เอาเป็นว่าเล่าสู่กันฟังละกันครับ หรือใครมีเรื่องราวอื่นๆ ก็เอามาแบ่งปันกันบ้างก็ได้
พอดีวันนี้ได้นั่งรถเมล์สายหนึ่งจากแถวอิสรภาพ มาอรุณอมรินทร์ พอขึ้นไปนั่ง ก็ตามปรกติครับ พนังงานเก็บสตางค์สาวใหญ่ หน้าตาบูดบึ้ง
ก็เดินมาเก็บสตางค์ตามปรกติ ระหว่างทางคุณเธอก็ตะโกนคุยกับพนักงานขับรถเสียงดังไปมา ตลอดเวลา พร้อมนินทาผู้โดยสารบนรถทั้งต่อหน้า
และลับหลัง จริงๆ จะว่านินทาก็ไม่ได้หรอกครับ จิก กัด ดีกว่า อย่างคนแก่ไม่ได้โชว์บัตร เพื่อลดหย่อนค่าโดยสาร อันนี้ก็เข้าใจ แต่คุณเธอก็เสียงดังใส่
บอกเลยว่าดังมาก ประมาณว่า "จะไปรู้ได้ไง ไม่เอาออกมาเอง" หรือมีผู้โดยสารเป็นสาวอวบ นั่งดูตั๋วโดยสารที่ได้รับมา นางก็ยืนมอง แล้วก็ขึ้นเสียงใส่
ว่า "ตั๋วจริงค่ะ ไม่ใช่ตั๋วปลอม มันเป็นหางตั๋ว ก็เป็นแบบนี้แหละน้อง มองอยู่นั่นแหละ" แล้วพอสาวอ้วนคนนั้นก็ลงจากรถไป คราวนี้แหละครับ มาชุดใหญ่ทันที
"อีอ้วนนั่น นั่งดูอยู่นั่นแหละ ทำเป็นพลิกตั๋วไปมา มองอยู่นั่นแหละ ทำเป็นรู้เรื่องตั๋ว รู้มาก สงสัยกลัวจะเป็นตั๋วปลอม ทำเป็นรู้ดี อวดฉลาด ฯลฯ" พร้อมกับ
มีคนขับรถคอยรับ คอยส่ง เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เสียงดังไปทั้งรถ หรือมีคนแก่ลงจากรถ คนขับก็ตะโกนบอก เหมือนจะให้ระวัง (เหมือนดูดี) แต่ประโยค
ที่ตะโกนออกมา นี่แบบว่า "ลงดีๆ นะลุง ระวังรถมอไซค์ ชนตู้มเลยนะ ชนตู้มๆๆ ตายนะลุง เอ้ามอไซชนตู้ม ฯลฯ" โดยมีกระเป๋ารถ คอยรับส่ง
ประสานเสียงกันเป็นอย่างดี คิดว่าคงฝึกซ้อมกันมาอย่างหนัก ถึงเข้าขากันได้ขนาดนี้ พอไกล้ๆ จะถึงจุดหมายที่จะลง โทรศัพท์ของกระเป๋ารถเมล์ก็ดังขึ้น
พอรับสาย จับใจความได้ว่า มีผู้โดยสารลืมกระเป๋าไว้บนรถ พอวางสายปุ๊บ เหมือนเดิมครับ ด่ากราดโชว์ทันที "โง่หรือเปล่า กระเป๋าสีดำอะไร รถวนทางเดียว ถ้าหล่นก็ต้องเห็นสิ เบอร์ตั๋วก็ไม่ใช่ จะมาเบอร์รถอะไรอีก ฯลฯ" พีคตรงที่น้องผู้หญิงที่นั่งข้างหน้าผม ทำเหรีญตก กลิ้งไปตรงไกล้ๆ เท้ากระเป๋ารถเมล์
แล้วน้องเค้าก็กระซิบเบาๆ เหมือนเกรงใจว่า "รบกวนหยิบให้หน่อยได้หรือเปล่าคะ" อย่างที่คิดไว้เลยครับ "เก็บเองสิ ไม่ได้มีหน้าที่มาเก็บให้นะคะ ทำหล่นเอง ก็ต้องหยิบเอง แหม..." น้องเค้าก็หน้าเจื่อนๆ ลุกออกไปหยิบเอง คือแบบว่าผมก็ไม่ได้โลกสวยนะครับ ถ้าใครได้มาอยู่บนรถเมล์คันนี้เหมือนผม ก็คงต้องรู้สึกเหมือนกันบ้างแหละครับ ทั้งคำพูด ทั้งสีหน้า ทั้งน้ำเสียง คือแบบ.....ถ้าปิดหู ไม่ให้ฟังอะไรได้ ก็คงจะทำไปแล้วเหมือนกันครับ กระเป๋ารถเมล์ดีๆ คนขับรถดีๆ ก็มีเยอะไป เจอแบบนี้เข้าไป แบบ เสียหมดเลยครับ จะบ่น จะสบถอะไรออกมา แต่ละคำ ผมฟังแล้วแบบ เอ่อ.... ไปบ่นกันเองมั๊ง หรือเอาไปบ่นที่บ้านก็ได้ ไม่ต้องเสียงดัง โวยวานบนรถตอนนั้นก็ได้มั๊ง หรือคิดว่า ผู้โดยสารคนอื่นๆ จะคิดเหมือนตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ทำอย่างไรให้บริการรถเมล์ไทยดีกว่านี้?!
แชร์ประสบการณ์แย่ๆ กับรถเมล์ไทย
พอดีวันนี้ได้นั่งรถเมล์สายหนึ่งจากแถวอิสรภาพ มาอรุณอมรินทร์ พอขึ้นไปนั่ง ก็ตามปรกติครับ พนังงานเก็บสตางค์สาวใหญ่ หน้าตาบูดบึ้ง
ก็เดินมาเก็บสตางค์ตามปรกติ ระหว่างทางคุณเธอก็ตะโกนคุยกับพนักงานขับรถเสียงดังไปมา ตลอดเวลา พร้อมนินทาผู้โดยสารบนรถทั้งต่อหน้า
และลับหลัง จริงๆ จะว่านินทาก็ไม่ได้หรอกครับ จิก กัด ดีกว่า อย่างคนแก่ไม่ได้โชว์บัตร เพื่อลดหย่อนค่าโดยสาร อันนี้ก็เข้าใจ แต่คุณเธอก็เสียงดังใส่
บอกเลยว่าดังมาก ประมาณว่า "จะไปรู้ได้ไง ไม่เอาออกมาเอง" หรือมีผู้โดยสารเป็นสาวอวบ นั่งดูตั๋วโดยสารที่ได้รับมา นางก็ยืนมอง แล้วก็ขึ้นเสียงใส่
ว่า "ตั๋วจริงค่ะ ไม่ใช่ตั๋วปลอม มันเป็นหางตั๋ว ก็เป็นแบบนี้แหละน้อง มองอยู่นั่นแหละ" แล้วพอสาวอ้วนคนนั้นก็ลงจากรถไป คราวนี้แหละครับ มาชุดใหญ่ทันที
"อีอ้วนนั่น นั่งดูอยู่นั่นแหละ ทำเป็นพลิกตั๋วไปมา มองอยู่นั่นแหละ ทำเป็นรู้เรื่องตั๋ว รู้มาก สงสัยกลัวจะเป็นตั๋วปลอม ทำเป็นรู้ดี อวดฉลาด ฯลฯ" พร้อมกับ
มีคนขับรถคอยรับ คอยส่ง เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เสียงดังไปทั้งรถ หรือมีคนแก่ลงจากรถ คนขับก็ตะโกนบอก เหมือนจะให้ระวัง (เหมือนดูดี) แต่ประโยค
ที่ตะโกนออกมา นี่แบบว่า "ลงดีๆ นะลุง ระวังรถมอไซค์ ชนตู้มเลยนะ ชนตู้มๆๆ ตายนะลุง เอ้ามอไซชนตู้ม ฯลฯ" โดยมีกระเป๋ารถ คอยรับส่ง
ประสานเสียงกันเป็นอย่างดี คิดว่าคงฝึกซ้อมกันมาอย่างหนัก ถึงเข้าขากันได้ขนาดนี้ พอไกล้ๆ จะถึงจุดหมายที่จะลง โทรศัพท์ของกระเป๋ารถเมล์ก็ดังขึ้น
พอรับสาย จับใจความได้ว่า มีผู้โดยสารลืมกระเป๋าไว้บนรถ พอวางสายปุ๊บ เหมือนเดิมครับ ด่ากราดโชว์ทันที "โง่หรือเปล่า กระเป๋าสีดำอะไร รถวนทางเดียว ถ้าหล่นก็ต้องเห็นสิ เบอร์ตั๋วก็ไม่ใช่ จะมาเบอร์รถอะไรอีก ฯลฯ" พีคตรงที่น้องผู้หญิงที่นั่งข้างหน้าผม ทำเหรีญตก กลิ้งไปตรงไกล้ๆ เท้ากระเป๋ารถเมล์
แล้วน้องเค้าก็กระซิบเบาๆ เหมือนเกรงใจว่า "รบกวนหยิบให้หน่อยได้หรือเปล่าคะ" อย่างที่คิดไว้เลยครับ "เก็บเองสิ ไม่ได้มีหน้าที่มาเก็บให้นะคะ ทำหล่นเอง ก็ต้องหยิบเอง แหม..." น้องเค้าก็หน้าเจื่อนๆ ลุกออกไปหยิบเอง คือแบบว่าผมก็ไม่ได้โลกสวยนะครับ ถ้าใครได้มาอยู่บนรถเมล์คันนี้เหมือนผม ก็คงต้องรู้สึกเหมือนกันบ้างแหละครับ ทั้งคำพูด ทั้งสีหน้า ทั้งน้ำเสียง คือแบบ.....ถ้าปิดหู ไม่ให้ฟังอะไรได้ ก็คงจะทำไปแล้วเหมือนกันครับ กระเป๋ารถเมล์ดีๆ คนขับรถดีๆ ก็มีเยอะไป เจอแบบนี้เข้าไป แบบ เสียหมดเลยครับ จะบ่น จะสบถอะไรออกมา แต่ละคำ ผมฟังแล้วแบบ เอ่อ.... ไปบ่นกันเองมั๊ง หรือเอาไปบ่นที่บ้านก็ได้ ไม่ต้องเสียงดัง โวยวานบนรถตอนนั้นก็ได้มั๊ง หรือคิดว่า ผู้โดยสารคนอื่นๆ จะคิดเหมือนตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ทำอย่างไรให้บริการรถเมล์ไทยดีกว่านี้?!