คือเราอยู่คนเดียวจนชินชาค่ะ
ไปกินข้าวคนเดียวดูหนังคนเดียว เที่ยวคนเดียว เดินห้างคนเดียว เข้าวัดทำบุญทุกสิ่งเอฟวิติงด้วยตัวเอง
เราไม่ได้อยากจะสตรองขนาดนี้ค่ะ มันมีสาเหตุ
เคยมีเเฟนค่ะ แล้วเขาก็ยุ่งมากจนทิ้งเราอยู่คนเดียว
จนจากกันไปในที่สุดรู้ตัวอีกทีเราก็สตรองมากๆอะค่ะ
ทั้งๆที่เคยเป็นคนงอแง กินข้าวต้องมีคนนั่งด้วย ดูหนังต้องมีคู่ เที่ยวต้องมีเพื่อน
แล้วสิ่งที่สาหัดที่สุดเราเคยนอนคนเดียวไม่ได้
เเล้วตอนนั้นแฟนเริ่มไม่มานอนกับเราจากนอนทุกวันเป็นอาทิตย์ละสองวัน
จนเขาไม่มา เราทรมารเราเสียใจมากเรานอนไม่ได้เพราะ
กลัวผีมากกกแบบที่ไม่มีใครคาดถึง  เราทะเลาะกับเเฟนเรื่องนอนไม่หลับของเรา
ว่าทำไมเขาถึงไม่อยากมานอนกับเราทั้งๆที่เมื่อก่อนมาตลอด
มันก็อ้างสารพัดจะมาอ้าง  ทั้งเรานอนกรนทั้งๆที่เราเป็นคนนอนไม่ค่อยหลับ และนอนทีหลังมันทุกครั้ง
จนมันยอมรับว่าล้อเล่นแล้วก็อ้างดูไม่ดีนะ ผู้ชายมานอนด้วยบ่อยๆโอ๊ยดูอายุด้วยยยคิดในใจ
จนนั้นแหละจะเลิกก็บอก  เราก็หาหมอรักษาอาการกลัวความมืดกลัวผี จนตอนนี้เริ่มอยู่ได้
ก็มีคนเข้ามาจีบค่ะ แล้วเราเคยโดนหลอกมอมเหล้าพาขึ้นห้อง ดีนะรอด มันเริ่มเป็นอะไรที่ฝังใจสะสม
พอผู้ชายมาจีบเราจะกลายเป็นระเเวงค่ะ กว่าว่าจะมาหลอกเรามั้ย กลัวจะเป็นเหมือนเเฟนเก่า
แลวก็กลายเป็นรำคาญเขาค่ะ ใครเข้ามาเราทำงี้ใส่เขาหมดเลยค่ะไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ทั้งๆที่ก็อยากมีใครสักคนดูแลนะค่ะ อายุก็จะเบ็ญจะเพศในอีกไม่กี่ปีแล้วค่ะ5555
เพื่อนๆก็บอกให้เราเปิดใจค่ะ เเต่เราก็ไม่สามารถค่ะ ว่าต้องทำยังไง
มาเล่าความทุกให้ฟังค่ะ
ผู้ชายค่ะการที่คุณจะแกล้งรักหรือหลอกผู้หญิงสักคนคุณควรเห็นใจเธอด้วยนะค่ะมันฝังใจเเละกลายเป็นปมด้อยในชีวิตมากๆค่ะกลัวผู้ชายไปเลยค่ะ