ทำงานมาได้ 3-4 ปีละค่ะ แน่นอนสังคมในการทำงานมันไม่ได้สวยหรูอย่างที่ใจนึก ทั้งงาน ทั้งคน หลากหลายรูปแบบ
มีบ้างไหมคะที่เราเผลอร้องไห้ต่อหน้าพ่อแม่ เพียงแค่เล่าเรื่องราวที่ได้เจอมาในวันที่แย่ที่สุดให้ท่านฟัง

จขกท.เป็นค่ะแต่ไม่บ่อยหรอก บางทีมันออกมาเอง มันเหมือนเราอดทนกับทุกอย่างที่เจอมาจนถึงที่สุด
พอได้เล่ามันออกมาความรู้สึกที่พยายามกดไว้ พากันไหลบ่าปานน้ำหลากเสียงนี่มาก่อนเลยค่ะสั่นเชียว

พอมานึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้นก็รู้สึกแย่เหมือนกันนะคะ ไม่อยากร้องไห้ให้พ่อกับแม่เป็นห่วง
อยากให้ท่านรู้ว่าลูกเข้มแข็ง แต่ก็นะสุดท้ายก็ขี้แยตลอด มีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ มาแชร์กัน