คือการที่ผ่านมาเราก็ไม่ใช่คนที่จะเกเร สักเท่าไรนะคะ เเต่ก็มีเที่ยวบ้างนิดหน่อย พอมาตอนนี้ คิดได้มากเเละได้เยอะเลย
เเล้วก็มีเป้าที่พิชิตมัน เเล้วเป้าที่ว่า มันคือเรื่องที่ดีๆทั้งนั้นเลย  เอาอย่างเช่นนะคะ
1. จากที่จบ ม.6 เเละคิดว่าไม่ต่อละ เเค่นี้พอ เเต่พอมาตอนนี้คิดได้เเระ... ว่าจะเรียน มสธ คะ เเละจะต่อ ป.โทด้วยตอนนี้ทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ โรงพยาบาลค่ะ เเละไอ้ที่ว่าจบปริญญาหางานยาก มันจะยากสักเเค่ไหนกัน จริงไหม?
2. เเต่ก่อน จากที่มองข้ามพ่อเเม่ เเละยายไป เเต่ก็ไม่ได้อคกตัญญู หรอกนะคะ เเต่ไม่เคยใส่ใจท่าน เเต่ก่อนคิดอยู่ว่าเดี๋ยวอนาคตค่อยดูเเล เอาเราพร้อมกว่านี้ก่อนเลย ไม่สนใจคำสอนของท่านสักเท่าไร ทั้งยาย ทั้งเเม่เลยคะ เเต่มาวันนี้ คำที่เเมสอนมันเป็นจริงหมดทุกอย่างเลย เลยทำให้เราคิดได้ว่า เราต้องทำดี เเละความดีนี้จะต้องไปให้สุดคะ ถึงเเม้อดีตผ่านมา คนเขาจะมองดูเราไม่ค่อยจะดีสักเท่าไร เเต่ดิฉันเชื่อว่า กตัญญู ใฝ่ศึกษา ใฝ่ดี นี่เเหละ พอมันบ่มเพาะของมัน สักวันมันต้อง สวยงามเเละเเข็งเเกร่ง เต็มไปด้วยความดีงามเเน่นอน มันทำให้ฉันมีความสุข ตั้งเเต่เริ่มคิดเเล้วละคะ เลยอยากรู้ว่า สักวันหนึ่งต้องเป็นของเรา ใช่ไหม
ปล. ขอบคุณเรื่องร้ายๆที่ผ่านเข้ามาจนทำให้ฉัน คิดได้ เปลี่ยน กลับตัวกลับใจ ทำให้มความคิดดีๆในวันนี้ค่ะ