ถ้าเลือกได้ ก็ไม่มีใครอยากรู้สึกอะไรแบบนี้หรอก

เคยเป็นกันมั้ยอะ บางคนเลิกกับแฟนไป ความรู้สึกผญ. อะง้อเราสักนิดเหอะ ยื้อนิดนึ่งก็ไม่ไปละ
ไม่ใช่กระแดะนะ แต่มันเป็นนิสัยอย่างนึ่งนะ ที่อยากจะรู้ว่าเขาอยากให้เราไปปะ ถ้าไม่อยากก็สื่ออะไรที่ทำให้เรารู้สักอย่างก็ได้
ไม่ใช่ปล่อยเลยตามเลย พอปล่อยเราปุ๊บใจเรานี่มาละ ความคิดต่างๆนานา 'แบบนี้ก็ดีละ ให้เขาไปเจอคนใหม่'
'ทำไมไม่ง้อ มีคนอื่นแน่เลย' บลาๆๆๆๆๆๆๆ แต่เชื่อเหอะไม่มีใครอยากปล่อยให้คนที่เรารักไปรักกับคนอื่นอะ ถึงแม้คนใหม่จะดีแค่ไหนก็ตาม
ความคิดอะมันคิดให้วาดฝันสวยงามว่าเราจะยอมรับมันได้ แต่พอเจอเข้าจริงๆ กูไม่น่าเลยว้ะ วันนั้นน่าจะอย่างงั้นอย่างงี้
แต่บางครั้งมันอาจจะสายเกินไปแล้วละที่จะทำ เราคนนึ่งที่เคยเผชิญเรื่องแบบนี้มาบ่อยมาก แต่ก็ไม่เข้าใจทำไม่หลาบไม่จำสักที
ก็ยังทำมาเรื่อยๆ สุดท้ายคนที่เสียใจก็ตัวเราเองนี้แหละ ถ้ารักเขามากพอ หรือเลิกกันด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆอะ ถ้ามันยังจูนกันติดก็ลองใหม่ แต่ถ้าสุดหนทางแล้วจริงๆก็เหอะ ทำใจนอมรับมัน เคยเห็นคำคมในเฟสโดนมาก " ของบางอย่างทำตกไปแล้ว ก็ไม่สามารถเก็บขึ้นมาได้" อ่านแช้วน้ำตาจะไหลอะ ไม่รู้ทำไมมันยังรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่