จากกระทู้ที่แล้วของผม ทำให้ผมเข้าพบแพทย์ทันที
วันที่6ล่ะมั้ง ผมไปตรวจที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน พอซักถามอาการจบ แพทย์ก็เรียกเข้าห้องตรวจ ให้พยาบาลตรวจ พยาบาลบอกว่า "ถอดหมดเลยนะ"
ผมก็อึ้งๆและตอบไปว่า "หมดเลยหรอคับ?"
ขออนุญาติพิมพ์คับละกัน แต่ถึงเวลาจริงแยกแยะได้คับ^^)
พยาบาลเลยตอบกลับว่า "เอ้า ไม่ถอดแล้วจะดูให้ได้ไง" ผมเลยถอดหมด พยาบาลก็มาจับๆบีบๆ แล้วบอกว่าผมเป็นไส้เลื่อน แต่ทว่า โรงพยาบาลเล็ก เครื่ิองมือไม่พร้อม จึงเตรียมจะส่งผมเข้าโรงพยาบาลที่ใหญ่กว่า(ลืมบอกผมขับรถไปตรวจเอง อายุ17ยังตัดสินใจไม่ได้)พยาบาลจึงใช้สิทธิ์ของโรงพยาบาลในการส่งตัวโดยผู้ปกครองยังไม่รู้
พอเสร็จพยาบาลจึงยื่นใบส่งตัวและให้กลับได้ และให้ผมไปอีกโรงพยาบาลในวันอังคาร เพราะวันจันทร์หยุดชดเชย
___พอถึงวันอังคาร ผู้ปกครอง(น้า)จึงพาผมไปโรงพยาบาลที่2ทันทีพร้อมใบส่งตัว ก็เป็นรพ.ที่ไม่เคยรักษา ผมก็ยืนกรอกประวัติ และถ่ายเอกสารจนเอกสารครบยื่นให้เคาเตอร์พอเจ้าหน้าที่เห็นจึงบอกว่า "วันนี้หมอไม่ลงตรวจนะคะ รอพรุ่งนี้หมอลงคะ(วันพุธนั่นเอง)" ผมเลยคิดว่า คนป่วยถูกส่งตัวมา กรอกประวัติเรียบร้อยถ่ายเอกสารแล้ว จะให้รอ ถ้าเกิดอาการสาหัสไม่ตายก่อนกรือไง. จากนั้นน้าโมโหมาก เลยพาผมกลับมาโรงพยาบาลแรกและขอย้ายเข้าโรงพยาบาลราชบุรีในตัวเมือง พอเสร็จผมก็ถูกส่งตัวต่อทันที
_____วันแรกวันอังคารนี่ก็ต่อคิวได้คิวที่486จนซักประวัติเสร็จก็ถูกแยกไปแผนกศัลยกรรม แอบมองข้างในเห็นว่าเป็นแพทย์ผมนี่ดีใจไม่ต้องอาย พอแพทย์เรียกตรวจสักพัก พยาบาลเข้ามา น้ำตาจิไหลอายจริงๆ555 พอเสร็จแพทย์พยายามดันกลับให้แต่ไม่สำเร็จ จึงบอกผมว่าต้องผ่า ผมเลยถามว่านอนนานแค่ไหน แพทย์ตอบว่าราวๆ1สัปดาห์ ผมอึ้งมาก แบบ เรียนใกล้จะจบ ช่วงเก็บคะแนนเลย แต่อีกใจ ก็อยากผ่าให้หายไวๆ
_จากนั้นก็ส่งตัวไปเอ็กซ์เรย์และพาขึ้นตึกพักผู้ป่วย ชั้น5 เดินเมื่อยละ55พอถึงพยาบาลให้เปลี่ยนชุดขึ้นเตียง จากนั้น พยาบาลคนแรกเดินมา (น่ารักมากกกกก)และให้ผมเปิด จังหวะนั้นอาย55(กลัวน้องมันยืนสู้ )พยายามคิดว่าป่วยไม่ให้น้องยืน จนตรวจเสร็จคือ พยาบาลก็ดันยังไงก็ไม่เข้า แต่ดีที่ว่า ผมอดเข้าตั้งแต่เช้าเพื่อคิดว่าอาจได้ผ่าไวๆ
สักพักใหญ่พยาบาลคนที่2ก็มาโกนขนให้ คือไวมาก ฟิน555 อีกสักพักมาพยาบาลฝึกหัด7คน มาถามอาการ(ไม่รู้ว่าถามทำไม)ก็ตอบเหมือนทุกครั้ง
___ตกค่ำละ 2ทุ่มครึ่ง แพทย์เรียกชื่อผมบอกว่าผลตรวจเลือดพร้อมผ่าตัดได้ แพทย์จึงเอาเปล(มั้งที่เข็นได้อะ)มารับผม(จังหวะนั้นนึกถึงMVเพลง Night mare-Avenged Sevenfold)เลย ระหว่างเดินทางผมก็ชวนแพทย์คุยจนถึงหน้าห้องผ่าหมอก็ถามหาผู้ปกครองว่าไปไหนให้เซ็น ผมก็บอกว่าเขากลับไปแล้วผมจึงเซ็นเองเลยและแพทย์ก็พาเขาห้องผ่า ก่อนผ่าในห้องผ่านี่คุยกับแพทย์และพยาบาลสนุกมาก สักพักพยาบาลฝึกหัดก็เดินเข้ามา2-3คน จากนั้นแพทย์จะแมส(ยาสลบ)ผมบอกหมอทันทีว่า"ผมไม่ยอมแพทย์หรอกจะฝืนให้ดู"
แพทย์จึงครอบมา ผมคิดใจว่าจะฝืนให้นานที่สุดผมลืมตาสุดนับในใจได้ราวๆ2วิก็จำอะไรไม่ได้
___ฟื้นขึ้นมา4ทุ่มครึ่งอยู่ห้องพักฟื้นแพทย์ถามว่าปวดแผลไหม ผมบอกไปว่าปวดระดับ5คับ(0-10คือระดับความปวด พยาบาลให้ดูก่อนผ่า) แพทย์จึงนำยามาให้แบบไหนจำไม่ได้เพราะสลึมสลืออยู่ สักพักได้ยินว่า "เด็กจะตายๆขาดออกซิเจน"พอดีกับตอนนั้นผมรู้สึกหน้ามืดเวียนหัวสุดๆ พยาบาลรีบนำออกซิเจนมาครอบให้ และพากลับมาที่ตึกดังเดิมผมก็นอนพักจนเช้าเลย
__เช้าวันพุธผมก็บอกปวดแผล พยาบาลบอกว่าให้ไม่ได้แล้วร่างกายจะขาดออกซิเจนอีก ผมได้ยาเยอะมาก ฤทธิ์เบากว่ามอร์ฟีนนิดเดียว พยาบาลบอกงั้น ด็นอนเบื่อไปไม่มีคนเฝ้าและคนเยี่ยม เพื่อนก็เรียน น้าทำงาน. ราวๆ3โมงเย็นน้าก็มาหาพร้อมนมที่เพื่อนเขาฝากมาและขนมปังที่ผมชอบน้าซื้อให้ แต่ พยาบาลยังไม่ให้กิน ดื่มแต่น้ำเท่านั้น พอ4โมงเย็น เพื่อนๆหลังจากเลิกกิจกรรมที่เทคนิคก็มาหา แหม่ดีใจสิคับ555เหงาตั้งนาน มี2คนเฝ้าถึง1ทุ่มผมก็กลับกันไป
จากนั้นผมก็ถูกเจาะเลือดอีกครั้งด้วยเหตุที่ว่า ระหว่างผ่าตัด หมอคนนึงถูกมีดบาดนิ้ว พยาบาลกลัวเป็นเอดส์จึงเจาะเลือดไปตรวจ
วันพฤหัสที่ 10 (วันนี้) ตื่นมาราวๆตี5พยาบาลมาวัดไข้และความดัน พยาบาลบอกมีไข้จึงให้มา เพราะไม่มีคนเฝ้า การกินยาผมจึงลำบากมาก55ต้องเอียงตัวไปหยิบขวดน้ำ ดีที่มีหลอด (เริ่มได้เช้าวันพุธ เพราะฉี่บนเตียงราว10นาทีฉี่ไม่ออก) กลัวโดนสวนท่อ ผมเลยลองเสี่ยงขอพยาบาลเดินเข้าห้องน้ำ ความกลัวทำให้ผมเดินได้ จึงเดินไปยืนฉี่ (ลำบากสุดๆ)สัก5นาทีฉี่ออกดีใจมากไม่โดนสวน และเมื่อกี้ 7.30พยาบาลเอาโอวันตินมาให้ เพราะผมยังกินอาหารไม่ได้ ผมก็หิวตลอดนะ55แต่ก็ได้แค่โอวันตินมา เดี๋ยวมีอะไรเพิ่มเติมจะเล่าต่อคับ ยังนอนบนเตียงอยู่เลย
ประสบการ์ณผ่าตัดไส้เลื่อน
วันที่6ล่ะมั้ง ผมไปตรวจที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน พอซักถามอาการจบ แพทย์ก็เรียกเข้าห้องตรวจ ให้พยาบาลตรวจ พยาบาลบอกว่า "ถอดหมดเลยนะ"
ผมก็อึ้งๆและตอบไปว่า "หมดเลยหรอคับ?"
พยาบาลเลยตอบกลับว่า "เอ้า ไม่ถอดแล้วจะดูให้ได้ไง" ผมเลยถอดหมด พยาบาลก็มาจับๆบีบๆ แล้วบอกว่าผมเป็นไส้เลื่อน แต่ทว่า โรงพยาบาลเล็ก เครื่ิองมือไม่พร้อม จึงเตรียมจะส่งผมเข้าโรงพยาบาลที่ใหญ่กว่า(ลืมบอกผมขับรถไปตรวจเอง อายุ17ยังตัดสินใจไม่ได้)พยาบาลจึงใช้สิทธิ์ของโรงพยาบาลในการส่งตัวโดยผู้ปกครองยังไม่รู้
พอเสร็จพยาบาลจึงยื่นใบส่งตัวและให้กลับได้ และให้ผมไปอีกโรงพยาบาลในวันอังคาร เพราะวันจันทร์หยุดชดเชย
___พอถึงวันอังคาร ผู้ปกครอง(น้า)จึงพาผมไปโรงพยาบาลที่2ทันทีพร้อมใบส่งตัว ก็เป็นรพ.ที่ไม่เคยรักษา ผมก็ยืนกรอกประวัติ และถ่ายเอกสารจนเอกสารครบยื่นให้เคาเตอร์พอเจ้าหน้าที่เห็นจึงบอกว่า "วันนี้หมอไม่ลงตรวจนะคะ รอพรุ่งนี้หมอลงคะ(วันพุธนั่นเอง)" ผมเลยคิดว่า คนป่วยถูกส่งตัวมา กรอกประวัติเรียบร้อยถ่ายเอกสารแล้ว จะให้รอ ถ้าเกิดอาการสาหัสไม่ตายก่อนกรือไง. จากนั้นน้าโมโหมาก เลยพาผมกลับมาโรงพยาบาลแรกและขอย้ายเข้าโรงพยาบาลราชบุรีในตัวเมือง พอเสร็จผมก็ถูกส่งตัวต่อทันที
_____วันแรกวันอังคารนี่ก็ต่อคิวได้คิวที่486จนซักประวัติเสร็จก็ถูกแยกไปแผนกศัลยกรรม แอบมองข้างในเห็นว่าเป็นแพทย์ผมนี่ดีใจไม่ต้องอาย พอแพทย์เรียกตรวจสักพัก พยาบาลเข้ามา น้ำตาจิไหลอายจริงๆ555 พอเสร็จแพทย์พยายามดันกลับให้แต่ไม่สำเร็จ จึงบอกผมว่าต้องผ่า ผมเลยถามว่านอนนานแค่ไหน แพทย์ตอบว่าราวๆ1สัปดาห์ ผมอึ้งมาก แบบ เรียนใกล้จะจบ ช่วงเก็บคะแนนเลย แต่อีกใจ ก็อยากผ่าให้หายไวๆ
_จากนั้นก็ส่งตัวไปเอ็กซ์เรย์และพาขึ้นตึกพักผู้ป่วย ชั้น5 เดินเมื่อยละ55พอถึงพยาบาลให้เปลี่ยนชุดขึ้นเตียง จากนั้น พยาบาลคนแรกเดินมา (น่ารักมากกกกก)และให้ผมเปิด จังหวะนั้นอาย55(กลัวน้องมันยืนสู้ )พยายามคิดว่าป่วยไม่ให้น้องยืน จนตรวจเสร็จคือ พยาบาลก็ดันยังไงก็ไม่เข้า แต่ดีที่ว่า ผมอดเข้าตั้งแต่เช้าเพื่อคิดว่าอาจได้ผ่าไวๆ
สักพักใหญ่พยาบาลคนที่2ก็มาโกนขนให้ คือไวมาก ฟิน555 อีกสักพักมาพยาบาลฝึกหัด7คน มาถามอาการ(ไม่รู้ว่าถามทำไม)ก็ตอบเหมือนทุกครั้ง
___ตกค่ำละ 2ทุ่มครึ่ง แพทย์เรียกชื่อผมบอกว่าผลตรวจเลือดพร้อมผ่าตัดได้ แพทย์จึงเอาเปล(มั้งที่เข็นได้อะ)มารับผม(จังหวะนั้นนึกถึงMVเพลง Night mare-Avenged Sevenfold)เลย ระหว่างเดินทางผมก็ชวนแพทย์คุยจนถึงหน้าห้องผ่าหมอก็ถามหาผู้ปกครองว่าไปไหนให้เซ็น ผมก็บอกว่าเขากลับไปแล้วผมจึงเซ็นเองเลยและแพทย์ก็พาเขาห้องผ่า ก่อนผ่าในห้องผ่านี่คุยกับแพทย์และพยาบาลสนุกมาก สักพักพยาบาลฝึกหัดก็เดินเข้ามา2-3คน จากนั้นแพทย์จะแมส(ยาสลบ)ผมบอกหมอทันทีว่า"ผมไม่ยอมแพทย์หรอกจะฝืนให้ดู"
แพทย์จึงครอบมา ผมคิดใจว่าจะฝืนให้นานที่สุดผมลืมตาสุดนับในใจได้ราวๆ2วิก็จำอะไรไม่ได้
___ฟื้นขึ้นมา4ทุ่มครึ่งอยู่ห้องพักฟื้นแพทย์ถามว่าปวดแผลไหม ผมบอกไปว่าปวดระดับ5คับ(0-10คือระดับความปวด พยาบาลให้ดูก่อนผ่า) แพทย์จึงนำยามาให้แบบไหนจำไม่ได้เพราะสลึมสลืออยู่ สักพักได้ยินว่า "เด็กจะตายๆขาดออกซิเจน"พอดีกับตอนนั้นผมรู้สึกหน้ามืดเวียนหัวสุดๆ พยาบาลรีบนำออกซิเจนมาครอบให้ และพากลับมาที่ตึกดังเดิมผมก็นอนพักจนเช้าเลย
__เช้าวันพุธผมก็บอกปวดแผล พยาบาลบอกว่าให้ไม่ได้แล้วร่างกายจะขาดออกซิเจนอีก ผมได้ยาเยอะมาก ฤทธิ์เบากว่ามอร์ฟีนนิดเดียว พยาบาลบอกงั้น ด็นอนเบื่อไปไม่มีคนเฝ้าและคนเยี่ยม เพื่อนก็เรียน น้าทำงาน. ราวๆ3โมงเย็นน้าก็มาหาพร้อมนมที่เพื่อนเขาฝากมาและขนมปังที่ผมชอบน้าซื้อให้ แต่ พยาบาลยังไม่ให้กิน ดื่มแต่น้ำเท่านั้น พอ4โมงเย็น เพื่อนๆหลังจากเลิกกิจกรรมที่เทคนิคก็มาหา แหม่ดีใจสิคับ555เหงาตั้งนาน มี2คนเฝ้าถึง1ทุ่มผมก็กลับกันไป
จากนั้นผมก็ถูกเจาะเลือดอีกครั้งด้วยเหตุที่ว่า ระหว่างผ่าตัด หมอคนนึงถูกมีดบาดนิ้ว พยาบาลกลัวเป็นเอดส์จึงเจาะเลือดไปตรวจ
วันพฤหัสที่ 10 (วันนี้) ตื่นมาราวๆตี5พยาบาลมาวัดไข้และความดัน พยาบาลบอกมีไข้จึงให้มา เพราะไม่มีคนเฝ้า การกินยาผมจึงลำบากมาก55ต้องเอียงตัวไปหยิบขวดน้ำ ดีที่มีหลอด (เริ่มได้เช้าวันพุธ เพราะฉี่บนเตียงราว10นาทีฉี่ไม่ออก) กลัวโดนสวนท่อ ผมเลยลองเสี่ยงขอพยาบาลเดินเข้าห้องน้ำ ความกลัวทำให้ผมเดินได้ จึงเดินไปยืนฉี่ (ลำบากสุดๆ)สัก5นาทีฉี่ออกดีใจมากไม่โดนสวน และเมื่อกี้ 7.30พยาบาลเอาโอวันตินมาให้ เพราะผมยังกินอาหารไม่ได้ ผมก็หิวตลอดนะ55แต่ก็ได้แค่โอวันตินมา เดี๋ยวมีอะไรเพิ่มเติมจะเล่าต่อคับ ยังนอนบนเตียงอยู่เลย