ผมคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง จริงๆเเล้วคุยกันมานานเกือบ 3 ปี เเต่ก่อนนั้นจะเรียกว่าจีบก็คงไม่ใช่ คุยกันเรื่องทั่วไปมากกว่า

เเละไม่ได้คุยอะไรกันมากนักทักทาย นานๆคุยกัน

จนวันหนึ่งเธอเลิกกับเเฟน ก็เลยทำให้เราคุยกันมากขึ้น  บอกว่ารู้สึกดีกับผม อยากให้ผมช่วยฉุดเธอขึ้นมาจากความเศร้า เเละ เหงา

จากนานๆคุยก็เป็นคุยกันทุกวัน จนถึงขั้นที่ตกลงคบหาดูใจกัน เเต่เเล้วเพียงเวลาเเค่ สองสัปดาห์ ก็เริ่มคุยกันน้อยลง

ค่อยๆหานไป จนไม่มีการอ่าน Line เลย หายๆปเฉยๆ ไม่พูดไม่บอกอะไร

ทำผมคิกมาก ไม่เป็นอันทำงาน วันๆนั่งจ้องเเต่มือถือ

จนมารู้ที่หลังว่า เธอคืนดีกับเเฟนเเล้ว เเต่ไม่มีการลงรูปในโซเชียลอะไร

นี่คือเหตุผลที่เธอหายไป เธอทำถูกเเล้วใช่ไหมครับ

จริงๆเเล้วเธออาจจะไม่ได้นึกถึงกันเลยด้วยซ้ำมั้ง ผมเองก็ไม่อาจคาดเดาได้

ผมกับเธออยู่ห่างกันครับ เธออยู่ กทม ผม ชลบุรี ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไร เราอยู่ในวัยทำงาน

ส่วนเเฟนเธอเป็นทอมครับ ก่อนนั้นเธอบอกว่าเธอไม่สนใจผู้ชายเลย เเต่กับผมไม่เหมือนคนอื่น

เสียใจ มันก็เสียใจอะนะ เเต่ทำงัยได้ คงต้องทำใจ ทั้งที่ยังอยากทัก อยากโทรหาเหมือนก่อน เเต่เรื่องราวเป็นเเบบนี้เเล้ว คงจะเป็นเหมือนก่อนไม่ได้เเล้ว

จริงๆเเล้วก้เป็นช่วงเวลาที่ดีนะ ผมก็ไม่ได้โกรธอะไรเธอ การที่เธอหายไป ก็คงเพราะเรายังไม่ได้คบกันเป็นเเฟนจริงๆ เธอเเค่เผลอไป