เห้อ เบื่อจัง รู้สึกไม่โอเคเลยตั้งแต่ไปเรียนไกลบ้านซึ่งตอนแรกก็เป็นคนเลือกเองที่จะไปเรียน มันไม่ได้เรียนหนักอะไรมากมายแต่เราไม่โอเคกับสังคมที่นั่นเลย ไม่ค่อยมีเพื่อน มีที่ไปไหนมาไหนบ่อยๆก็แค่รูมเมท แต่ก็ไม่ใช่ว่ารูมเมทจะเป็นเพื่อนแท้ของเรา รูมเมทเป็นคนขี้โม๊ เราเบื่อมากชอบพูดอะไรให้ฟังเเบบเวอร์ๆชอบอวดรวยเราก็เฉยๆนะ ถ้าเราไม่ชอบอะไรเราจะนิ่งๆไม่ค่อยพูดด้วย สังคมเพื่อนที่นี่ไม่โอเคเลย เรายังหาเพื่อนที่จะคอยอยู่ข้างเรา เล่นกะเรา ให้คำปรึกษา พูดคุย ไปไหนมาไหนด้วยกัน เรายังไม่เจอเพื่อนแบบนั้น สำหรับเราเราว่าเพื่อนที่นี่หยิ่งมากนะคุยกันแค่เฉพาะในกลุ่มของตัวเองบางทีอยู่สาขาเดียวกันยังไม่ยิ้มให้กันเลย ทำไมเพื่อนเราที่ไปเรียนมหาลัยอื่นเขาก็ดูมีเพื่อนสนิทกันแล้วเคยไปมหาลัยเพื่อนอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนของเพื่อนเราเขาก็ทักทายเราดี เรารู้สึกได้เลยว่าสังคมที่นั่นโอเคเลยนะ เราเคยสมัครโควต้ามหาลัยนั้นด้วยแต่เราไม่ติด ทำไมเราถึงต้องมาติดมหาลัยที่เรากำลังเรียนอยู่ด้วย เห้อ เราไม่มีความสุขเลยตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่ ไม่มีใครรักเราจริงๆสักคนไม่มีใครแคร์เราแบบตอนที่เราอยู่บ้านเลย ไม่อยากเรียนแล้ว ไม่อยากอยู่แล้ว อยากมาอยู่กับแม่เหมือนตอนปิดเทอมแบบนี้นานๆ
ความสุขหายไปตั้งแต่เริ่มเข้ามหาลัย