ผมกับแฟนคบกันมา 1 เดือน 4 วันครับ เราสองคนรักกันมาก มีแพลนด้วยกันเยอะมาก
แต่แล้ววันนึงเธอต้องไปรักษาตัวที่ ต่างประเทศ (แม่เค้าอยู่ที่นั่น) เธอพยายามพูดให้ผมตัดใจแล้วไปเริ่มต้นใหม่
เนื่องจากเธอรู้แก่ใจอยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ผมก็ไม่เลิกเนื่องจากเธอเป็นแฟนผม ผมต้องดูแลให้ดี
ผมเชื่อว่าหลายอย่างหมอสามารถทำให้เธอได้ แต่บางอย่างไม่มีใครทำให้เธอได้ยกเว้นผม. ผมดูแลเธอมาตลอด ให้กำลังใจ คอยปรึกษา. เมื่อถึงจุดนึง
หมอบอกเธอว่า ร่างกายไหวตัวเพียง 35:45 % ซึ่งคนปกติ จะไหวตัว 100:100 % ซึ่ง 1 เดือนต่อจากนี้ หากร่างกายไหวตัวไม่ถึง 70:70 % ต้องทำใจเผื่อไว้
ซึ่งหนทางที่จะทำให้ร่างกายถึง 70:70% คือจิตใจ หากจิตใจสู้หรือแข็งแรงพอ ก็จะถึง 70% ได้โดยไม่ช้า หากใจแย่ โทรม จาก 35:45 % อาจเหลือเพียง 25:35% ซึ่งต้องทำใจอย่างแน่นอน  ซึ่งเธอไม่อยากให้ผมมาเสียใจหากวันนั้นมีจริง วันที่ร่างกายไม่ถึง 70%  แต่ผมก็กำชับหลายรอบว่า ไม่ว่าวันนี้ ร่างกายจะ 35:45 หรือ 1:1 ผมก็จะอยู่เคียงข้างเธอ ไม่ให้เธอมาเจอปัญหาเพียงคนเดียวแน่นอน. เธอเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากๆ ผมไม่เริ่มใหม่กับใครแน่นอน ผมต้องทำให้แฟนของผม กลับมาเป็น 100:100 ให้ได้ ต่อให้ยากลำบากเพียงไหนก็ตาม. การที่ช่วงเวลานึงที่เธอปกติแล้วเราอยู่ด้วยกัน แล้วเมื่อถึงจุดนึงที่เธอไม่โอเคแล้ว แล้วจะให้ผมมาทิ้งเพื่อตัดปัญหาส่วนตัว ผมทำไม่ได้ มันไม่ใช่นิสัยของลูกผู้ชาย. ลูกผู้ชานการที่เรารักใครซักคน เราควรรักในสิ่งที่เค้าเป็น ไม่ว่าสถานการณ์ใดก็ตาม  ซึ่งตอนนี้เธอพูดให้ผมตัดเธอรอบที่ 10 แล้ว แต่ผมก็ยืนยันคำเดิม ว่าผมจะดูแล และอยู่เคียงข้าง ไม่ว่าวันข้างหน้าเธอจะมีลมหายใจอยู่หรือไม่ก็ตาม เพราะผมคิดว่า เธอคือแฟนของผม ผมต้องดูแล ผมต้องทำหน้าที่คำว่าแฟนที่เธอได้มอบให้ ไม่ใช่มีปัญหาแล้วเดินจากไปอย่างที่ใครๆเค้าทำกัน.