สวัสดีคะขอเท้าความอาจจะยาวนิดหน่อยนะคะคือเราไม่เจอเพื่อนคนนี้นานมากเขาเป็นเพื่อนสมัยประถมเขาย้ายมาเรียนตอนช่วงป.อะไรเราจำไม่ได้แต่อยู่ๆเขาก็ย้ายมากลางเทอมเขาตัวสูงผิวขาวผมเขาฟู เอกลักษณ์ของเขาตอนนั้นก็ต้องมัดเกะมาเรียนเราสนิดกันนะเหมือนมีใครส่งเขามาให้เป็นเพื่อนเราเลยละเราไปเล่นที่บ้านเขาประจำเสาร์-อาทิตย์เจอเขาไม่เบื่อเลย จนมาช่วงนึงประมาณป.3ขึ้นป.4เราห่างกันเพราะงอลกันนิดหน่อยอยู่ๆ ข่าวร้ายที่สุดก็เข้ามาเขาย้ายโรงเรียน!! ย้ายบ้าน!ไปทั้งๆที่เรายังไม่ได้บอกลากันเลยสักคำ!  ช่วงนั่นเราหงอยเลยเศร้าเสาร์-อาทิตย์ก็นอนอยู่บ้าน แม่เราทนเห็นอาการไม่ได้เลยไปถามญาติๆเขาที่ยังพออยู่ที่บ้านนั้นให้ว่าเขาหายไปไหน ได้เรื่องมาว่าเขาย้ายกลับไปอยู่กับพ่อที่สุราษธานี  ไม่มีเบอติดต่อเบอเก่าแม่เขาก็โทรไม่ติด...
ทุกๆปีเราภาวนาให้เขากลับมาเยี่ยมญาติทางแม่เขาที่ชลบุรีบ้างแต่ก็ว่างป่าว มีแต่บ้านหลังเดิมๆที่ถูกปิดเอาไว้
จนเราแยกย้ายไปเรียนไม่ค่อยได้ติดต่อเพื่อนช่วงประถมสะเท่าไหร่
ช่วงม.1เราเอาชื่อเขาไปค้นหาที่googleก็ไร้วี่แววจนทำให้เราคิดที่จะหยุดป่านนี้แล้วเขาคงลืมเราไปแล้วละ
และเมื่อประมาณกลางปีที่แล้ว 58 เราเจอเฟสของญาติเขาเป็นเด็กที่เราเล่นมาด้วยกันอายุก็รุ่นๆเดียวกันนี้แหละเราก็เลยแอดไป แต่ก็ไม่กล้าถามว่าเขาเจอเพื่อนเราบ้างไหมแอบส่องดูแล้วเหมือนเขาเองก็ไม่ได้เจอเพื่อนเรามานานแล้วเหมือนกัน เราดูทุกอย่างเอาชื่อเขาไปค้นหากับgoogleอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันขึ้น!เราเจอข้อมูลการสอบติดมหาลัยแห่งหนึ่งในจ.สุราษธานีชื่อ-นามสกุลนักศึกษาคนนั่นใช้เพื่อนเราแน่ๆแต่ก็ได้แค่นั้นไม่เจอfacebookไม่มีรูปถ่ายอยู่ดี
เราพยายามหาในเฟสของญาติเขาแล้วก็ไม่เจอ สัปดาห์สอบวันสุดท้ายหลังสอบเสร็จเรากลับมาบ้านมาจัดห้องรอรับปีใหม่เก็บห้องละดันไปเจอกระดาษที่เราเคยเขียนชื่อเขาไว้เลยลองเอามานั่งหาอีกครั้งนี้เราเจอญาติทางฝั่งแม่เขาน่าจะเป็นน้าโพสรูปหลานๆมีเขาอยู่ในรูปนั้นแคปชั่นว่าคิดถึงหลานๆเรากดดูคนไลค์คนแท็กก็ไม่เจอเขาแต่เจอเฟตแม่เขาแทนเราเข้าไปหาเฟตเขาในเฟตแม่ของเขาแล้ว แต่แอดไปแม่เขาก็ยังไม่รับและดูเหมือนจะไม่ได้เล่นเฟตนั่นแล้วเลยนั่งดูรูป1รูปที่แม่เขาเอามาลงเพื่อนเราในชุดนักเรียนคอบัวเราจำเขาได้!เขายิ้มน่ารักเหมือนเดิมเรานั่งร้องไห้อยากหาเฟตเขาให้เห็นหน้าเขาตอนนี้ว่าเขาเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหนแล้ว ก็ไร้วี่แววอีกแต่โชคก็เข้าข้างเราอยู่เราเจอเฟสน้องชายเขาแทนเด็กอนุบาลในวันนั้นโตมาเป็นหนุ่มจนแทบจะจำไม่ได้ เราตื่นเต้นแอดเฟสไปก็ไม่ได้กดติดตามแทนพอได้ดูรูปแต่แอบดูเพื่อนในเฟตน้องชายเขาไม่ได้เศร้าใจอีกแล้ว จนเราพักสายตานั่งเลื่อนรูปน้องชายเขาดูไปเรื่อยๆมือมันดันไปลั่นกดช่องเม้นมันเด้งขึ้นเราเลยอ่านคอมเม้นรูปน้องชายเขาเรื่อยๆจน มาเจอกับชื่อเฟสชื่อนึง! และคำเม้นที่ด่าน้องชายว่า
"ปัญญาอ่อน" คำนี้เลยที่เราจำได้ต่อให้เขาโมโหหรือโกรธน้องชายเขามากแค่ไหนก็จะว่าด้วยคำนี้! เรากดแอดเฟตเขาไปนั่งรอให้เขารับเฟตเราถึง 3 ทุ่มแต่ก็ล่องหนอีกแล้วเงียบกริบหรือเขาจำเราไม่ได้วะคงไม่ได้หรอก เราเลยดูรูปในเฟตเขาไปเรื่อยๆเขาโตขึ้น สวยขึ้นมาก น่ารักและดูสดใส เราอยากทักแชทเขาไปถามว่าจำเราได้ไหม แต่พอดูรูปเขาไปเรื่อยๆดูความสดใสของเขา ดูแล้วเรารู้สึกหวั่นๆ กัวว่าเขาจะจำเราไม่ได้และเป็นการไปรบกวนเขาหรือป่าว...
ของขวัญปี59 ใช่ไหมที่เจอเฟตเขาแต่เราอยากได้มากกว่านี้คือขอให้เขารับแอดละขอให้เขาจำเราได้ แต่นี้1 อาทิตแล้วเฟตเขาเงียบกริบไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรเลย
ทั้งๆที่ก่อนหน้าเดือนธันวาเขาโพตแถบจะทุกๆวัน เม้นล่าสุดอยู่ที่เดือน31ตุลาแล้วเงียบกริบหรือเป็นเพราะเราแค่กดแอดเขาและรอการตอบรับด้วยละมั้งเลยเห็นโพตเขาได้ไม่เยอะ   มาถึงจุดนี้เราไม่รู้จะทำยังไงทักไปดีไหมให้เขารับแอดเราหรือแค่ทักไปถามว่า เห้ยจำเราได้ไหม? หรือยังไงดีเราได้เห็นรูปเขาแล้วความหวังเรามาถึงที่สุดแล้วเจอเฟตแล้วแต่จะเอายังไงต่อละ ไม่กล้าทักไปเรารอมาหลายปีเพื่อมาตกม้าตายใช่ไหม
แล้วถ้าได้คุยกันเราจะคุยอะไรเกี่ยวกับเขาดีละ...