สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
ผมเองครับ
ตอนไป พ่อเป็นข้าราชการครูบำนาญ = ไม่มีเงินส่งเรียน ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน = ไม่มีเงินส่งเรียน
ตอนไปเรียนโทโชคดีว่าไปประเทศที่เรียนฟรี (คชจ ค่อนข้างต่ำ) ก่อนไป ทำงานเกือบปี เก็บเงินไปเองได้นิดหน่อย ทุนเมืองไทยก็ขอไม่ได้ เพราะเกรดไม่ถึง แต่โชคดีหลังจากไปแล้วได้ 1 เทอม ผลการเรียนค่อนข้างโอเค เลยขอทุนช่วยเหลือจากมหาวิทยาลัย แล้วก็ช่วยงานอาจารย์ในห้องแลป หลังจากนั้นมาก็ทำงานไปเรียนไปตลอด แต่ไม่เคยทำงานนอกมหาวิทยาลัยที่ไม่เกี่ยวกับงานวิจัย ตอนนี้จบ ป.เอกมาได้ประมาณ 4 ปีแล้ว ก็ปักหลักทำงานที่ยุโรปนี่เลยเพราะอยู่มาได้เกิน 15 ปีแล้วนับตั้งแต่วันแรกที่มาเรียน ไม่ไปไหนแล้ว ประมาณนี้ครับ
ตอนไป พ่อเป็นข้าราชการครูบำนาญ = ไม่มีเงินส่งเรียน ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน = ไม่มีเงินส่งเรียน
ตอนไปเรียนโทโชคดีว่าไปประเทศที่เรียนฟรี (คชจ ค่อนข้างต่ำ) ก่อนไป ทำงานเกือบปี เก็บเงินไปเองได้นิดหน่อย ทุนเมืองไทยก็ขอไม่ได้ เพราะเกรดไม่ถึง แต่โชคดีหลังจากไปแล้วได้ 1 เทอม ผลการเรียนค่อนข้างโอเค เลยขอทุนช่วยเหลือจากมหาวิทยาลัย แล้วก็ช่วยงานอาจารย์ในห้องแลป หลังจากนั้นมาก็ทำงานไปเรียนไปตลอด แต่ไม่เคยทำงานนอกมหาวิทยาลัยที่ไม่เกี่ยวกับงานวิจัย ตอนนี้จบ ป.เอกมาได้ประมาณ 4 ปีแล้ว ก็ปักหลักทำงานที่ยุโรปนี่เลยเพราะอยู่มาได้เกิน 15 ปีแล้วนับตั้งแต่วันแรกที่มาเรียน ไม่ไปไหนแล้ว ประมาณนี้ครับ
แสดงความคิดเห็น
มีใครสู้ชีวิต จาก 0 จริงๆ จนได้ไปเรียนต่อต่างประเทศไหมคะ?
เช่น แบบคนที่พ่อแม่ไม่มีเงิน support เลย ต้องเก็บต้องหาเองทุกบาททุกสตางค์ เพื่อไป fight ให้ได้ visa มา และเรื่องต่างๆอีกมากมายที่อยากเล่าเลยค่ะ อยากฟังๆทอยากเก็บไว้เป็น กำลังใจให้ตัวเอง >< หรือจะเป็นการขอทุนที่ต้องลำบากลำบนอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อให้ได้ทุนฟรี 100% ก็ได้นะคะ
ขอบคุณมากๆล่วงหน้าที่มาแบ่งปันค่ะ ><