กาลครั้งหนึ่ง ณ.ป่าใหญ่ ในไพรกว้าง                                          สัตว์ต่างต่าง รวมกันอยู่ เป็นหมู่ฝูง
ทั้งเป็ด ไก่ แมว หมา ลา นกยูง                                                ทั้งเดินฝูง เดินเดี่ยว ลดเลี้ยวมา


             ปูกำพร้า ตัวน้อย ค่อยเดินย่อง                                                 คอยเหลือบมอง ภัยรอบตัว กลัวนักหนา
เจ้าไก่อู คอยระราน เนิ่นนานมา                                                 ด้วยข้อหา กวนน้ำขุ่น วุ่นวายใจ


นางเป็ดแก่ แถเข้ามา ต่อว่าซ้ำ                                                 พี่แกทำ ฉันช้ำจิต ผิดแค่ไหน
       ต้องลากตัว มารับโทษ ทั้งโคตรไป                                           จึงสะใจ สัตว์ทั้งหลาย คิดคล้ายกัน


           นางแมวเถียง คิดอย่างนี้ ไม่มีถูก                                               เหมือนกับผูก ปมแน่นไป อีกหลายชั้น
             ตัวแกเอง ทุจริต ผิดเหมือนกัน                                                 ต้องรับทัณฑ์ โทษแกก่อน ค่อยย้อนมา


เจ้าไก่อู ตอกย้ำ ไม่จำเป็น                                                       พี่เป็ดเด่น อาวุโส โก้หนักหนา
             จะผิดใด ก็ไร้โทษ โลดทุกครา                                                 อย่าล้ำหน้า อย่าสะเออะ อย่าเยอะความ


     สุดสาคร แอบฟัง หลังพุ่มไม้                                                     ตาโตใหญ่ ในหัวใจ อยากไต่ถาม
             ถ้าโลกสัตว์ น้อยใหญ่ ไม่งดงาม                                                 โลกมนุษย์ คงต่ำทราม ล้นหลามเลย


             ข้าเปลี่ยนใจ บัดนี้ แล้วพี่ม้า                                                       กลับพารา เมืองวรรณคดี เถอะพี่เอ๋ย
       โลกมนุษย์ ดูไม่เข้า กับเราเลย                                                 ความจริงใจ คงไม่เคย เอ่ยให้กัน


       นิลมังกร ก้มหัวรับ ขยับปีก                                                       ย่อลงอีก รับน้องนั่ง กลับหลังหัน
       แล้วโผบิน สู่ฟ้า มาด้วยกัน                                                       ลืมความฝัน โลกมนุษย์ สุดโสมม

ติดตามความยุติธรรมสำหรับปูกำพร้าได้ในตอนหน้า


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนหน้า .. ของชาติหน้าตอนบ่ายๆ



กิกิ