จริงๆ  คือ  ด้านธนู  อรชุนเป็นที่หนึ่ง  แต่ใช้คำว่า กรรณะก็ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน  ความเทพของกรรณะ คือ  เกราะที่ติดตัวมา  ไม่นับเป็นความสามารถ  เหมือนที่อรชุนมีพระกฤษณะข้างตัวก็ไม่ใช่ความสามารถ  แต่คือความภักดีต่อพระเจ้า(พระกฤษณะ คือ พระเจ้า คือ  ดวามดี)  ในเรื่องนี้กรรณะมีเทพเจ้าคุ้มครองตั้งแต่กำเนิด แต่ภายหลังพระอินทร์ทำกลให้เกราะเทพออกจากตัว  ด้วยกรรณะให้ทาน  แต่เนื้อความบรรยายถึงพระกฤษณะพูดให้กรรณะเลือกข้างพระองค์แล้ว  แต่กรรณะยืนยันอยู่ข้างมิตรสหาย (คุณธรรมระดับหนึ่ง) แต่ปฏิเสธพระกฤษณะ  สื่อความหมายว่า ไม่เข้าถึงพระเจ้าอย่างแท้จริง  ในขณะที่อรชุนมีบทบรรยายถึงการเห็นพระเจ้าที่แท้จริง  และเป็นเพื่อนกับพระกฤษณะ  (สื่อถึงอรชุนมีจิตที่ดีและเข้าใกล้พระเจ้ามากกว่าคนใดในโลกในเรื่อง)  

แต่กรรณะ  บทบอกว่าจะชนะก็ด้วย  หอกศักติ  ไม่ใช่ธนู  ตามบทกล่าวไว้ว่าเมื่อใช้หอกศักติไปแล้ว  โอกาสชนะอรชุนเท่ากับไม่มี  แต่อรชุนมั่นใจเสมอที่จะชนะด้วยเชิงธนู  ในความเห็นผมว่า  คนเขียนให้อรชุนเก่งธนูเป็นเลิศ  แต่ไม่พอจะชนะกรรณะ  ภีษมะ  โทรณาจารย์  คือสามคนมีดีพอจะไม่ตายด้วยฝีมืออรชุน  โดยภีษมะ  โทรณาจารย์  นั้น  อรชุนไม่มีทางมีจิตสังหารเต็มเปี่ยม  ส่วนกรรณะ  อรชุนอาจชนะด้วยด้วยธนูแบบห้าสิบ  แต่พระกฤษณะไม่ยอมแล้ว เพราะช่วยไปครั้งหนึ่ง  ซึ่งอรชุน  มีข้อเสียเปรียบที่จะแพ้กรรณะ  คือ  มั่นใจตัวเองจนติดประมาทนิดนึง

มันเลยกลายเป็นว่า  กรรณะ ธนูอาจเหนือกว่า อรชุน  ทั้งอาจารย์ที่สอนก็ปรมาจารย์สอนกว่า  แถมมีศักดิ์เป็นพี่อรชุนจริงๆ  
แต่เรื่องนี้  เค้าต้องการสอนว่า  ความดีชนะความชั่ว  เการพมีไพร่พล พันธมิตรมากกว่า  ปาณฑพมีน้อยกว่า  ฝ่ายน้อยกว่าชนะด้วยก็เพราะกรรมดี  แต่คนมาแปลงว่า  ฝ่ายชนะใช้เล่ห์กล  เพราะความจริงในประวัติศาสตร์เขียนสั้นว่า  ฝ่ายปาณฑพเป็นฝ่ายไม่ดีใช้เล่ห์การรบกับฝ่ายเการพที่มีกำลังพลมากกว่า  (ช่วงแรกเค้าตำหนิฝ่ายปาณฑพตรงมี วีระบุรุษอย่างพระกฤษณะที่ใช้เล่ห์)  แต่เรื่องที่มารบกันไม่ได้บอกว่าใครถูกผิด

เรื่องจริง  คือ  การรบถ้าเรารู้ว่ามีจำนวนไพร่พลน้อยกว่า  ถ้าสู้รบตามปกติโดยไม่ใช่แผน  โอกาสแพ้เพราะจำนวนน้อยกว่า มันเป็นเรื่องปกติครับ
ดังนั้น  จึงต้องใช้แผน  แต่ว่าคนแต่งมาผูกแผน กับความดีความชั่ว  นอกจากนี้  ยังแบ่งระดับดีชั่วด้วย  เช่น  ยุธิษฐิระทำดีตามที่ฐานะและสังคมสมัยชอบว่าดี  จึงเล่นสกา  แต่พระกฤษณะไม่ได้โทษตรงนั้น  แต่โทษตรงการข่มเหงสตรี(เทราปตี) และโทษแห่งการพนันว่าไม่ดี  เรื่องนี้  เป็นเรื่องวัดดีชั่วตามจิตเจตนาของบุคคลแต่ละวรรณะ