ทำไมนะ ไม่รู้ว่าเด็กม.6ทุกคนเป็นหรือเปล่า เราเป็นคนนึงที่กำลังเครียดกับการสอบเข้ามหาลัยเหมือนคนอื่นๆ แต่ดราเครียดมากไง เครียดสุดๆ กล่วจะสอบไม่ติด กลัว จะทำไม่ได้ กลัวไปหมด เราต้องการเรียนพิเศษ เพื่อให้ตัวเองได้เข้าใจมากยิ่งขึ่น แต่ก็ไม่ลืมที่จะกลับมาทบทวนหนังสือด้วยตัวเอง พ่อกับแม่ไม่เคยถามเราเลยว่าต้องเรียนพิเศษไหม คณะที่อยากเข้าอยากเป็นอะไร สู้ๆนะ ให้กำลัวใจแบบนี้ ไม่เคยมีเลย TT พอเราต้องการจะเรียนพิเศษก็บอกเรียนทำไม เปลืองตัง สอบไม่ติดก็ไม่ต้องเรียน แล้ว ทำไมไม่เอาเงินที่จะทำอย่างอื่นมาให้เราเรียนพิเศษจะดีกว่ามั้ย ทำไมต้องเอาไปทำอย่างอื่นด้วย เราไม่เข้าใจ อยากให้เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆบ้างที่ถามว่าเราเหนื่อยไหม สอบ ให้ได้นะ ต้องสอบไรบ้าง อันนี้ไม่มีเลย เช้า-เย็นคุยกันแค่วันนี้กินอะไร บลาๆ แค่นั้น เราเหนื่อย เราท้อ เด็กม.6 หลายๆคนก็ต้องกาีกำลัวใจจากพ่อแม่ พอเราพยายามพูดเรื่องคณะที่เราสนใจอยุ่หลายครั้ง ไม่ว่าจะค่าเรียน ไปสอบนั้นนี่ ไม่เคยให้คำปรึกษาอะไรเลย มีแต่เงียบ เหมือนหูทวนลมมากกว่า บางทีเราก็หงุดหงิดตัวเอง อยากฆ่าตัวตายก็มี แต่กลัวบาป 5555 คือเหนื่อยอะ เราเป็นคนที่เครียดง่าย น้อยใจง่าย แต่ไม่แสดงออก นี่พึ่งเปิดเทอมได้ 2 วันเราเครียด สุดๆ บางทีก็กรี๊ดออกมาคนเดียว เหมือนคนบ้า 55 มันไม่รุ้จะทำไงแล้วจริวๆ จะหันหน้าไปปรึกษาพ่อแม่ ก็เหมือนเดิม หูทวนลม หูซ้ายทะลุหูขวา  ครอบครัวเราก็อยุ่ในฐานะปานกลาง มีหนี้สินบ้างทั่วไป แต่เราต้องการให้พ่อกับแม่ใส่ใจบ้าง ไม่ใช่ซ้ำเติม ว่าโง่ คนอื่นยังอ่านหนังสือกันเอง ก็มัวแต่คิดแบบนี้ไง คนอื่นเขาก็เรียนเสริมกันทั้งนั้น แต่เราไม่เข้าใจท่านเลย บาง ที้ราก็แอบน้อยใจ ร้องไห้คนเดียวก็มี เราแค่ต้องการให้ท่านรับรุ้ว่าเราต้องการกำลังใจแค่ไหน......แต่พูดไปก็เท่านั้น ควรทำไงดี คนๆเดียวไม่สามารถอ่านหนังสือเองได้หรอก นี่พูดเลย การเรียนเราอยุ่ใน ปานกลาง ไม่แย่ ไม่เก่ง ถ้าคนจะอ่านได้คนเดียวขนาดนี้ต้องเก่งๆมากๆแล้วแหละ โอ้ย เครียดดด. ฮือ