ขอระบาย และ ขอความคิดเห็นหน่อยน่ะค่ะ วันนี้ เกิดประชุมปัจจุบันทันด่วนค่ะ

คิดว่าคงไม่มีอะไรมาก แล้ว " นาย " ก็ เกริ่นๆๆ ไว้ค่ะ ว่า คงจะต้องขายโรงงาน

ขายของใน สต๊อกออก   ตอนแรกคิดว่า เป็นการปรับตัวของธุรกิจ

แต่ คุยไป คุยมา เหมือนเค้าจะกลับบ้าน ใจหายค่ะ ตอนแรก คิดว่านาย คงอดทน

และ สู้ต่อ แต่ดูท่าทาง คงไปไม่ไหว ออกจากห้องประชุมมา น้ำตามันจะไหล ค่ะ แต่ต้องสะกด และตั้งสติ ใหม่

ว่า เรา ควรจะทำอย่างไง ....  ในใจพยายามเอาธรรมะเข้าข่ม เกิดขึ้น คงอยู่ ดับไป  เป็นธรรมดา

แต่ ถ้าคนไม่ดี เราไม่รู้สึกน่ะค่ะ แต่เค้าเป้นคนดี ดีที่สุดในบรรดานายที่เราเคยทำงานด้วย น่ะค่ะ

พยายามยิ้มสุ้ ... แต่ คงต้องหันหลังปาดน้ำตา .... เฮ้อ

อัพเดท สถานะการณ์ ล่าสุดน่ะค่ะ
อย่างแรก ต้องขอขอบคุณ ทุกๆๆ ความคิดเห็น อย่างน้อย ก็ทำให้รุ้ว่า ยังมีคนที่ อยู่ในสถานการณ์ คล้ายๆๆกัน
ตอนนี้ ขอลอง อีกเฮือก ค่ะ นายเค้าพยายามติดต่อ ลุกค้า แต่ทางเราก็พยายามค่ะ
กำลังทำเรื่อง ขอกู้ แบงค์ อยู่ไม่รู้ว่าจะได้ไหม  (จริงๆๆ แล้วเราจะทำเฉยๆๆ ก้ได้น่ะค่ะ แต่ สงสารค่ะ นั่งคุยตารางงานทุกวัน คุยกันแทบทุกเรื่อง  ไม่มีความเกรงใจกันล่ะ เราก็เสนอความคิดเต็มที ทำเท่าที่สองมือ หนึ่งสมองทึบๆๆ จะทำได้ค่ะ) อะไรทำเองได้ ก้ทำ ไม่ต้องเสียเงินจ้างเค้า  เหนือยค่ะ เจ้าหนี้ มีทวงเราก็ ขอประนีประนอมไป แต่บางครั้ง ได้ยินคำพูดที่ไม่ดี แต่อดทนเอาค่ะ ส่วนนาย เรารุ้ว่าเค้าคง น้ำตาตกในมาหลายปี๊ป ไม่อยากให้นายเห็นว่าเราท้อ  เดียวเค้ายิ่งใจเสียไปใหญ่ ยังเหลือลูกจ้างอีกหลายคนที่ยังต้องให้เค้านำทางค่ะ ล่ะคะ ถ้าหัวขบวนเสีย มันจะพังกันทั้งหมดค่ะ ตอนนี้คิดอยู่อย่างเดียว ค่ะ สู้ เท่าที่ จะทำได้ค่ะ และ ขอบคุณ จริงๆๆ ขอบคุณใจ ขอบคุณมากๆๆค่ะ