ที่เดิมในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าผมรอเค้ากลับมานะ แต่หมายถึง ผมยังอยู่ ณ จุดเดิม จุดที่เคยโดนทิ้ง
ผมใช้ชีวิตคนเดียวไปเรื่อยๆ เหมือนตอนที่เค้าทิ้งไป ทำอะไรๆด้วยตัวคนเดียว กินข้าว ไปเที่ยว ซื้อของ เดินห้าง ตื่นเช้า/ ทำงาน/ กลับห้อง วัฏจักรหมุนเวียนอยู่แบบนี้ ปีกว่าๆแล้วสิ ที่โดนเค้าทิ้งไป เคยคิดจะหาใหม่ แต่บางครั้งมันก็เหมือนว่า เรากำลังหลอกตัวเองอยู่หรือเปล่า มีแล้วจะโดนหลอกเหมือนคนแรกหรือเปล่านะ จนกลายเป็นปิดกั้นตัวเองไปซะงั้น
บางครั้งยังหวนคิดถึงวันเก่าๆ ในอดีตแล้วรู้สึกใจหายเหมือนกัน ไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นแบบนี้
แปลกใจกับความรู้สึกของตัวเอง ทั้งๆที่เป็นฝ่ายโดยทิ้งกลับลืมเรื่องราวเหล่านั้นไม่ได้สักที
แม้ว่ามันจะผ่านช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวดมาแล้วก็ตามเถอะ
ใครๆต่างก็ถามกันว่าเมื่อไหร่จะมีแฟน ครอบครัว เพื่อนๆ จะตอบยังไงดี เมื่อยังไม่เจอคนที่ใช่ ก็คงอยู่เป็นโสดแบบนี้ไปเรื่อยๆ
# หรือผมจะเสพติดการอยู่คนเดียวไปแล้ว
# ก็แค่ระบาย  มีใครที่ยังใช้ชีวิตแบบนี้กันบ้างครับ...