สวัสดีค่ะทุกคน เราอยู่ม.6 ที่เรามาตั้งกระทู้นี้ก็เพราะว่าเราก็แค่ต้องการจะระบายTT เรามีปัญหา เราไม่สบายใจ มันมาจากหลายๆเรื่องมารวมกัน เราบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าปัญหาเราควรเริ่มแก้จากตรงไหน ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างค่ะ บางทีเราก็อยากร้องไห้ตลอดเวลา ปล.ขอออกตัวก่อนว่าถ้าท่านรู้สุกไร้สาระก็อย่าเคืองกันเลยค่ะ จขกท.ก็แค่ขอที่ระบาย เค้าปล่าวติ๊งต๊อง ปล่าวโลกสวยTT เราไม่รู้จะพึ่งใครแล้วจริงๆTT พ่อแม่พี่ลุงป้าน้าอา ก็ไม่มีใครสนใจT^T ฮือออออ
คือปัญหาของเรามันก็แค่ปัญหาเล็กๆมารวมกันจนบางทีมันทำให้เรารู้สึกท้อ หดหู่
ตั้งแต่เราขึ้นม.6 มาเรารู้สึกว่าเราเจออุปสรรคเยอะแยะมากมายเหลือเกินในการที่จะสอบเข้ามหาลัย เราไม่มีเวลาอ่านหนังสือเหมือนเพื่อนๆเราไม่มีเงินไปกวดวิชา แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกน้อยใจอะไร อะไรที่จะทำให้เราสอบติดเราก็พยายามทำมัน เราโง่เคมีเราก็เรียนในเว็บค่ะ ไปปริ๊นเอกสารมาเรียนเอง แต่พอเข้าวันหยุดทีไรเราก็ต้องช่วยพ่อแม่ทำงาน(ทั้งวัน) งานมันค่อนข้างใช้เเรงงานค่ะ เหนื่อยทำให้ต้องนอนแต่หัวคำ่ ไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลยจริงๆนะ ไม่ได้โกหก เราขอพ่อกับแม่แล้วว่าขอหยุดอ่านหนังสือก่อนได้มั้ย แต่เค้าก็ยังขอร้องให้เราช่วย เพราะคนงานทยอยออกไปทีละคน สุดท้ายเราก็ต้องช่วยเค้าทำงาน เราน้อยใจนะบางที พ่อแม่เราไม่เห็นความสำคัญในการเรียนต่อมหาลัย เราอยากเรียนต่อที่ดีๆเราอยากสอบได้คะแนนเยอะๆ เราอยากทำให้เค้าภูมิใจ พอเราจะไปสอบ เค้ายังบอกว่าต้องไปสอบอีกเหรอ สอบบ่อยอะไรขนาดนี้ไม่ต้องไปหรอกมั้ย มาช่วยแม่ทำงานดีกว่า บางครั้งก็บอกเรียนแถวนี้แหละไม่ต้องไปไกล แต่มันไม่มีอันที่ๆเราอยากเรียนนี่สิ ฮือๆๆT_T
ขอโทษสำหรับคนอ่านนะถ้าเค้าเขียนไรไร้สาระ T^T จุดประสงค์เพียงต้องการที่ระบายแล้วที่ปรึกษา ใครสามารภให้คำปรึกษาดีๆได้เราขอบคุณนะ