คือเราคบกับแฟนมาจะ 2 ปี ใช้ชีวิตด้วยกันทุกวัน แต่ทุกคนที่มีปัญหา เขามักจะสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก หรือเวลาเขาเจอปัญหาเขาไม่ปรึกษาเรา แต่เขาจะปรึกษาเพื่อนเขาก่อนเสมอ จนเพื่อนเขาบอกว่าให้ลองปรึกษากับแฟนดูเขาถึงจะยอมบอกหรือเล่าให้ฟัง เรื่องบ้างเรื่องเราเองก็มารู้จากปากเพื่อนเขาเอง เขาบอกเพียงว่าไม่อยากให้เราเครียดด้วย แต่การมารู้ทีหลังเราไม่แน่ใจว่าเราคิดไปเองไหม ว่าเราเองไม่สำคัญเราเองที่เขาไม่ไหวใจที่ระบาย หรือเราไม่ใช่เซฟโซนของเขา ชีวิตคู่มันต้องเดินไปด้วยกัน ก้าวผ่านไปด้วย เราคิดแค่นั้น เราเเค่อยากเขาเปิดใจกับเราบ้าง ที่ผ่านมาเราเหนื่อยเราท้อเราก็ไประบายกับเขา พอมีไรเราก็ไปปรึกษา ไปเล่าให้เขาฟัง พอมากเข้าเขาบอกว่า อย่าให้เขาท้อบ้างแล้วเราจะรู้ยังไง แล้วเราจะรู้ได้ไงในเมื่อไม่เคยมาบอกว่าตัวเองเป็นอะไรหรือรู้สึกยังไงอยู่ จนตอนนี้เวลาเราเจอปัญหาหรือเรื่องหนักใจ เราก็เก็บไว้คนเดียว เราคิดว่าที่ผ่านก่อนเราจะเจอเขา เราก็ผ่านมาเองคนเดียว แต่ก็กลัวว่าต่างคนต่างให้ภาพลักษณ์ที่เข้มแข็งให้กันเเละกันเห็น วันหนึ่งมันอาจจะเป็นปัญหาชีวิตคู่ก็ได้ จริงๆกะทู้นี้ เราไม่ได้ต้องการคำตอบหรอก แต่เราเเค่อยากระบายสิ่งที่มันอัดอั้นอยู่ภายในใจเยอะแยะไปหมด เราแค่หวังว่าระบายออกมาแล้วมันจะรู้สึกดีขึ้น เราหวังว่ามันจะดีขึ้น
ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้สำคัญอะไร