สวัสดีค่ะ  เราตัดสินใจนานมากในการเขียนกระทู้นี้เพราะเราเขียนวกไปวนมากลัวคนอ่าน งง แต่ไม่ไหวแล้วถ้าไม่ได้ระบายออกมาเราว่าเราต้องเป็นบ้าแน่ หรือตอนนี้เรากำลังมีอาการทางจิต เรารู้สึกว่านี่เรากำังทำไรอยู่ เราทำทำไม ทำเพื่ออะไร เราไม่ได้มีความสุขเลยนะ เราทุกข์นะแต่พวกเขามีความสุขหรอ มันเป็นความรู้สึกที่อยากหยุดแต่หยุดไม่ได้ จนเราเกิดความรู้สึกว่าในเมื่อเราทุกข์นั้นเราต้องอยู่ให้ชินกับความทุกข์นี้หรอ เข้าเรื่องนะ  ใครจะด่าจะว่าเราเลว นิสัยไม่ดี สมน้ำหน้า สมควรแล้ว ก็ได้นะเรายอมรับ  เราพลาดไปมีอะไรกับแฟนคนอื่น เราเคยเป็นกิ๊กกับแฟนคนอื่นโดยที่เราไม่รู้ตัว พอรู้ตัวก็โคตรรักไปแล้ว แต่เราพลาดไปแล้วเราอยากให้เราลืม ทุกอย่างจบๆไป เราเลิกติดต่อเลิกยุ่งกับคนๆนั้น  ตอนนั้นเราสำนึกแล้วนะ  แต่ตอนนี้ ทุกอย่างเหมือนเวรกรรมของเรา ปจด เราหายไป2เดือน เราคิดว่าเราท้องเราเลยลองตรวจ ปรากฏว่าเรารอด แต่หลังจากนั้นเข้าสู่เดือนที่3ปจดก็ยังไม่มา เขาติดต่อกลับมาอีกครั้ง ถามเรื่องปจดเรา ที่นี้ละงานเข้า เขากลัวมากกลัวพลาด เพราะปีหน้าเขากำลังจะแต่งงานกับแฟน เขากำลังจะได้เลื่อนตำแหน่ง หน้าที่การงานเขากำลังมั่นคงมีเร่องเสื่อมเสียไม่ได้  แต่เรานี่สิ เทอมหน้ากำลังจะเรียนจบ มีแพลนไปเรียนต่อ พ่อแม่วางแผนอนาคตพร้อมทุกอย่าง  เราต้องมาเจออะไรแบบนี้หรอ ตอนนั้นสับสนและเห็นแก่ตัวกันทั้งคู่ คำถามที่เราถามพร้อมกันคือ ถ้าพลาดจริงๆจะทำไง เราก็ตอบพร้อมกันว่า เอา ออก เราไม่พร้อมจิงๆเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวมากไม่รับผิดชอบการกระทำของตัวเอง เราเครียดมาก นอนทบทวนดู  เราทำไม่ลงจริงๆ เราเลยตัดสินใจว่าเราจะเก็บลูกไว้ ตอนนั้นความรู้สึกของคนเป็นแม่มาเต็มมาก ทั้งๆที่เรายังไม่รู้เลยว่าเราท้องหรือเปล่า เรารู้สึกว่าเรารักลูกแล้ว เราฆ่าลูกกเราไม่ได้ เรานั่งกุมท้องน้ำตาไหลคิดถึงแม่เลย  เราเลยตัดสินใจโทรไปบอกเขาว่าถ้พลาดเราไม่เอาออกละนะ   สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือ  แล้วใครจะรับ เราบอกว่า เรารับผิดชอบเอง หนูจะไม่ให้พี่มารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น  ลูกหนู หนูฆ่าไม่ลงหรอก แล้วเขาถามว่าแล้วเขาต้องทำไง (นี่หรือค่ะความคิดคนมีการศึกษา บอกคนอื่นว่าตัวเองมีดาว นี่หรอค่ะความรับผิดชอบ) เราบอกเขาไปว่าไม่ต้อง ป๊าม๊ามีปัญญาเลี้ยงหลาน  เขากลับบอกว่าถ้าม๊าหนูรู้พี่ก็ตายเลยดิ ม๊าไม่เก็บพี่ไว้แน่  ดูสิค่ะมันยังเห็นแก่ตัวค่ะ เราเลยบอกว่างั้นหนูไม่บอก แต่หนูจะไปคลอดเอง ไม่อยากให้พี่ต้องมาเดือดร้อนสบายใจได้ ไม่มีใครรุ้เรื่องเลวๆของพี่หรอก (ตอนนั้นคิดน้อยมากว่าการคลอดลูก การอุ้มท้องคนเดียวเป็นเรื่อง่ายแต่ด้วยความสำนึกที่ฆ่าลูกไม่ลงไม่ว่าจะยังไงเราก็จะทำ) เขาบอกว่า แน่ใจนะ แต่อยากให้เอาออกนะ ยังทันนะ3เดิอน เพื่ออนาคตหนูด้วยนะไม่กลัวม๊าละหรอ  เราบอกว่าอื้มแน่ใจ!! หลังจากนั้นเราก็ตัดสินใจตรวจอีกครั้ง เราขอว่าตอนเราตรวจให้เขาอยู่ในสายเป็นเพื่อนหน่อยเรากลัวสุดท้ายสิ่งที่ตอบกลับมาคือ ไม่ว่างอ่ะ ผบออกมาเป็นไงไม่ต้องทักมานะ เดี่ยวว่างมาถามเอง  เลว!!คะ เราโคตรเจ็บปวดเเลย เราตัดสินใจตรวจผลออกมาคือ......เราไม่ท้องค่ะ เรารอด  เรานี่โล่งเลยโทรหาเพื่อน ทุกคนดีใจมาก(เราเป็นบุคลิกแบบเด็กเรียน เรื่องนี้เลยเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเรามาก) เราเข้าเฟสเห็นแฟนนางอัพตัสแบบ รักกัน ซื่อสัจย์ ประมาณนี้ แล้วมีรูปคู่ไปเที่ยวด้วยกัน ปีหน้าจะแต่งงานกัน  เรานี่!!ปรี๊ดเลยต่อมความแค้นทำงานหนักมาก เลยเล่าให้เพ่อนฟังเพื่อนบอกว่าเอาคืนสิ!  หลายวันต่อมาเขาถามเรามาว่าผลเป็นไงบ้าง  เราตอบกลับไปว่า บอกแล้วว่าผลออกมาเป็นยังไงหนูรับผิดชอบตัวเองพี่ไม่ต้อง  เขาก็ดุเราบอกว่าจะไม่บอกใช่มั้ย เราเลยบอกไปในทำนองที่ว่า  เราท้องและเราจำเป็นต้องไปเอาเด็ฏออก เพราะเราไม่อยากทำลายอนาคตตัวเอง  เค้า พอใจยัง ดีใจใช่ใช่มั้ย สิ่งที่เค้าตอบมาคือ ขอบคุณนะ  ขอโทษนะ (ขอตัดบทสนทนาบางคำออกนะ กลัวเขามาเห็นแล้วจะรู้) คือทุกสิ่งที่เราพล่ามออกไปว่าเรารุ้สึกผิดต่อลูกนุ้นนี้ สิ่งที่เค้าตอบมามีแค่3คำ คือ คับ  ขอโทษนะ ขอบคุณครับ เห้ออ แล้วก็ขอบพระคุฯเป็นอย่างสูง พร้อมติ๊กเก้อร้องไห้ เราถามเขาว่ารู้สึกไง เขาบอกว่าพูดไม่ออก  แต่ทำไมเราไม่รุ้สึกถึงความรุ้สึกเขาเลยว่าเขาเสียใจ  เราเลยโกหกเขาต่อไปว่า เด่ยววันเสาร์เพื่อนจะมารับไปเอาออก  โทรมาหน่อยได้มั้ย เค้าบอกว่าอื้มๆได้ๆทแต่พอวันนี้ตอนเที่ยงก็ทักมาว่าไม่สะดวกคุยนะอยู่กับแฟน  เรานี่ปี้ดดด!!มากค่ะ เราไม่ได้ต้องการจะแย่งเขา เราไม่เคยเกลียดพี่ผญคนนั้นที่เป็นแฟนเขาเลย แต่ตอนนี้เรารู้สึกเกลียดเขา ทั้งรักทั้งเกลียด เจ็บใจมาก แค้นมาก  ตอนเย้นเราเลยทักไปบอกว่าเราปวดท้องมาก พร้มกับรุปโปรเป็นรุปเด็ฏทารก แล้วตัสเป็นชื่อที่คล้ายๆชื่อเขา เพื่อนบอกว่าดาร์กๆดี เอาเลย เพื่อนเราโกดเกลียดมันมากเพื่อนที่รู้เรื่องทักมาถามกันเยอะมากว่า นี่เริ่มแล้วหรอ สู้ๆนะเอาแค่ให้มันสำนึกก็พอนะ  แต่ทำไมเราไม่รู้สึกสะใจเลย เพราะดูเหมือนเค้าไม่สำนึกหรอหรือ เราไม่ได้อยากจะทำT^T สักพักเขาตอบกลับมาว่าทานยานอนพักนะเดี่ยวดีขึ้น แล้วขึ้นรุปเด็กทำไม?? แล้วชื่อ...คือไร?? เราไม่ทันจะตอบ เขาพิมพ์กลับมาว่า ไม่สะดวกนะ เข้าใจนะ เราตอบไปแค่ว่า หึ  ก็ผ่านอะไรคนเดียวมาตลอดแค่นี้เอง เขาว่า อย่าเป็นแบบนี้สิ  สะดวกทักมาเอง  ดูสิค่ะ!!!เราโคตรไม่มีค่าเลย นิสัยไม่ดีด้วย แย่มากอ่ะ   เราแต่อยากให้เคา้รู้สึกผิดในสิ่งที่ทำกับเรา ให้เขาจำไปตลอดว่าเค้าทำไรกับเราไว้ เราไม่อยากได้เค้ามาครอบครองแล้วไม่เคยคิดแย่ง ไม่เคยคิดร้ายกับผญอีกคน แต่ทุกครั้งที่เห็นพวกเขามีความสขแล้วเรายังจมอยู่กับทุกข์แบบนี้เราทรมาน แต่ถ้าจะให้เราปล่อยวาง เราทำไม่ได้ เราทนเห็นเค้ามีความสุขไม่ได้ เค้าทำแย่ๆกับเราไม้เยอะเค้าควรจะมีความสุขหรอ  ??  เราอยากให้เค้าทรมานแบบเรา  เราผิดมากป่าวค่ะ เราควรทำไงต่อไปดีค่ะ  หยุด??  หรือ ทำต่อไปค่ะ??  ขอโทษนะคะพิมพ์ผิดพิมพ์ถูก ด่าได้แต่อย่าแรงนะ หนูเศร้าอยุ่