ขอบคุณเพลงไพเราะจากเนตครับผม

   น้ำตารินหลั่งไห้คร่ำครวญถาม
   ชีวิตข้ามิครั่นคร้ามเอาไปด้วย
   ทิ้งข้าไว้โดดเดียวใจระรวย
   ขอทวยเทพโปรดเถิดโปรดเมตตา

   พ่อนั่งเงียบเก้าอี้โยกโศกสลด
   ไม่ยอมถดขึ้นห้องเฝ้าคิดหา
   ลูกลูกเติบใหญ่โตกันขึ้นมา
   คำสอนพ่อจงนำพานาวาไป

   เมื่อยามเยาว์พ่ออุ้มกอดพานอนหลับ
   เมื่อยามเยาว์พ่อพับผ้ามาห่มให้
   เมื่อยามเยาว์เฝ้าสั่งสอนจงจำไว้
   พ่อมอบไปให้หมดรักที่มี

   จำวันเก่าพ่อผูกเชือกรองเท้าให้
   จำวันเก่าพ่อสั่งสอนสมศักดิ์ศรี
   จำอ้อมกอดพ่ออุ้มอุ่นฤดี
   จำวันที่พ่อมอบรักสุดชีวิน

                     หน้าที่มีทำไว้.....................จบลง
                     ข้างสบมิเห็นนง...................จากแล้ว
                     เลี้ยงดูลูกยืนยง...................เติบใหญ่ แล้วนา
                     เหลือแค่เพียงห้องแพร้ว........ว่างสิ้นแม่จร