆเริ่มจับทางได้สิ่งที่เขาพูด ทุกอย่างเหมือนมันถูกสร้างขึ้นทั้งหมด จะมีความจิงบ้างเพียงบางส่วน เราก็เป็นคนฟังๆไม่ได้ขัดอะไร แต่พอขัดขึ้นมา เขาก้เหมือนไม่พอใจ นี่ไม่เชื่อหรอโน่นนั่นนี่  ทุกวันนี้เวลาพูดถึงเรื่องเดิมยังไม่เหมือนเดิมที่เคยเล่าเลย และทำตัวเข้าถึงยาก เรียกร้องความสนใจมาก เราก็ยอมาตลอด  และล่าสุดไม่คิดว่าเขาจะทำคือ เขานอกใจไปคุยกับคนอื่นถึงขนาดตกลงเป้นแฟน  พอเราจับได้ก็มาง้อขอคืนดี ขอโอกาสบอกจะไม่มีอีกแล้ว จะไม่ทำ ยอมรับผิด ที่ทำไปอารมณ์ชั่ววูบ คือเราเป็นคนไม่เข้มแข็งพอใจอ่อนให้กับเขา และตอนนี้กลับมาทบทวนว่าสิ่งที่เราจะดำเนินต่อไปมันจะเป็นยังไง คำไหนที่จะเชื่อเขาได้บ้าง .... ความเชื่อใจ มันไม่เหลือเลย ณ ตอนนี้ ว่างเปล่า คุยกันเกือบจะปกติ เวลาเค้าทำดีก็มีความสุขอยุ่หรอก แต่เวลาอยู่คนเดียวก็มาคิดทบทวนตลอดว่ามันเสียเวลามั้ย อยู่ทำไม....