คือ มีเพื่อนคนนึงอะ รุ้จักกันได้ 2-3 ปี ไม่รุ้ว่าเราคิดมากไปเอง หรือว่าเพื่อนมีนิสัย ขี้อิจฉา

เรื่องมีอยู่ว่า เราคบเพื่อนคนนี้มา 2-3 ปี เราสังเกตพฤติกรรม ทุกครั้ง ไม่ว่าจะสนทนาเรื่องอะไร ....นางจะพยายามมีส่วนร่วมกับทุกความเห็น แม้กระทั่งเรื่องที่ไม่ใช่ของตัว เอง หรือ เรื่อง ที่คนอื่นเค้าไม่ได้ถาม อันนี้ คิดว่า มันคง มีมนุษยสัมพันธ์ ที่ดีกับคนรอบข้าง

แต่พักหลังๆเริ่มหนัก ตัวอย่างเช่น สมมติ มีคนพูดว่า ปีใหม่นี้จะไปเที่ยวเหนือ ขึ้นดอย...นู้นนั่นนี่ พรรณนาให้นางฟัง ....พอสนทนาจบ ก็มาพูดกะเราว่า อยากไปมั่ง ไปกัน....เราก็คิดว่า เออ สงสัย มันอยาก....พอเอาเข้าจิง ไม่ไป อ่ะ ค่าตั๋วแพง....เอิ่มที่ชวนนี่คือ อิจฉาคนอื่นที่เค้าไปใช่ไหม

เรื่องที่2 เราพยายาม จะพัฒนาตัวเอง เลยไปสมัครเรียนภาษาอังกฤษ แถวในเมือง  วันที่เราไปเรียน ก็จะไลน์มาล่ะ วันนี้เรียนเปนไง กินไรอะ ของกินน่ากินไหม เราอยากมาเที่ยวกะแกบ้าง ....เราก็ชวนมานะ มาสิ วันนี้ๆๆๆๆ บอกไป ....สรุป ไม่มีตังอะ รอสิ้นเดือน .....อะเรารอสิ้นเดือน ไลน์ไป บอกว่า ไม่มาละ เก็บเงินไปทำนุ้นนี่นั่น....สรุป ถ้าจะไม่อยากมาก็จะพูดนัดทำไม เดี๋ยวไม่ถามก็บอกไม่สนใจเราเลย

เรื่อง ที่ 3 เรามาเรียนพิเศษ.....มีวันนึง เค้าขึ้นโพส ว่าต่อไปนี้จะเลิกทำอะไรที่ไร้สาระละ....จะทำตัวให้มีประโยชน์.....ฮือฮากันมากกับโพสนาง สรุป 1 อาทิตย์ผ่านมา ....ก็ยังเห็นทำในสิ่งที่นางบอกว่าไร้สาระอยุ่เลย ....พอเราถามว่า ไหนบอกจะเลิกแล้วไง ....นางบอกว่าแล้วจะให้ทำไรก็ว่างก็ทำ (คิดในใจ แล้วคำพูดคนเรานี่ไม่มีความศัดิ์สิทธิ์เลยหรอ พูดแล้วทำไม่ได้ พูดทำไม) ทำให้ความเชื่อมั่นในตัวเพื่อน สำหรับเราลดลง

ตอนนี้เลยเบื่ออ่ะ มันชวนไปไหนไม่ค่อยอยากไปด้วย.....เซง ไม่รุ้ว่าเราคิดมากไปเอง หรือ ยังไงแน่
เอาจริงๆ ความดีมันก็มี แต่ เรื่อง แบบนี้ เราไม่ค่อยโอเคกับคำพูดที่ไม่มั่นคง และการ ลอกเลียนชีวิตของคนอื่นมาใช้ มันดูไม่เปนตัวของตัวเอง