ณ ลานประลองยุทธ์....
ลานประลองยุทธ์แห่งนี้เคยคราครั่งไปด้วยเหล่าจอมยุทธ์จากสารทิศ   ที่แห่งนี้คือจุดรวมของการเคลื่อนไหวของชาวยุทธภพ....วันแรม 14 ค่ำ  เดือนหกปีมะเมีย  เหล่าผู้นำจอมยุทธ์และหัวหน้าแต่ละสำนักได้ตอบรับสาสน์เทียบเชิญจากแม่ทัพตู้มาหารือเกี่ยวกับยุทธภพ   แล้วเหล่าผู้นำก็เจอกับค่ายกล “ปิดประตูตีแมว” ของแม่ทัพตู้ที่ไม่มีเวลาแม้จะชักกระบี่     นับแต่วันนั้น....เสียงคมกระบี่ที่เคยกระทบและเชือดเชือนกันจากจอมยุทธ์ต่างสำนักบนลานประลองยุทธ์แห่งนี้ก็อันตรธานไป..ทุกอย่างนิ่งสงัดราวกับชัฏลึก...แม้เพียงเสียงเสียดสีกันของกิ่งหลิวยังได้ยินได้หลายลี้



ในนาม “คุณธรรม” แม่ทัพตู้เหล่าได้ก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งแห่งจ้าวยุทธภพ  ประกาศต่อหน้าชาวยุทธ์....เขาและสหายร่วมอุดมการณ์มาเพื่อเหล่าปราบอธรรมสิ้นซาก     กฏของชาวยุทธ์ที่สลักบนแผ่นหินหน้าลานประลองยุทธ์ถูกทำลายทิ้งและกำลังจะถูกเขียนขึ้นมาใหม่??   โดยเฉพาะ "กฏ" การเป็นจอมยุทธ์ได้ถูกชำระและแต่งเติมขึ้นมามากมายเป็นกรณีพิเศษ   เพื่อคัดกรองและสกัด ไม่ให้“คนชั่ว” เข้ามาท่องยุทธภพ    แน่ล่ะ....เสียงคัดค้านและส่งเสริมย่อมตามมา   เสียงคัดค้านเป็นเพียงประหนึ่งการกระซิบซาบเบาๆ จากปากสู่ปากเท่านั้นต่างจากเสียงสนับสนุนอย่างสิ้นเชิง...ทำไมถึงเป็นเยี่ยงนี้?  ชาวยุทธ์ย่อมทราบดี   อาญาสิทธิ์กฏข้อที่ 44 คือคำตอบ







ตลอดมา  ความชั่วไม่เคยห่างหายไปจากยุทธภพ   ตราบใดที่การโยน “ความดี/ชั่ว” ต่อคนหรือกลุ่มคนอื่นนั้นตั้งอยู่บนฉันทาคติ   และบ่อยครั้งที่ “วิธีการ” เข้าไปกำจัดความชั่วในนามความดีก็มักจะเป็น “ความชั่ว” ในตัวของมันเอง   โดยตรรกะความชั่วจะไม่มีวันถูกกำจัดให้สิ้นซาก และหากความชั่วหายไปจากยุทธภพหรือทั่วพื้นโลกเมื่อไหร่...เมื่อนั้นความดีก็จะหายไปด้วย    ที่กล่าวเยี่ยงนี้เหมือนประหนึ่งว่ากำลังจะส่งเสริมให้ทำชั่วก็หาไม่    หากแต่กลับตรงกันข้าม....