หากจะมีใครสักคนในค่ายผ่านมาเห็นกระทู้นี้  ที่เขียนขึ้นในเช้าวันจันทร์ ที่21  ธ.ค. 2558 เวลา07.40น.
....จำเพลงนี้กันได้หรือเปล่า  ทานตะวัน  เพลงที่เราร่วมร้องด้วยกัน  ชาวค่ายอนุรักษ์  ม.อ.หาดใหญ่  2547และปี2548

.....ตะวันส่องใส    แดดฉายลงมา   ทาบทาทิวทุ่ง
แผ่วลมผ่านโรย    เหมือนโปรยกลิ่นปรุง   ดอกฟางหอมลอย
ดอกหญ้าดาว   วับวาวทางเกลื่อน   เหมือนดังหยาดพลอย
แตะนิดต้องน้อย  ราวมณีร่วงพรู   พัดพรายลงดิน
       จะอยู่แดนไหน  สุดฟ้าแสนไกล   คะนึงถึงถิ่น
ด้าวแดนแผ่นดิน  ที่เราจากมา   เนิ่นนานแสนนาน
ดอกหญ้างาม   งดงามดังก่อน   หรือร่อนร่วงราน
แดดร้อนดินแล้ง  ลมระงมแผ้วพาน  บ้านนาป่าเขา
        ทุ่มกายทุ่มใจ  เข้าโหมแรงไฟ   หัวใจแรงเร่า
ยิ่งสร้างยิ่งทำ  ระกำหนักเบา   ดิ้นรนหนทาง
เจ้ามิ่งขวัญ   ยิ่งวันยิ่งเดือน   ยิ่งเลือนยิ่งราง
ทอดทิ้งทุ่งร้าง วันและวันผ่านเยือน   เหมือนเดินทางไกล
        ตะวันส่องแสง  สาดแสงลงมา  ทาบทาทางใหม่
ร่วมจิตร่วมใจ  ก้าวไปก้าวไป   ฝ่าภัยร้อยพัน
มิ่งขวัญเอ๋ย หัวใจเรามั่น   เหมือนทานตะวัน
เฉิดแสงแรงฝัน   กลางรวีตะวัน   สีทองส่องใส


รู้สึกคิดถึงพวกเธอและนายจัง  10กว่าปีผ่านไปแล้ว  ไปทำอะไรกันอยู่  มีลูกกันกี่คนแล้ว
หลายๆคนเรายังจำหน้าได้นะ  แต่นึกไม่ออกว่าชื่ออะไร   บางคนเราก็ยังจำชื่อได้นะ  รวมทั้งสังกัดโรงเรียนตอนนั้น
ขอโทษทีนะ  ที่รูปชาวค่ายปี2547 เราหามาไม่ได้   ที่ลงนี่ก็เป็นรูปชาวค่ายปี2548

โอ๋  ผู้หญิงอวบๆ  ไม่ค่อยพูด  แต่เวลายิ้มโคตsน่ารัก  เด็ก ร.ร.มหาวชิราวุธ  เป็นยังไงบ้าง  คงลืมเราไปแล้ว  แต่ชั่งเถอะ บอกผ่านตรงนี้ว่าเรายังคิดถึงนะ

ติ๊ติม  ขาว  สวย  หมวย  เด็ก ร.ร.พิมานพิทยาสรรค์  จ.สตูล  ที่จำได้เพราะสวยสุดในค่ายเลยมั้ง  ได้คุยกันแค่ตอนจากเอง  ผู้หญิงเจ้าน้ำตาร้องไห้โห
..........ตอนพี่ๆเฉลยกิจกรรมว่าแกล้งเล่น  เป็นยังไงบ้างเอ่ย  10กว่าปีแล้ว หน้าเธอตอนร้องไห้ยังทำให้เรายิ้มได้อยู่เลยนะ

ไอ้กฤษ  น้องกวาง  น้องภิว(อัญชนา  แซ่เจียง  หรือเปล่าไม่แน่ใจ) น้องมาย (แก๊งค์เด็ก โรงเรียนอำมาตย์พานิชนุกูล กระบี่)  ไอ้เชิ้ยกฤษ  อยู่ๆเมิงหายไปเลยนะ  ลืมกันหรือยังเด็กพัทลุงไง

เจ๊โบว์   เด็ก ร.ร.หาดใหญ่วิทยาลัย    ผู้หญิงตัวเล็กๆ  ขยันยิ้ม  เด็กป่าบอน   อยากบอกว่าคิดถึงเจ๊จัง  ชอบแกล้งอ่ะ  ทำไรอยู่เอ่ยตอนนี้

น้องแนน เด็ก ร.ร.สภาราชินี1  จ.ตรัง  เด็กหญิงตัวเล็กๆ  ยังคงพอได้ข่าวบ้างจากเพื่อนเลิฟ  คงได้ดีมีครอบครัวแล้วมั้ง

กิ๊ฟ  กมลวรรณ   หยงสตาร์  เด็ก ร.ร.สภาราชินี1  จ.ตรัง  เป็นคนเดียวในค่ายเลยมั้ง  ที่หลังจบค่ายเราไปหาถึงที่  บอกตรงๆยิ่งแก่เธอยิ่งสวย
    ........เบอร์โทรเธอ  อยู่ๆก็ติดต่อไม่ได้เลย   เรียนศิลปากร  คงได้ดิบได้ดีไปแล้วมั้ง  

พี่ต้าน (สายตลกประจำค่าย  ผมยังคิดถึงพี่นะครับ)  
พี่เอส  ประธานค่าย  พี่แมงโคตsหล่ออ่ะ  สมกับเป็นคนเหนือแต่มาเรียนใต้เลย  ตอนนี้ไม่รู้แต่งงานกับพี่สาวคนนครศรีธรรมราชในค่าย2ไปหรือยัง

ด.ญ.กั้ง  ไม่รู้แต่งงานไปยัง  ร.ร.สตรีพัทลุง  แต่แค่นี้เอง  สักวันคงได้เจอกันอีกแน่ๆ

....ส่วนค่ายปี2548  ใครเป็นใครในภาพดูกันเอาเองนะ

ค่ายนี้อยากฝากบอกพี่อร  คนตัวเล็กๆนะว่า  ผมเจอพี่ที่โคลีเซียม  แต่ไม่กล้าเข้าไปทักอ่ะ  กลัวพี่ตกใจ  คิดถึงพี่อยู่นะครับ ตอนนี้แต่งงานไปหรือยังไม่รู้