คือแฟนอยู่หาดใหญ่ แล้วเค้ากินมาตั้งนานแล้วกินก่อนจะมาเจอชั้นด้วยซ่ำ
ยิ่งอยู่กับเพื่อนเขาก็จะกินเยอะ ฉันกลุ้มใจมาก ชั้นอยากให้เขาเลิก
เขาก็สัญญาว่าเขาจะเลิก เดี่ยวเขาก็เลิกไปเองแต่ขอเวลาเขาหน่อย
ผ่านปีต่อปีก็ยังเหมือนเดิม
เพียงแต่เบาลงวันละ3-4แก้ว  ชั้นอยากให้เขาเลิกอย่างเด็ดขาดทั้งพูดดีก็แล้ว
ขอร้องก็แล้วด่าก็แล้วทะเลาะกันก็แล้วก็ยังไม่เลิก
เขากลับมองว่าชั้นไปบ่งการชีวิตเขา ทั้งๆที่ชั้นหวังดีกับเขาทุกอย่าง
ชั้นเพียงต้องการให้เขาเลิกในสิ่งไม่ดี ชั้นอึดอัดมากค่ะทั้งเหนื่อยทั้งท้อ
ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้จะปรึกษาใครก็ไม่ได้กับพ่อแม่เขาก็พูดไม่ได้ท่านไม่รู้
เขาขอชั้นไว้เรื่องนี้ ชั้นเลยต้องแบกไว้คนเดียว ทั้งเหนื่อยทั้งท้อหมดคำพูด
ที่จะพูดกับเขา ชั้นบอกเขาไปคำหนึ่งว่าอย่ามารู้สึกหรือสำนึกได้ในวันที่สาย