กองทัพไทยดังที่เข้าใจกันจะแบ่งออกเป็น 3 เสาหลักใหญ่ๆ คือ ทหารบก ทหารเรือและทหารอากาศ

ในแต่ละปีนั้น งบประมาณในด้านกลาโหมนั้นมีไม่น้อย แต่กองทัพไทยก็ยังปรัสบปัญหาแบบเดิมๆโดยไม่เกิดการพัฒนาที่ยั่งยืน
ไม่ว่าจะเป็น ปัญหาด้านสวัสดิการของกำลังพล การขาดแคลนยุทธปัจจัย ความล้าหลังของอาวุธยุทโธปกรณ์ ฯลฯ

ปัญหาต่างๆเหล่านี้มีมาเป็นเวลานาน มีการแก้ไขบ่อยครั้ง ดีขึ้นตามลำดับ เสื่อมสภาพลงตามกาลเวลา แต่กองทัพยังคงมองการสร้างความมั่นคงในรูปแบบของการ"ซื้อ"เท่านั้น งบประมาณมหาศาลหมดไปกับการจัดซื้ออาวุธยุทโธปกรณ์ต่างๆจากต่างประเทศ พรบ.กำลังพลหลายฉบับยังคงอิงจากองค์ความรู้ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งขาดความเข้าใจภาคเศรษฐกิจของประเทศ กองทัพกำลังเดินสวนทางกับประชาชนและเศรษฐกิจใช่หรือไม่?

ถึงเวลาที่เราจะสามารถสะสมองค์ความรู้ในการผลิตอาวุธต่างๆใช้เองในกองทัพหรือยัง ไม่ว่าจะ ทัพบก ทัพเรือ หรือ ทัพอากาศ
โดยเป็นการส่งเสริมภาคธุรกิจที่เกี่ยวข้องในด้านต่างๆ เป็นการสร้างงาน สร้างรายได้ให้กับระบบเศรษฐกิจ

***ขอต่อข้อความสักหน่อยครับ***

ผมอาจจะสื่อความผิดไปบ้างก็ต้องขอโทษด้วย
ในส่วนที่ผมจะสื่อนั้น ผมอยากจะให้กองทัพเข้าใจภาคเศรษฐกิจของประเทศ กองทัพสามารถที่จะสนับสนุนอุตสาหกรรมพื้นฐานได้ไม่ว่าจะในรูปแบบรัฐวิสาหกิจ หรือ การสนับสนุนเอกชน เพื่อเป็นการผลักดันเศรษฐกิจในด้านอุตสาหกรรมพื้นฐานของประเทศ สร้างงาน ช่วยสร้างแรงผลักดันในการพัฒนาและพึ่งพาตนเองอย่างยั่งยืน โดยเริ่มที่การสร้างองค์ความรู้และขีดความสามารถทางเศรษฐกิจระดับพื้นฐาน เพื่อต่อยอดสู่อุตสาหกรรมหนักและเทคโนโลยีขั้นสูงต่อไปในอนาคต ถ้ากองทัพและรัฐบาลเลือกที่จะสนับสนุน ผมว่าน่าจะมีหลายกลุ่มก้อนที่อยากจะลงทุนในการขายของระยะยาวให้กับทางกองทัพ

เพื่อนสมาชิกเห็นว่าอย่างไรกับหัวข้อ "กองทัพกับการพัฒนาผิดทาง คือความจริงในสังคมไทยใช่หรือไม่"