อันนี้ใครอ่านจบดีใจมาก 5555 เรื่อง ราวดีดีที่เกิดขึ้นจริงไม่ได้ก๊อบ(ที่จริงขี้เกียจเขียนใส่สมุด)
เรื่อง 14 อีกครั่ง เขียนโดย ฤทธิเกียรติ เมื่อเวลา 0.42 วันที่ 18.12.2558
ผมคิดว่าทุกๆคนเกิดมาโชคดีนะที่มีเรื่องแบบความรักดีดีจาดนั้นก็จากลากันบอกกล่าว ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วตอนที่กำลังจะหัดใช้ชีวิตแบบเป็นของตัวเองตอนอายุเท่านั้นผมจำได้ว่าผมมีความรักครั่งแรก (ดูเหมือน14อีกครั่งเลยเนาะ) ซึ่งผมจะเล่าเรื่องของเค้าคนนั้นให้คนที่รู้จักผมจริงๆสนิทจริงๆได้รู้จักเท่านั้น เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 16/1/2557 (ก็เกือบ2ปีล่ะนะ555) วันนั้นเป็นวันที่ดีมากเลยค่าบวันที่ได้มือถือกับแฟนมาพร้อมๆกัน ผมได้รู้จักบุคคลนี้นานประมาณ2เดือนได้จากนั้นก็ได้เป็นแฟนกัน ความรักก็ไม่ได้หวานอะไรมากนักแต่ก็มีข้อขวัญวันพิเศษเค้าบ้างเป็นคนไม่ค่อยมีเวลาให้แต่เค้าก็ใส่ใจเรา นานๆทีจะทัก(ประมาณอาทิตย์ล่ะครั่งได้) ผมจะเป็นคนนั่งรอเค้าตั้งแต่ 06.00 เช้า ตลอดเพื่อจะรอตอบแชทพี่คนนนี้ ตอน 07.00 พอเค้าทักมาเราก็ดีใจนะ คือผมก็ไม่ได้หน้าตาดีเลยค่าบเราต่างกันพี่เค้าขาว เราดำ เค้าดี เราเลว เค้าเรียบร้อย เราบัดซบ
จากนั้นพอเวลามันผ่านไปนานเข้านานเข้า เราก็เริ่มรู้จักอะไรกันมากขึ้นเราก็ทะเลาะกันงอลกันบ้างและที่สำคัญเราเป็นฝ่ายงอลตลอดและพี่เค้าก็เป็นฝ่ายมาง้อตลอด (หน้าตาไม่ดีแล้วยังทำตัวไม่ดีอีก555)เราสัญญาอะไรกันไว้มากมายแต่ผมก็จำได้หมดแหล่ะวันนั้นผมถามพี่เค้าว่าเคยกินแบบพวกเบียร์ เหล้าอะไรพวกนี้มั้ยพี่เค้าก็ตอบแบบน้ำเสียงหวานๆว่า ไม่นะไม่เคยเลย น้องล่ะเคยมั้ยผมก็บอกว่า เคยนะเคยชิมๆดูอ่าพี่เค้าก็55555หัวเราะจากนั้นก็เงียบไปนานเลยแหล่ะตอบกลับมาอีกที "เวฟ สัญญาอะไรกับพี่ได้มั้ยพี่ไม่ชอบเรื่องพวกสิ่งไม่ดีแบบนี้เลยถือว่าพี่ขอนะสัญญากับพี่หน่อย อย่ากินพวกอะไรแบบนี้ได้มั้ยพี่ขอล่ะพี่ไม่ชอบอ่า"ผมก็ตอบ"ค่าบ ผมสัญญา" คำสัญญาครั่งแรกกับคนรักที่เรามอบให้เค้าแบบเป็นจริงเป็นจังก็เริ่มขึ้น มีวันนึง วันนั้นมีคนมาทักผมค่าบแล้วผมก็บอกประมาณว่ามีคนมาจีบโน้นนี้นั้น สิ่งที่พี่เค้าตอบมาคือ "ก็ผนอมน้ำใจเค้าหน่อยเดี๋ยวเค้าเจ็บ" เป็นประโยคที่ทำให้ผมคิดมากคนแบบเจ็บเลยแหล่ะ วันที่ 13/4/2557 ผมลิ่มรสกับคำว่าอกหักครั่งแรก อารมณ์ประมาณว่าเหมือนเราขาดอะไรไปซักอย่าง ทำไมไม่ทีกเรามานะ เรารออยู่นะ แบบรออะไรมาเติมเต็มซักอย่างที่ขาดไป จุกๆข้างในแบบอยากจะร้องแต่ร้องไม่ออกจุกไปหมด แล้วก็วันที่ 18/4/2557 วันที่เค้าทักมาแล้วเราตอบเร็วที่สุด 55555
เค้ากลับมาพร้อมความหวังเล็กๆน้อยที่ผมรอ เค้าได้แต่ขอโทษผม วันนั้นคุยกันประมาณชั่วโมงกว่าๆเค้าก็ไปทำธุระ วันนั้นผมดีใจมากเลยค่าบที่เค้าทักมาทำตัวไม่ถูกเลย 55555 เราก็คุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ นานเข้าๆ ล่างเลยมาถึงเดือนที่ 4 ผมทำตัวไม่น่ารักเหมือนเดิมแล้ว ผมทำตัวงี้เง่า เอาแต่ใจ (แต่ผมก็ไม่เคยนอกใจนะ) ผมทำตัวอยู่แบบนี้อยู่ประมาณพักใหญ่ๆเลยแหล่ะ พี่เค้าหยิบยื่นอะไรให้ตั้งหลายอย่าง แต่ผมกลับปัดมันทิ้งซ่ะเอง คิดเห็นตัวเองวันนี้แล้วหน้าหมั่นใซ้จริงๆ5555 พี่เค้ามีความอดทนกับเราสูงมากจนแบบเกินที่คนอื่นจะรับได้ อันนี้ผมมั่นใจเลยค่าบ !!!! ผมทั้งลบเพื่อนแล้วบอกว่าไม่ได้ลบตอนนั้นคือ งี้เง่าเอามากๆเลยแหล่ะ พี่เค้าก็พยามๆทำดีกับเราเรื่อยๆแล้วก็มาถึงวันที่ถึงจุดที่ทนไม่ได้จริงๆล่ะสินะ วันนั้นพี่เค้าเก็บแก้วให้ผมเพื่อที่จะไปส่งอาจาร์แล้วพี่ฝากเพื่อนพี่เค้าคนที่รู้จักกับผมเพื่อที่จะเอามาให้ผมเค้าพยามเก็บ ตอนนั้นผมไม่เห็นความตั้งใจของพี่เค้าเลยก็ว่าได้ แล้วผมก็ปฏิเสธที่จะรับแก้วนั้น (ทั้งที่เพื่อนพี่เค้าทำหายด้วยแหล่ะ5555) ผมก็บอกไม่เอา ก็เก็บเอาไว้เถอะไม่ต้องการตอนนั้นก็งี้เง่ามากๆแล้วพอมาถึงวันที่ 3/7/2557 ตอนเวลาประมาณ 1ทุ่ม พี่เค้าทักมาว่าไม่เอาทำไมไม่บอกอะไรประมาณนี้ยทะเลาะๆๆๆๆๆ จังหว่ะนั้นผมส่งรูปใครก็ไม่รู้แล้วพี่เค้าก็ถามว่า"ใครอ่า" เราก็ตอบว่าไม่รู้ พี่เค้าก็บอกสั่นๆว่า >>>>>>>>>>>"อะไรอ่ะไม่เข้าใจ"<<<<<<<<<<
เป็นคำบอกเลิกที่แบบเจ็บสุดๆเลยค่าบ จากนั้นพี่เค้าเลิกออน นานเลยแหล่ะเราก็ไม่รู้ว่าเราจะโดนบอกเลิกแบบนั้น 1เดือน 2เดือน ผ่านไปผมรู้สึกตัวอีกทีผมเจ็บไปมากเลยค่าบ โดนบอกเลิกแบบไม่บอกลา ผมได้แต่ฟูมฟายกับสิ่งที่เรียกว่าความรัก วันที่ 21/10/2557 วันที่-เหล้าเมาลืมโลก วันนั้นผมไปกินเลี้ยงบ้านเพื่อนค่าบวันนั้นผมนึกได้ว่าผมเคยสัญญากับคนๆนึงไว้ว่าจะไม่กินเหล้า วันนั้นผมซัดเข้าไปเต็มที่อัดหนักมากกินทุกอย่างจนเพื่อนส่งที่บ้านแบบเว่อๆไปเลย มาถึงบ้านผมเอาแต่อวกๆๆๆๆๆๆ คนที่เอาผมลุกขึ้นอวกนั้นไม่ใช่ใครค่าบ เป็นแม่ของผมเอง วันนั้นตื่นเช้าขึ้นมาสอบอีก (เฮ้อบัดซับจริงๆ)
จากนั้น ผมก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับพี่เค้าอีกเลยทั้งพี่เค้าเปลี่ยนเบอร์ทักเฟชไปมีแต่อ่าน แต่ไม่ตอบนะ คือ...... เจ็บนะความรู้สึกแบบอ่านแล้วไม่ตอบ
ผมทำแบบนี้ทุกวันที่คิดถึงเค้า ผมทำแบบนี้อยู่นานเลย จนถึงวันที่ 11/6/2558 วันที่ผมได้บอกลาแบบเต็มๆสักทีผ่านมา11เดือนที่เราไม่ได้คุยกัน ผมก็ขอโทษพี่เค้าอะไรไปยกใหญ่เลยแหล่ะวันนั้น อยากบอกนะ ว่ายังคิดถึง อยากเต็มที่มากกว่านี้ อยากขอโทษสักล้านๆๆๆ ครั่ง แต่ก็ว่าแหล่ะค่าบ สายน้ำไม่มีวันไหลกลับ เฉกเช่นเดียวกันกับความรัก อย่าเอาแต่โทษแฟนเก่าเลยค่าบทั้งๆที่ตัวเองทำตัวไม่ดีแล้วเค้าบอกเลิก บางที่ผมก็สมน้ำหน้าตัวเองนะ 555 สุดท้ายแล้วเราเหลือใครล่ะค่าบ เราเหลือครอบครัว เพื่อนๆ คนรู้จักมากหน้าหลายตา ที่คอยให้กำลงัใจเราเสมอมา ผมขอโทษด้วยที่ทำตัวไม่ดีกับใครหลายๆคน ขอโทษจริงๆค่าบ เอาเป็นว่าถ้าอ่านแล้วผมฝากเพลงที่ดึงผมขึ้นจากความรักเดิมๆที่เจ็บซ่ำวนไปวนมาแบบนี้หน่อยนะค่าบ