กับเช้าวันเสาร์นะเจ้าคะ
วันนี้ก็เหมือนเดิม... มาสร้างสีสัน... และรอยยิ้มกันดีกว่าเนอะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แอบซ่อนความเหงา... ความเศร้าไว้ข้างใน
เรื่องมีอยู่ว่า... ช่วงนี้ก็จะเข้าสู่เทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่กันแล้ว หลายๆ ท่านคงจะเดินทางกลับภูมิลำเนาดั้งเดิม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตามเบ้าหน้าอ่ะนะ กันบ้างแล้ว อาจจะใช้เวลาอยู่กับครอบครัวกับคนที่รักกันไปพอสมควร ป้าเขียวก็เช่นกัน... ป้าเขียวมีบ้าน... มีครอบครัว... มีญาติพี่น้อง... ที่ปีหนึ่งจะได้เจอกันแค่ไม่กี่วัน...อาจจะด้วยภาระหน้าที่หรืออะไรก็ตามที่ทำให้ชีวิตของคนเราต้องเดินจากกันมา...แต่วันหนึ่ง...เราก็ต้องนัดเจอกัน สังสรรค์กัน พูดคุยสารทุกข์สุกดิบแก่กันและกันอ่ะนะ ที่บ้านมีคนที่คอยให้กำลังใจเราในยามที่ท้อแท้เสมอ ยากดีมีจนทุกคนที่นั่นก็ยังคงอยู่เคียงข้างเรา
วันนี้ป้าเขียวก็คงจิออกเดินทางเช่นกัน... ใจอ่ะอยากจิว๊าบบบบ... ทะลุมิติข้ามไปที่บ้านเลย... คือเบื่อกับการนั่งรถมั๊กกกๆ... บ้านป้าเขียวก็จิอยู่กลางหุบเขา... คือมองไปทางไหนก็มีแต่ภูเขาว่างั้นเหอะ... ป้าเขียวก็เป็นเด็กสาวจากบ้านป่าบ้านดอยที่ลงมาบร้าาาา...อยู่ดินแดนพื้นที่ราบซะหลายปี
ออกบ้านมาตัวคนเดียว ตั้งแต่อายุ 15 มาผจญภัยกับโลกกว้าง ต้องเจอกับผู้คนที่เราไม่รู้จัก ชีวิตก็เจออะไรมาเยอะพอสมควร ก็ตามอายุแก่ๆ ของป้าเขียวอ่ะนะ...พอมาเดี๋ยวนี้การกลับบ้านของป้าเขียวก็มิได้เดินทางคนเดียวเหมือนแต่ก่อน ป้าเขียวก็มีผู้ร่วมเดินทางด้วยเช่นกัน ทั้งคนทั้งสัตว์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไหน... ไหน... คนก็มองว่าป้าเขียวบ้า และติ๊งต๊องแล้ว... งั้นก็ขอบ้าและติ๊งต๊องข้ามปีกันเลยเนอะ...
ร่ายมาซะยาว.... นี่ก็คือที่มีที่ไปของโจทย์วันนี้นะเจ้าคะ... ป้าเขียวจะแบ่งปันบทเพลงที่ทำให้เราคิดถึงบ้านกันดีกว่าเนอะ...
ปอ ลิง. เราจิไม่มาม่านะ มันแค่บทเพลง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ทานตะวัน
ตะวันส่องแสง
แดดฉายลงมาทาบทาทิวทุ่ง
แผ่วลมผ่านโรย
เหมือนโปรยกลิ่นปรุง
ดอกฟางหอมลอย
ดอกหญ้าดาว
วับวาวทางเกลื่อน
เหมือนดังหยาดพลอย
แตะนิด ต้องน้อย
ราวมณีร่วงพลู
พลัดพรายลงดิน
.จะอยู่แดนไหน
สุดฟ้าแสนไกล คะนึงถึงถิ่น
ด้าวแดนแผ่นดิน
ที่เราจากมา เนิ่นนานแสนนาน
ดอกหญ้างาม
งดงามดังก่อน
หรือรอนร่วงราน
แดดร้อน ดินแล้ง
ลมระงมแผ้วพาน
บ้านนาป่าเขา
(ฮา...ฮา....)
(ฮา...ฮา....)
.ทุ่มกาย ทุ่มใจ
เข้าโหมแรงไฟ หัวใจแรงเร่า
ยิ่งซ่าน ยิ่งทำ
ระกำหนักเบา ดิ้นรนหนทาง
เจ้ามิ่งขวัญ
ยิ่งวัน ยิ่งเดือน
ยิ่งเลือน ยิ่งราง
ทอดทิ้งทุ่งร้าง
วันและวันผ่านเยือน
เหมือนเดินทางไกล
.ตะวันส่องแสง
สาดแสงลงมา ทาบทาทางใหม่
ร่วมจิตร่วมใจ
ก้าวไป ก้าวไป ฝ่าภัยร้อยพัน
มิ่งขวัญเอ๋ย
หัวใจเรามั่น เหมือนทานตะวัน
เฉิดแสงแรงฝัน
ราวระวีตะวัน สีทองส่องใส
ตะวันส่องแสง
สาดแสงลงมา ทาบทาทางใหม่
ร่วมจิตร่วมใจ
ก้าวไป ก้าวไป ฝ่าภัยร้อยพัน
มิ่งขวัญเอ๋ย
หัวใจเรามั่น เหมือนทานตะวัน
เฉิดแสงแรงฝัน
ราวระวีตะวัน สีทองส่องใส
🔸ใครถึงบ้านก่อนป้าเขียวก็ขอให้เก็บเกี่ยวความสุขให้กับชีวิตให้เต็มที่นะเจ้าคะ... 🔸สำหรับใครที่กำลังเดินทางก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ และปลอดภัยด้วยเช่นกันเน้อออ...
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆ ที่มีให้กันในพันทิปนะเจ้าคะ
🏡บทเพลงที่ทำให้คิดถึงบ้าน🏠
วันนี้ก็เหมือนเดิม... มาสร้างสีสัน... และรอยยิ้มกันดีกว่าเนอะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เรื่องมีอยู่ว่า... ช่วงนี้ก็จะเข้าสู่เทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่กันแล้ว หลายๆ ท่านคงจะเดินทางกลับภูมิลำเนาดั้งเดิม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ กันบ้างแล้ว อาจจะใช้เวลาอยู่กับครอบครัวกับคนที่รักกันไปพอสมควร ป้าเขียวก็เช่นกัน... ป้าเขียวมีบ้าน... มีครอบครัว... มีญาติพี่น้อง... ที่ปีหนึ่งจะได้เจอกันแค่ไม่กี่วัน...อาจจะด้วยภาระหน้าที่หรืออะไรก็ตามที่ทำให้ชีวิตของคนเราต้องเดินจากกันมา...แต่วันหนึ่ง...เราก็ต้องนัดเจอกัน สังสรรค์กัน พูดคุยสารทุกข์สุกดิบแก่กันและกันอ่ะนะ ที่บ้านมีคนที่คอยให้กำลังใจเราในยามที่ท้อแท้เสมอ ยากดีมีจนทุกคนที่นั่นก็ยังคงอยู่เคียงข้างเรา
วันนี้ป้าเขียวก็คงจิออกเดินทางเช่นกัน... ใจอ่ะอยากจิว๊าบบบบ... ทะลุมิติข้ามไปที่บ้านเลย... คือเบื่อกับการนั่งรถมั๊กกกๆ... บ้านป้าเขียวก็จิอยู่กลางหุบเขา... คือมองไปทางไหนก็มีแต่ภูเขาว่างั้นเหอะ... ป้าเขียวก็เป็นเด็กสาวจากบ้านป่าบ้านดอยที่ลงมาบร้าาาา...อยู่ดินแดนพื้นที่ราบซะหลายปี
ออกบ้านมาตัวคนเดียว ตั้งแต่อายุ 15 มาผจญภัยกับโลกกว้าง ต้องเจอกับผู้คนที่เราไม่รู้จัก ชีวิตก็เจออะไรมาเยอะพอสมควร ก็ตามอายุแก่ๆ ของป้าเขียวอ่ะนะ...พอมาเดี๋ยวนี้การกลับบ้านของป้าเขียวก็มิได้เดินทางคนเดียวเหมือนแต่ก่อน ป้าเขียวก็มีผู้ร่วมเดินทางด้วยเช่นกัน ทั้งคนทั้งสัตว์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไหน... ไหน... คนก็มองว่าป้าเขียวบ้า และติ๊งต๊องแล้ว... งั้นก็ขอบ้าและติ๊งต๊องข้ามปีกันเลยเนอะ...
ร่ายมาซะยาว.... นี่ก็คือที่มีที่ไปของโจทย์วันนี้นะเจ้าคะ... ป้าเขียวจะแบ่งปันบทเพลงที่ทำให้เราคิดถึงบ้านกันดีกว่าเนอะ...
ปอ ลิง. เราจิไม่มาม่านะ มันแค่บทเพลง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
🔸ใครถึงบ้านก่อนป้าเขียวก็ขอให้เก็บเกี่ยวความสุขให้กับชีวิตให้เต็มที่นะเจ้าคะ... 🔸สำหรับใครที่กำลังเดินทางก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ และปลอดภัยด้วยเช่นกันเน้อออ...
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆ ที่มีให้กันในพันทิปนะเจ้าคะ