วันนี้เราเห็นป้าขายอาหารตามสั่งขึ้นมาส่งข้าวบนคอนโดที่เราพัก
ด้วยความที่เรามีลูกเล็ก 2 คน
เวลาลงไปซื้อกับข้าวทีลำบากมากๆ
เราเลยเดินไปขอเบอร์ป้าเผื่อวันหลังจะได้โทรสั่งบ้าง พอดีป้าแกแก่แล้วจำเบอร์โทรตัวเองไม่ได้ ป้าแกเลยถามกับลูกค้าคนที่แกมาส่งข้าวว่ามีเบอร์ป้ามั้ย คนนั้นมองเราด้วยหางตานิดๆ แล้วบอกว่าไม่มี !
เราเลยบอกไปว่า งั้นไม่เป็นไรคะ
กำลังจะเดินหนี
ป้าแกเลยเรียกเราแล้วล้วงโทรศัพท์รุ่นเก่าๆ ของแกมาให้เรายิงเบอร์เข้าเครื่องเราเพื่อจะได้แลกเบอร์กัน
แต่เราคิดในใจนะว่าไม่มีแล้วเมื่อกี้สั่งข้าวได้ไง เราไม่โกรธนะมันเป็นสิทธิ์ของเขาแหละ แค่อยากรู้ว่าคนสมั้ยนี้เรื่องแค่นี้ช่วยกันไม่ได้จริงเลยหรอ แอบน้อยใจนิดหน่อยคะ
คิดยังไงกับเรื่องนี้ ?
ด้วยความที่เรามีลูกเล็ก 2 คน
เวลาลงไปซื้อกับข้าวทีลำบากมากๆ
เราเลยเดินไปขอเบอร์ป้าเผื่อวันหลังจะได้โทรสั่งบ้าง พอดีป้าแกแก่แล้วจำเบอร์โทรตัวเองไม่ได้ ป้าแกเลยถามกับลูกค้าคนที่แกมาส่งข้าวว่ามีเบอร์ป้ามั้ย คนนั้นมองเราด้วยหางตานิดๆ แล้วบอกว่าไม่มี !
เราเลยบอกไปว่า งั้นไม่เป็นไรคะ
กำลังจะเดินหนี
ป้าแกเลยเรียกเราแล้วล้วงโทรศัพท์รุ่นเก่าๆ ของแกมาให้เรายิงเบอร์เข้าเครื่องเราเพื่อจะได้แลกเบอร์กัน
แต่เราคิดในใจนะว่าไม่มีแล้วเมื่อกี้สั่งข้าวได้ไง เราไม่โกรธนะมันเป็นสิทธิ์ของเขาแหละ แค่อยากรู้ว่าคนสมั้ยนี้เรื่องแค่นี้ช่วยกันไม่ได้จริงเลยหรอ แอบน้อยใจนิดหน่อยคะ