คนเรานะ  พักบ้าง ไรบ้าง

ก็จะไม่เหนื่อยกายเหนื่อยใจ จนเกินไป

อย่างผมนี่ รอเสร็จงานใหญ่ก่อน   ผมก็ว่าจะพักบ้างเหมือนกัน

อยากจะไปนั่งมองทะเลที่กว้างไกลสุดสายตา   ปลดปล่อยอารมณ์เปลี่ยว

วันๆ นั่งๆนอนๆ ไม่ต้องทำงานอะไร    นอนเล่น  เดินเล่น ริมชายหาดที่มีแต่ทรายขาวๆ  น้ำทะเลใสๆ  อ้าาาาา  ฟิน


หลังจากนั้น

ผมจะโกนหัวเข้าวัดครับ  




ใครมีวัดดีๆ   แนะนำบ้างครับ  ผมอยากไปบวช สงบจิตสงบใจ   หนีให้พ้นจากบ่วงมารทั้งหลาย   เจ้ากรรมนายเวรที่คอยติดตามเล่นงานผมอยู่   ผมจะอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้ทั้งหมด  จะได้จบสิ้นเวรกรรมต่อกันเสียที

หน้าที่การงานผม  มาไกลพอสมควรแล้ว   มันถึงเวลาที่จะปลดปลงชีวิตเข้าสู่เส้นทางธรรมแล้ว

เพื่อนๆห้องราชดำเนิน  ก็ต้องพักบ้างนะครับ   อย่าเอาแต่เล่นสาดโคลนกันไปมา  โดยเฉพาะพวกคนเสื้อแดง   ไม่รู้ไปตุนโคลนมาจากไหน   สาดฝ่ายตรงข้ามเสียจนดำเปื้อนไปหมด   มีเยอะเสียด้วยสิ      เอาแต่พอดีๆ นะครับ    เราต้องเดินสายกลาง  เอาแต่พอดี      เล่นหยอกนิด ตอดหน่อย  เอาพอเป็นกระษัย    ไม่ใช่หน้ามืดตามัว    ตรูจะฆ่ามิง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ     พอเถอะครับ  (พวกนี้เป็นอาการป่วยของคนโรคจิต หน้าฉากอาจดูดี  แต่ภายในใจมันช่างมืดมนไปด้วยกิเลสดำหนา)     บนโลกแห่งความเป็นจริง  มันคงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกนะครับ     พวกเราเป็นพวกปัญญาชนกันแล้ว   ไม่ใช่พวกเด็กแว้นซ์ สก๊อย  ที่จะมาใช้แต่กำลังกัน        อย่างพวกเรามันต้องใช้มันสมองครับ     ต่อสู้กันทางความคิด

ไม่ใช่เอะอะ  ก็ใช้พละกำลัง  หรือวิชามาร  คอยกลั่นแกล้งใส่ร้ายกัน    อย่างนี้เขาเรียกมีเวรต่อกันและกัน  ซึ่งอย่าให้มันเกิดเลยครับ

ผมก็คงเล่นห้องนี้อีกไม่นานแล้ว    ถึงเวลาต้องเฝดตัวออกไปเสียที  

อย่าลืมที่ผมบอกนะครับ   คนเราต้องพักบ้าง ไรบ้าง     และถ้า  "คิจภัค คิดถึงคิษฐ์แคฏฐ์"  นะครับ