ห้ามด่านะคะ แค่อยากได้ความคิดเห็นดีๆ

เรื่องเกิดขึ้นประมาณเดือนที่แล้ว

เราได้ไปคุมเด็กอนุบาล แต่เราก็รู้จักเด็กไม่ครบ และแน่นอน เด็กน้อยคงจำเราไม่ได้แน่ๆ และเราก็ได้ไปคุมเด็กอีกครั้ง (ห้องเดิม) แล้วความคิดเราก็เป็นจริง น้องจำเราไม่ได้(บางคน) แน่นอนว่าเราก็ไม่คารดหวัง เราทำใจมาแล้วล่ะว่าต้องจำไม่ได้แน่ๆ พออยู่กับน้องไปเรื่อยๆ เราก็สนิทกับน้องคนนึงเป็นเด็กผู้ชาย น้องคนนั้นเข้ามานั่งตักเรา แล้วก็นอนตักเรา แล้วก็เอามือมาจับมือเรา พาเราเดินไปห้องเรียนน้อง คือน้องขี้อ้อนมาก แล้วเราก็เขินมากด้วย แล้ววันนั้นก็ผ่านไป

ผ่านมาอีกสักสอง ถึง สามอาทิตย์
เรากับเพื่อนที่เคยคุมน้องห้องเดียวกัน ก็บังเอิญไปเจอน้องๆที่โรงอาหาร น้องคนนั้นก็เงยหน้ามาเจอเราแล้วน้องก็ยิ้มให้ พร้อมกับโบกมือ เราเขินมากที่น้องจำเราได้ เราเลยหลบหลังประตู แล้วเพื่อนเราก็บอกว่าน้องคนนั้นมองหาเรา เราก็เลยโผล่หน้าไปหาน้อง น้องก็ยิ้มให้อีก เราก็เลยทำท่าทางสื่อบอกน้องว่ากินข้าว น้องก็ยิ้มแล้วตักข้าวมากิน 1 คำ พอข้าวเข้าปาก น้องก็เงยหน้ามาแล้วโบกมือให้ เราก็บอกไปว่าเยี่ยมๆ แล้วเราก็ไปส่งน้องที่ห้องเรียน เพื่อที่จะได้นอนกลางวัน น้องก็ชะโงกหน้ามาจากประตูห้องแล้วโบกมือบ๊ายบายเรา

คนอื่นอาจจะมองว่าเราบ้า แต่เราปกตินะ 5555555 แค่ชอบเด็กน้อยเฉยๆเอง
เราควรทำไงดี น้องถึงไม่ลืมเรา แล้วจะจำเราได้แม่นๆ ไม่อยากให้น้องลืม -.-
แล้วถ้าเราจะรอน้องล่ะ แปลกมั้ย 5555555555555 อิอิ