สวัสดีครับเพื่อนๆ ชาวพันทิพทุกคน ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยว่านี่คือกรกะทู้แรกในชีวิตของผม คิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะั้งกระทู้ดีมั้ยก่อนจะเข้าเรื่องต้องขอบอกก่อนว่าผมแต่งงานกันเธอแล้วนี่ก็เพิ่งครบรอบ 1 ปีไปครับ ที่สำคัญคือจดทะเบียนสมรสแล้วแต่ยังไม่มีลูกนะครับ ผมรักเธอมากแต่ไม่ค่อยมีเวลาให้แต่ถ้าว่าง ผมจะมาหาเธอตลอด (ผมทำงาน กทม เธอทำงาน จ.แถวภาคกลางห่าง กทม 100 กว่า กม.) ขอย้อนถึงอดีตเมื่อสามปีที่แล้วก่อนครับว่าชีวิตคู่ของเราเกือบต้องเลิกลาไปครั้งนึ่งในเรื่องของมือที่สามที่เข้ามายุ่งกับแฟนผมแล้วเหมือนแฟนผมก็เล่นด้วย ครั้งนั้นผมแทบจะบ้าตายไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องนี้กับผมทั้งๆที่ผมรักเธอ ผมไม่เคยไปยุ่งกับ ผญ. คนอื่นเลยด้วยซ้ำ ครั้งนั้นผมบอกเลิกเธอไปเธออ้อนวอนผมว่าไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเรื่องแบบนี้ ผมเปลี่ยนเบอร์มือถือปิดเส้นทางสื่อสารทุกทาง ผมเสียใจมากไม่เคยเสียใจเท่านี้ในเรื่องความรักมาก่อน (เคยอกหักตอน ม.ปลาย) สุดท้ายเธอมาหาผมที่ กทม ทั้งที่พักและที่ทำงาน ตอนนั้นเราเลยเปิดใจคุยกัน รายละเอียดตรงนี้เยอะมากขอไม่กล่าวนะครับ
ที่สุดครั้งนั้นเธอยอมรับผิดและอธิบายว่าไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ ผมให้อภัยเธอแต่ผมยอมรับว่าแขยงเธอเหมือนกันแต่ด้วยสงสารเธอและรักมากเรียกได้ว่าตัดไม่ขาดมันผูกพันธ์ผมเห็นนำ้ตาเธอผมจะร้องไห้ตามไปเสียทุกครั้ง เราตกลงว่าะสานความรักกันใหม่และเธอสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีก ในที่สุดเราก็แต่งงานกันในอีกสองปีถัดมา และตอนนี้ก็ยังทำธุรกิจร่วมกันอีกด้วย.....
เข้าเรื่องเลยครับ....แม้ว่าจะให้อภัยกันและแต่งงานแล้ว แต่ผมเองยอมรับเลยว่าระแวงและกลัวจะมีเหตุการณ์นอกใจกันอีก เราทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมากเพราะธุรกิจที่ทำเธอดูแลเป็นส่วนมาก (ผมทำงาน กทม กลับ เสาร์ อาทิตย์ วันหยุด) แต่เธอบอกว่าให้มองปัจจุบันว่าเค้ารักผมคนเดียวและตลอดไป (แต่ความไว้ใจของผมไม่เต็มร้อยหรอกครับ แต่เพราะรักไงครับไม่รู้จะอธิบายยังไง) เอาล่ะครับ.....อย่างที่เกริ่นไว้แล้วในหัวข้อกระทู้ครับ เรื่องเกิดเมื่อคืนวานนี่เอง (23/12/2015) คือผมไปเห็นสมุดบันทึกงานของเธอก็แค่ลองเปิดๆดู แต่ไม่คิดว่าจะเจอสิ่งที่ไม่ต้องการเจอ คือบันทึกประจำวันด้านหลังสมุดงานของเธอ บันทึกว่าได้เจอ ผช. คนหนึ่ง ชื่อ เจ (นามสมมุติ) มาติดต่องานแล้วมีการติด่ออกันหลังจากนั้น โดยเธอบันทึกประมาณว่า 4 มิย.2555 (เหตุการณ์ก่อนเกิดเื่องครั้งแรก) เจ โทร มาหาเธอบอกว่ามีเบอร์ของแฟนผมขึ้นมาในมือถือ เจ, เจ เลยโทรกลับ บทสนทนาประมาณว่าทำความรู้จักกัน.... 5 ม.ย. 2555 เธอบันทึกว่า เจโทรมาบอกว่าจะมาหาที่บ้านตอนเที่ยง แต่มี พ่อ และญาติอยู่ที่บ้านด้วย (ตอนนั้นเราคบกันอยู่แต่ช่วงนั้นรู้สึกเหมือนผมโทรไปแล้วเธอรำคาญ) และบันทึกต่อจากนั้นมันทำให้ผมแทบบ้าอีกครั้งเพราะ บันทึกว่า ขึ้นรถไปกับ เจ แล้วเธอก็ ทำเครื่องหมาย ....................... กลับมาตอนสองทุ่ม... อ่านมาถึงตรงนี้ผมแทบบ้าเลยครับ หลังจากนั้นเธอก็บันทึกว่า โดน เจ ขอให้เป็นแค่เพื่อน เธอรู้สึกเสียใจโทรหา เจ ก็ไม่รับ เลยส่งข้อความไป เจ เลยโทรกลับมา และบอกว่า เจ กับ แฟนผมเป็นเพื่อนกันดีกว่า เธอบันทึกว่าเสียใจมาก (แล้วผมล่ะผมไมเสียใจเลยมั้ง) ผมขึ้นไปหาเธอที่กำลังนอนหลับในห้องพร้อมหลักฐาน เพื่อที่จะถามให้รู้เรื่องกันไป (แต่ผมใจเย็นมากน้ำตาตกในเลยครับ) เธอรีบคว้สไปฉีกทิ้งแล้วบอกผมว่านั่นมันอดิตไปแล้ว ให้ผมอยู่กับปัจจุบัน คือ ปัจจุบันเธอมีผมคนเดียว.......เรายังตกลงกันไม่ได้ ผมเขาไปในเฟสเธอ (ผมมีรหัสเฟสครับ) เพื่อหาชื่อคนนี้ ก็เจอจริงๆ ต่มันมีแฟนแล้วและมีมาก่อนที่จะมาจีบแฟนผม แต่ส่องเฉยๆไม่ได้ไปตอแยอะไรนะครับ......... ตอนนี้ผมควรทำไงให้อภัยเพราะมันคืออดีต (ที่เจ็บปวด) หรือขอหย่า หรือควรทำยังไงสับสน ไปหมด ช่วยบอกหน่อยผทควรทำยังไงในเมื่อผมยังรักเธอมาก
ควรทำอย่างไรดีกับปัญหาความรักครั้งนี้ เมื่อผมพบบันทึกลับ (รัก) ของแฟนโดยบังเอิญ
ที่สุดครั้งนั้นเธอยอมรับผิดและอธิบายว่าไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ ผมให้อภัยเธอแต่ผมยอมรับว่าแขยงเธอเหมือนกันแต่ด้วยสงสารเธอและรักมากเรียกได้ว่าตัดไม่ขาดมันผูกพันธ์ผมเห็นนำ้ตาเธอผมจะร้องไห้ตามไปเสียทุกครั้ง เราตกลงว่าะสานความรักกันใหม่และเธอสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีก ในที่สุดเราก็แต่งงานกันในอีกสองปีถัดมา และตอนนี้ก็ยังทำธุรกิจร่วมกันอีกด้วย.....
เข้าเรื่องเลยครับ....แม้ว่าจะให้อภัยกันและแต่งงานแล้ว แต่ผมเองยอมรับเลยว่าระแวงและกลัวจะมีเหตุการณ์นอกใจกันอีก เราทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมากเพราะธุรกิจที่ทำเธอดูแลเป็นส่วนมาก (ผมทำงาน กทม กลับ เสาร์ อาทิตย์ วันหยุด) แต่เธอบอกว่าให้มองปัจจุบันว่าเค้ารักผมคนเดียวและตลอดไป (แต่ความไว้ใจของผมไม่เต็มร้อยหรอกครับ แต่เพราะรักไงครับไม่รู้จะอธิบายยังไง) เอาล่ะครับ.....อย่างที่เกริ่นไว้แล้วในหัวข้อกระทู้ครับ เรื่องเกิดเมื่อคืนวานนี่เอง (23/12/2015) คือผมไปเห็นสมุดบันทึกงานของเธอก็แค่ลองเปิดๆดู แต่ไม่คิดว่าจะเจอสิ่งที่ไม่ต้องการเจอ คือบันทึกประจำวันด้านหลังสมุดงานของเธอ บันทึกว่าได้เจอ ผช. คนหนึ่ง ชื่อ เจ (นามสมมุติ) มาติดต่องานแล้วมีการติด่ออกันหลังจากนั้น โดยเธอบันทึกประมาณว่า 4 มิย.2555 (เหตุการณ์ก่อนเกิดเื่องครั้งแรก) เจ โทร มาหาเธอบอกว่ามีเบอร์ของแฟนผมขึ้นมาในมือถือ เจ, เจ เลยโทรกลับ บทสนทนาประมาณว่าทำความรู้จักกัน.... 5 ม.ย. 2555 เธอบันทึกว่า เจโทรมาบอกว่าจะมาหาที่บ้านตอนเที่ยง แต่มี พ่อ และญาติอยู่ที่บ้านด้วย (ตอนนั้นเราคบกันอยู่แต่ช่วงนั้นรู้สึกเหมือนผมโทรไปแล้วเธอรำคาญ) และบันทึกต่อจากนั้นมันทำให้ผมแทบบ้าอีกครั้งเพราะ บันทึกว่า ขึ้นรถไปกับ เจ แล้วเธอก็ ทำเครื่องหมาย ....................... กลับมาตอนสองทุ่ม... อ่านมาถึงตรงนี้ผมแทบบ้าเลยครับ หลังจากนั้นเธอก็บันทึกว่า โดน เจ ขอให้เป็นแค่เพื่อน เธอรู้สึกเสียใจโทรหา เจ ก็ไม่รับ เลยส่งข้อความไป เจ เลยโทรกลับมา และบอกว่า เจ กับ แฟนผมเป็นเพื่อนกันดีกว่า เธอบันทึกว่าเสียใจมาก (แล้วผมล่ะผมไมเสียใจเลยมั้ง) ผมขึ้นไปหาเธอที่กำลังนอนหลับในห้องพร้อมหลักฐาน เพื่อที่จะถามให้รู้เรื่องกันไป (แต่ผมใจเย็นมากน้ำตาตกในเลยครับ) เธอรีบคว้สไปฉีกทิ้งแล้วบอกผมว่านั่นมันอดิตไปแล้ว ให้ผมอยู่กับปัจจุบัน คือ ปัจจุบันเธอมีผมคนเดียว.......เรายังตกลงกันไม่ได้ ผมเขาไปในเฟสเธอ (ผมมีรหัสเฟสครับ) เพื่อหาชื่อคนนี้ ก็เจอจริงๆ ต่มันมีแฟนแล้วและมีมาก่อนที่จะมาจีบแฟนผม แต่ส่องเฉยๆไม่ได้ไปตอแยอะไรนะครับ......... ตอนนี้ผมควรทำไงให้อภัยเพราะมันคืออดีต (ที่เจ็บปวด) หรือขอหย่า หรือควรทำยังไงสับสน ไปหมด ช่วยบอกหน่อยผทควรทำยังไงในเมื่อผมยังรักเธอมาก