ผมคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งได้สองเดือนครับ (ก่อนนี้หน้าผมรู้จักเธอมาก่อน) ผมไม่แน่ใจว่าจะเรียกความสัมพันธ์แบบนี้ว่าอะไรทั้งเธอและผมต่างก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรดี ผมขอเรียกสถานะนี้ว่า “คนพิเศษ” ก็แล้วกันนะครับ ผมและเธอต่างก็เจ้าชู้ด้วยกันทั้งคู่ แต่เราก็สบายใจที่คุยกันแบบนี้ เขาคุยกับคนอื่น ผมก็คุยกับคนอื่น เราต่างเปิดเผยและคุยกันทุกเรื่อง ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆจนเพื่อนๆและคนรอบข้างคิดว่าเราสองคนคบกันจริงๆ แต่ไม่เลยครับ เราสองคนไม่ได้คบกัน แต่เราก็ทำสิ่งดีๆให้กัน ดูแลกัน อยู่ข้างๆกันมาตลอด ผมอยากจะหยุดอยู่ที่เธอแล้วครับตอนนี้ แต่เธอไม่อยากอยากมีแฟนครับ อยากจะอยู่ในสถานะแบบนี้ อยู่ข้างๆกันแบบนี้ เหมือนเส้นขนานที่อยู่ข้างกัน ผมแคร์เธอมากครับ แคร์มากกว่าใครที่ผมกำลังคุย ผมก็ไม่แน่ใจนะครับว่าเธอจะแคร์ผมอย่างที่พูดไหม เพราะช่วงหลังๆนี้เธอมีคนมาจีบเยอะมาก เธอก็บอกผมนะ ผมได้แต่เก็บไว้ในใจ เพราะสถานะของเราไม่มีชื่อเรียกตั้งแต่แรก ผมต้องทำใจใช่ไหมครับ หรือรอให้ความรู้สึกของมันชาไปเอง?
เจ็บซ้ำๆกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก