เหมือนเรือบนยอดคลื่น
ไม่มีพายุ  แต่ไม่สงบนิ่ง  โคลงเคลงอยู่ตลอด

เพราะอะไร ?

จะว่าคลื่นใต้น้ำ  ก็ไม่มี       จะว่ามีคนป่วน  ก็ไม่ใช่

ไม่มีม็อบ  ไม่มีนักการเมืองสาดโคลนใส่กัน   ไม่มีนักวิชาการออกมาวิจารณ์ตึงตัง  มีบ้างแค่ระดับเสียงเดี่ยว

สื่อก็ดูเหมือนอยู่ในแถว  แบบแถวตรงเป็นระเบียบ    สงบราบคาบดี  

ข่าวประโคมเศรษฐกิจกำลังดีมีทุกวัน    โครงการรัฐสารพัด   นโยบายระดับรากหญ้าก็เบ่งบาน

น่าจะมีความสุข  สงบ

แต่ทำไมไม่รู้สึกอย่างนั้น  กลับรู้สึกเหมือนมีอะไรสักอย่างที่กำลังทำให้บ้านเมืองโคลงเคลง
คนบนเรือพะว้าพะวัง   จะว่ากลัวเรือล่มก็ไม่ใช่   แต่จะว่าไม่ตื่นกลัวก็ไม่เชิง


ใคร  อะไร  คือสาเหตุ ?




ผมว่าเรื่องนี้   เป็นเรื่องเกี่ยวกับ "ฝีมือ" ในการบริหารจัดการล้วน ๆ ครับ

ทั้งการบริหารจัดการบ้านเมือง   ทั้งการบริหารจัดการความรู้สึกประชาชน



ฝีมือใคร   บ่ก้าเว้าด๊อก